Wystawienie wadliwego dowodu księgowego nie niweczy samego faktu poniesienia wydatku, jeżeli służył osiągnięciu przychodów, a podatnik wykazuje innymi dowodami zaistnienie zdarzenia gospodarczego uzasadniającego ten wydatek.

1. Art. 36 ust. 3 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ jako samoistna podstawa nakazu rozbiórki może być stosowany wyjątkowo, choćby ze względu, iż takim nakazem mogła zostać objęta budowa, choć prowadzona bez pozwolenia, to w istocie nie naruszająca żadnych innych przepisów prawa poza art. 28 ust. 1 cytowanej ustawy. 2. Niewykonanie obowiązków nałożonych

Ustalenie powszechnie obowiązującej wykładni przepisów ustawy przez Trybunał Konstytucyjny w trybie art. 13 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o Trybunale Konstytucyjnym /Dz.U. 1991 nr 109 poz. 470/ nie może być traktowane jako przesłanka wznowienia postępowania administracyjnego, o której mowa w art. 145 par. 1 pkt 7 Kpa.

Sprawy dotyczące sprzedaży komunalnych lokali mieszkalnych należą w myśl art. 24 ust. 4 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ do zarządów gmin. Zatem tylko te organy są obecnie uprawnione do dokonania w trybie art. 162 Kpa oceny, czy decyzja wydana przed 5 grudnia 1990 r. w sprawie sprzedaży lokalu mieszkalnego stała

Z istoty sporu kompetencyjnego wynika, że spór ten może mieć miejsce w takiej sytuacji prawnej, kiedy istnieje materialnoprawna podstawa do wydania decyzji przez organy administracji rządowej lub samorządowej. Jeżeli natomiast zaistnieje taki stan prawny, że wniosek złożony przez określony podmiot nie nadaje się do rozstrzygnięcia w trybie postępowania administracyjnego, nie można mówić o sporze o

Ani art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, ani żaden inny artykuł tej ustawy nie daje urzędowi skarbowemu możliwości określenia decyzją wysokości straty w przypadku, gdy nie wystąpił podatek w danym roku podatkowym. Jednakże nic nie stoi na przeszkodzie wydaniu decyzji, pomimo że podatnik nie deklaruje w zeznaniu podatku

Nauczyciel szkoły podstawowej prowadzący zajęcia wychowania fizycznego w grupach międzyklasowych ma prawo do dodatku z tytułu prowadzenia zajęć w klasach łączonych (§ 14 ust. 1 pkt 2 zarządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 4 lutego 1994 r. w sprawie wynagrodzenia nauczycieli -M.P. Nr 10, poz. 80 ze zm.).

Dyrektor państwowej instytucji kultury może być powołany na czas określony lub nieokreślony (art. 15 ust. 3 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej - Dz. U. Nr 114, poz. 493 ze zm. w związku z art. 68 § 11 k.p.).

Niewydanie przez Ministra Przemysłu i Handlu decyzji w terminie zakreślonym w wyroku sądowym, wydanym na podstawie art. 216 par. 4 Kpa, nie stanowi przesłanki do ponownego wniesienia skargi na "bezczynność" tego organu z powołaniem się na przepis art. 216 par. 1 Kpa.

Art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86/ stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów. Oznacza to między innymi, że chodzi tu o koszty poniesione faktycznie w celu uzyskania przychodu, czyli dotyczy to kosztów już poniesionych

W 1992 r. z woli ustawodawcy wartość umorzonych kredytów nie była zaliczona do przychodów w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./.

Świadczenie pieniężne ustalone kwotowo w zakładowym systemie wynagradzania w zamian za deputat węglowy niezależnie od zmiany wartości węgla, nie spełnione w terminie, może być waloryzowane na podstawie art. 3581 § 3 k.c. w związku z art. 300 k.p.

1. Ustawa z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali i dodatkach mieszkaniowych /Dz.U. nr 105 poz. 509/, odmiennie niż obowiązujące wcześniej Prawo lokalowe, nie przewiduje możliwości pobierania kaucji zabezpieczającej pokrycie należności wynajmującego. 2. Brak zameldowania nie pozbawia osoby stale zamieszkującej w gminie statusu członka wspólnoty gminnej. Uzależnienie wynajęcia lokalu z mieszkaniowego

1. W statucie gminy nie można powoływać innych organów niż przewidziane w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ i określać ich zadania i uprawnienia kosztem kompetencji organów ustawodawczych. 2. Art. 14 ust. 1 ustawy o samorządzie terytorialnym nie eliminuje możliwości wprowadzenia do statutu zmiany wymogu tajnego głosowania przy podejmowaniu uchwał

Po upływie jednomiesięcznego terminu, o którym mowa w art. 175 par. 1 Kpa, podatnik traci uprawnienia do żądania wszczęcia postępowania na podstawie tego przepisu.

1. Wybór formy opłacania podatku: na zasadach określonych w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ bądź w postaci ryczałtu nie zależy od woli konkretnego podatnika ani od uznania organu podatkowego; wynika z rodzaju źródła przychodu i faktycznego sposobu wykonywania działalności przez tego podatnika. 2. Rozporządzenie Ministra Finansów

Określenie w Regulaminie Rady Gminy innego trybu podejmowania uchwał niż wynika to z bezwzględnie obowiązującego przepisu art. 14 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ stanowi naruszenie prawa, czego konsekwencją jest, że podjęta w takim trybie uchwała jako sprzeczna z prawem, to jest cyt. art. 14 ustawy o samorządzie terytorialnym, jest nieważna.

Decyzja o wymierzeniu kary pieniężnej za naruszenie wymagań ochrony środowiska, polegające na wprowadzeniu ścieków do wód lub do ziemi bez pozwolenia wodnoprawnego, lub za naruszenie innych wymagań ochrony środowiska /art. 110 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska - Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196/ powinna poprzedzać wydanie decyzji o obciążeniu jednostki organizacyjnej

Oświadczenie organu Telekomunikacji Polskiej SA w przedmiocie odmowy zainstalowania stacji telefonicznej w lokalu mieszkalnym abonenta nie jest decyzją administracyjną w rozumieniu art. 1 par. 1 pkt 1 Kpa i nie podlega zaskarżaniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego w trybie art. 196 par. 1 Kpa.

W stanie prawnym istniejącym do dnia 31 grudnia 1996 r. organy podatkowe nie były uprawnione do rozpatrywania wymiaru podatku dochodowego, objętego wynikiem kontroli, w części nie objętej żądaniem skierowania sprawy na drogę postępowania w sprawach zobowiązań podatkowych.

Skarga Zarządu Miasta i Gminy na uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej wniesiona po 30-dniowym terminie do jej zaskarżenia zgodnie z art. 98 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ podlega odrzuceniu, zgodnie z art. 204 Kpa.