Istnieje znacząca różnica w traktowaniu poniesionych kosztów dla celów prowadzenia rachunkowości oraz celów podatkowych. Nie wszystkie więc wydatki podatnika w danym roku podatkowym, ze względu na podaną wyżej definicję, mogą być zakwalifikowane jako koszty uzyskania przychodów.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 16 poz. 78/ organ administracji państwowej może zezwolić na wyłączenie z produkcji rolniczej pod budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne takiej powierzchni gruntów rolnych przeznaczonych na cele nierolnicze, na której zgodnie z projektem zagospodarowania terenu, stanowiącym załącznik do decyzji

Pracownik, którego dotyczy zakaz powierzania mu określonych czynności w ruchu zakładu górniczego, o jakim mowa w art. 113 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze /Dz.U. nr 27 poz. 96 ze zm./, jest stroną postępowania w tej sprawie.

Z przepisów art. 22 ust. 9 pkt 4 w związku z art. 13 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ wynika, że norma kosztów uzyskania przychodów dla przychodów z tytułu nagród za udział w konkursach artystycznych wypłaconych osobom wykonującym samodzielnie działalność artystyczną wynosi 20 procent.

Przepisy art. 44 ust. 4 w związku z art. 24 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ nie przewidują ustalania straty z remanentu likwidacyjnego.

Niewielkie uchybienia formalne nie zwalniają organów podatkowych od obowiązku wyjaśnienia, czy wydatek miał miejsce i czy był poniesiony w celu osiągnięcia przychodu.

1. Przewidziane w art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ wezwanie do usunięcia naruszenia może być skierowane już od dnia podjęcia uchwały naruszającej interes prawny podmiotu kwestionującego tę uchwałę. 2. Nie można objąć skargą innych przepisów statutu ze względu na niewyczerpanie w stosunku do każdego z nich przedsądowego trybu

Jedynym kryterium wyceny jest wartość rynkowa nieruchomości z dnia powstania obowiązku podatkowego /dzień uprawomocnienia się postanowienia o zasiedzeniu - art. 6 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn - Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./ według stanu rzeczy w dniu nabycia.

Organ gminy, który w pierwszej instancji wydał rozstrzygnięcie w sprawie /decyzję lub postanowienie/, nie jest uprawniony do wniesienia skargi do sądu administracyjnego w tej sprawie.

Brak jest podstawy prawnej do stwierdzenia przez organ naczelny nieważności zarówno orzeczenia organu I instancji jak i instancji odwoławczej. Orzeczenie organu I instancji powinno być rozpoznane w trybie postępowania odwoławczego, które otworzyło się po stwierdzeniu nieważności decyzji organu odwoławczego.

Do działalności organów samorządowych w sferze zobowiązań publicznoprawnych nie stosuje się zasady "co nie jest zakazane jest dozwolone", lecz regułę, "dozwolone jest tylko to, co prawo wyraźnie przewiduje".

Od dnia 1 października 1995 r. przepisy art. 127 par. 3 i 4 Kpa pozostają w ścisłym związku z art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, który stanowi, że skargę do sądu administracyjnego można wnosić po wyczerpaniu środków odwoławczych. Przez wyczerpanie tych środków należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden