Pojęcie "w celu osiągnięcia przychodów" oznacza bezpośredni związek pomiędzy kosztem a przychodem /bez danego kosztu nie byłoby przychodu/, przy czym ciężar dowodu co do wykazania istnienia związku przyczynowego między konkretnym wydatkiem a uzyskanym przychodem obciąża podatnika.

Zgodnie z dyrektywą zawartą w art. 2 Konstytucji RP /Dz.U. nr 78 poz. 483/ oraz wynikającymi z niej zasadami wyrażonymi w art. 120 i art. 121 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, wykluczone jest podanie w informacji, o której mowa w par. 4 art. 14 tej Ordynacji, interpretacji sprzecznej z zakazem ustanowionym w par. 6 art. 14.

Struktura art. 26 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ wskazuje również na to, że "własność" lub "współwłasność" musi istnieć w roku podatkowym, w którym podatnik ponosi wydatki na cel, o którym mowa w tym przepisie.

Skoro zatem, jak wynika z przepisu art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./, przychód otrzymany na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego nie zalicza się do przychodów, bowiem jego celem jest zapewnienie zgromadzenia środków niezbędnych dla funkcjonowania podatnika, nie można zaliczyć do kosztów uzyskania

Posługując się wykładnią dynamiczną przy interpretacji pojęcia "remontu" w odniesieniu do charakteru robót wykonanych przez stronę skarżącą należy brać pod uwagę zmieniającą się rzeczywistość gospodarczą i postęp techniczny, mające duży wpływ na sposób i środki realizowania robót tym pojęciem objętych.

Zawarte "z samym sobą" umowy - w tym cywilnoprawne - nie są ważnymi czynnościami prawnymi w rozumieniu przepisów kodeksu cywilnego. Ponieważ jedynie ważna czynność prawna w rozumieniu art. 58 Kc może stanowić podstawę prawną uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu i zaksięgowania w tym charakterze danego zdarzenia gospodarczego, stwierdzenie nieważności umowy stanowiącej podstawę poniesienia przez

Legitymacja wojewody do złożenia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego wypływa z ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./. Ograniczyła ona ją wyłącznie do zaskarżania uchwał. Nie jest zatem dopuszczalne złożenie skargi na bezczynność rady gminy w zakresie niepodjęcia uchwały. Szczególne rozwiązanie zawiera art. 101a ust. 1 ww. ustawy, dopuszczający

Uregulowania prawne przyznające dotacje muszą być interpretowane ściśle jako dające szczególne przywileje członkom spółdzielni mieszkaniowych, podobnie jak przepisy ustanawiające ulgi w zakresie podatków.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ odsetki pobiera się od zaległości podatkowych. Skoro zaś nie można ustalić i nie ustalono w odpowiednim czasie wielkości zaliczki nie wpłaconej w terminie, a tylko tak określona zaliczka w myśl art. 19 ust. 2 ustawy o zobowiązaniach podatkowych stanowi zaległość podatkową, to nie

Strona, chcąc wywodzić pozytywne dla siebie skutki prawne odnośnie okoliczności, które powinny wynikać z prawidłowo prowadzonej przez nią ewidencji księgowej, a z uwagi na występujące w niej uchybienia - nie będące udowodnionymi, chcąc ich dowieść w trakcie postępowania podatkowego, powinna sama przedstawić organowi podatkowemu korzystne dla swoich twierdzeń środki dowodowe, a nie żądać od organu przeprowadzenia

Za dzień powstania nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych należy zatem uznać dzień złożenia zeznania rocznego wtedy, gdy nadpłata z zeznania tego wynika. Jeśli nie, dopiero dzień złożenia zeznania korygującego, wskazującego nadpłatę lub datę wydania w tej sprawie decyzji z urzędu, gdy organ podatkowy powziąwszy wątpliwości co do rzetelności złożonego zeznania koryguje je, albo też datę decyzji

Odmowa lub zwolnienie od uiszczenia opłaty za zajęcia dydaktyczne na studiach zaocznych jest decyzją administracyjną w rozumieniu kodeksu postępowania administracyjnego. Na decyzję w sprawie odmowy zwolnienia od opłat za zajęcia dydaktyczne na studiach zaocznych przysługuje skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Stosownie do art. 17 pkt 3 Kpa organem wyższego stopnia w stosunku do rektora uniwersytetu

Skoro w myśl art. 21 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa wiąże powstanie takiego zobowiązania, to dniem powstania zobowiązania w podatku od spadków jest sądowe postanowienie stwierdzenia nabycia spadku.

Treścią zaświadczenia musi być jedynie pozytywne załatwienie wniosku osoby ubiegającej się o jego wydanie, jeśli posiadana przez organ dokumentacja pozwala na potwierdzenie faktu lub stanu prawnego. W sytuacji gdy dowody posiadane przez organ nie pozwalają na uwzględnienie wniosku, organ ten może wydać jedynie orzeczenie odmawiające wydania zaświadczenia.

Jeżeli w toku dokonywanych ustaleń organ prowadzący postępowanie rozpoznawcze ustali, iż okoliczności sprawy nie uzasadniają stwierdzenia nieważności, to wówczas powinien odmówić stwierdzenia nieważności decyzji, której to postępowanie dotyczy, nie zaś umarzać postępowanie jako bezprzedmiotowe.