W art. 191 § 2 k.k. pojęcie „wierzytelności” występuje wyłącznie w opisie strony podmiotowej przestępstwa. Dla rozpoznania strony podmiotowej przestępstwa określonego z art. 191 § 2 k.k. istotne jest czy sprawca wymuszający zwrot świadczenia działa w takim celu ze świadomością, że na podstawie obowiązującego prawa przysługuje mu (lub osobie na rzecz której działa) wierzytelność, a więc że dłużnik jest

Przy określaniu, w trybie art. 611c § 1 k.p.k., kary podlegającej wykonaniu po przejęciu orzeczenia do wykonania - sąd związany jest górną granicą zagrożenia oznaczoną w przepisie określającym typ przestępstwa.

Leśniczy Lasów Państwowych nie jest funkcjonariuszem publicznym w rozumieniu art. 115 § 13 k.k.

Wynagrodzenie pracowników samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej mogło być, począwszy od 1 stycznia 2003 r., zmniejszone wskutek wypowiedzenia przez pracodawcę warunków płacy do kwoty stanowiącej sumę przyrostów wynagrodzenia wynikających z art. 4a ust. 1 i 2 ustawy z dnia 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz

Przepisami dotychczasowymi w rozumieniu art. 9 ust. 3 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 100 poz. 1085 ze zm./ są przepisy ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o odpadach /Dz.U. nr 96 poz. 592 ze zm./, w szczególności art. 40 ust. 6 tej ustawy, które obowiązywały bezpośrednio przed wejściem w życie przepisów

Jeżeli spółka z ograniczoną odpowiedzialnością poniosła wydatki związane z dokonywaniem świadczeń na rzecz udziałowca nie będącego jej pracownikiem, to dopiero stwierdzenie, że świadczenia te miały charakter jednostronny, upoważnia do niezaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j.

1. Treść art. 203 rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 czerwca 1934 r. Kodeks handlowy /Dz.U. nr 57 poz. 502 ze zm./ nie stoi na przeszkodzie do przyjęcia, że umowa o pracę zawarta w zasadzie przez jedynego udziałowca spółki z o.o. z tą spółką, reprezentowaną przez pełnomocnika ustanowionego przez tegoż udziałowca, była umową "z samym sobą", a tym samym umową nieważną na podstawie art

Stwierdzenie nieważności decyzji o oddaniu przez gminę terenu w użytkowanie wieczyste spółdzielni mieszkaniowej nie mogło uzasadniać usunięcia decyzji o pozwoleniu na budowę w trybie art. 156 par. 1 pkt. 2 Kpa wobec nie spełnienia wymogu art. 32 ust. 4 pkt. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ dysponowania przez inwestora nieruchomością na cele budowlane w

W razie stwierdzenia przez sąd administracyjny, iż określony przepis rozporządzenia jest niezgodny z ustawą i nie może być zastosowany nie można stwierdzić, że decyzja wydana na podstawie takiego przepisu rozporządzenia jest wydana bez podstawy prawnej lub z rażącym naruszeniem prawa, w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa, co w przypadku kontroli takiej decyzji przez sąd administracyjny nie uzasadnia

Stwierdzenie, że w związku z postępowaniem dopuszczono się przestępstwa jest koniecznym, lecz niewystarczającym warunkiem wznowienia postępowania. Przyczyna wznowienia propter falsa zachodzi bowiem dopiero po ustaleniu przez sąd, że przestępstwo popełnione w związku z postępowaniem mogło mieć wpływ na treść orzeczenia. Ustalenie takie ma w wypadku przestępstwa fałszywego zeznania „uzasadnioną podstawę

W wypadku stwierdzenia, że sprawca wyrabiał, przetwarzał, gromadził, posiadał, posługiwał się lub handlował przedmiotami wymienionymi przed spójnikiem „lub” użytym w treści art. 171 § 1 k.k., to ustalanie potencjalnych możliwości sprowadzenia „niebezpieczeństwa dla życia lub zdrowia wielu osób albo mienia w wielkich rozmiarach” nie jest konieczne. Ustawodawca przyjął bowiem domniemanie, że przedmioty

Przysługujące radzie gminy kompetencje w zakresie przepisów porządkowych nie mogą być wykorzystywane do bieżącego zarządzania na danym obszarze, ale wyłącznie w celu przeciwdziałania realnym zagrożeniom dla wartości określonych w art. 40 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /t.j. Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591 ze zm./.