Orzeczenia
W świetle przepisu ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze /Dz.U. nr 30 poz. 210 ze zm./ spółdzielnie nie miały obowiązku stosowania się do uchwały nr 11 z dnia 20 grudnia 1982 r. Rady Centralnego Związku Spółdzielni Budownictwa MIeszkaniowego o wstrzymaniu z dniem 1 stycznia 1983 r., rejestracji kandydatów do spółdzielni mieszkaniowych.
W świetle treści art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 4 października 1991 r. o zmianie niektórych warunków przygotowania inwestycji budownictwa mieszkaniowego w latach 1991-1995 oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 103 poz. 446/, kandydat do spółdzielni mieszkaniowej ma prawo do uzyskania rekompensaty pieniężnej, gdy w ogóle nie ma samodzielnego mieszkania, bądź w zajmowanym przez niego samodzielnym mieszkaniu
Zabezpieczenie w postaci gwarancji bankowych nie zwalnia strony od terminowego uiszczenia należności celnych w myśl art. 77 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./. Istotą instytucji zabezpieczenia należności celnych jest możliwość skorzystania z zabezpieczenia w razie niewykonania obowiązku przez zobowiązanego i nie może ono zmierzać wprost do zaspokojenia
1. Nie jest wyłączona droga postępowania przewidzianego w art. 156 - art. 159 Kpa również w odniesieniu do decyzji, dla których nie przewiduje się trybu odwoławczego w postępowaniu administracyjnym jak to ma miejsce w przypadku decyzji określonych w art. 160 Kpa. 2. Przyznanie na podstawie art. 160 par. 1 Kpa odszkodowania osobie, która nie poniosła szkody w związku z wydaniem decyzji dotkniętej nieważnością
W trybie art. 155 Kpa mogą być zmieniane lub uchylane zarówno decyzje wadliwe, jak i decyzje nie dotknięte żadnymi wadami, wyłącznie jeżeli ich wzruszenie jest podyktowane względami interesu społecznego lub słusznym interesem strony. Taka konstrukcja przepisu art. 155 Kpa powoduje, że nie można w nim upatrywać środka zmierzającego do ponownego rozpoznania sprawy zakończonej ostateczną decyzją administracyjną
Przez waloryzację odszkodowania należy rozumieć możliwość zmiany w trybie art. 163 Kpa ostatecznej decyzji ustalającej odszkodowanie za wywłaszczoną nieruchomość i ponowne ustalenie tego odszkodowania w sposób zgodny z zasadami zawartymi w art. 55 i art. 56 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./. Zrewaloryzowane
Stroną postępowania komunalizacyjnego jest zawsze gmina, która na podstawie decyzji ma uzyskać tytuł własności mienia państwowego, jak również Skarb Państwa, w tym jednostka organizacyjna państwowa lub społeczna, do której należy przekazywane mienie, choćby jednostka ta nie miała osobowości prawnej. Zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach /Dz.U. nr 101 poz. 444 ze zm./ Lasy
Powierzenie prowadzenia egzekucji z danej rzeczy lub prawa majątkowego komornikowi sądowemu nie pozbawia administracyjnego organu egzekucyjnego prawa do prowadzenia egzekucji do innych składników majątkowych zobowiązanego, które nie są objęte zbiegiem egzekucji.
Przepis art. 160 par. 4 Kpa wyłączający możliwość wniesienia skargi do sądu administracyjnego na decyzję wydaną na podstawie tego artykułu, a otwierający możliwość skierowania na żądanie strony sprawy na drogę postępowania przed sądem powszechnym przesądza o tym, że również kwestia wyjaśnienia treści tej decyzji nie podlega kontroli Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Wraz z uchyleniem ustawy z dnia 17 lutego 1961 r. o spółdzielniach i ich związkach /Dz.U. nr 12 poz. 61/ ustawą z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze /Dz.U. nr 30 poz. 210 ze zm./ wygasły przepisy uchwały Centralnego Związku Spółdzielni Budownictwa Mieszkaniowego, wydane z upoważnienia tej ustawy, sprzeczne z ustawą Prawo spółdzielcze. Związki Spółdzielni Mieszkaniowych miały więc prawo zarejestrowania
Skarga nie pochodząca od strony /art. 234 pkt 2 Kpa/ nie wywołuje takiego samego skutku jak skarga pochodząca od strony /art. 234 pkt 1 Kpa/. Skargę pochodzącą od strony ocenia się jako "żądanie" /art. 235 Kpa/, natomiast ze skargi nie pochodzącej od strony nie wynikają dla skarżącego żadne skutki prawne, a brak reakcji organu /z urzędu/ może być tylko przedmiotem skargi nieprocesowej.
Lasy Państwowe są jednostką nie posiadającą osobowości prawnej i reprezentują Skarb Państwa w zakresie zarządzanego mienia /art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach /Dz.U. nr 101 poz. 444 ze zm./. Taki status prawny Lasów Państwowych przesądza o tym, że do nich nie stosuje się przepisów o przedsiębiorstwach państwowych, co skutkuje niedopuszczalnością orzekania o ich mieniu na podstawie
Organ administracji nie jest uprawniony do wznowienia postępowania i do rozpoznania sprawy na podstawie art. 151 Kpa, jeżeli sprawę tę rozpoznawał Naczelny Sąd Administracyjny i znane mu były przy oddalaniu skargi okoliczności powołane następnie jako podstawa wznowienia postępowania. W wypadku wcześniejszego rozpoznania sprawy przez Sąd podstawą wznowienia postępowania mogą być te przyczyny określone
1. Orzeczenie o nieważności uchwały organu gminy może nastąpić nie później niż w terminie 30 dni od daty doręczenia uchwały organowi nadzoru. Po upływie tego terminu organ ten traci kompetencję do stwierdzenia nieważności uchwały organu gminy i w myśl art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74/, chcąc doprowadzić do wyeliminowania jej z obrotu
Brak podstaw do wydania w przedmiocie "zaległości" odrębnej decyzji w sytuacji, gdy wymiar podatku został uprzednio ustalony.
Artykuł 27 ustawy z dnia 20 lipca 1991 r. o Państwowej Inspekcji Ochrony Środowiska /Dz.U. nr 77 poz. 335 ze zm./ jest regulacją o jakiej mowa w art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 3 kwietnia 1993 r. o normalizacji /Dz.U. nr 55 poz. 251/ i wynika z niego obowiązek stosowania Polskiej Normy.
1. Orzeczenie o nieważności uchwały organu gminy może nastąpić nie później niż w terminie 30 dni od daty doręczenia uchwały organowi nadzoru. Po upływie tego terminu organ ten traci kompetencję do stwierdzenia nieważności uchwały organu gminy i w myśl art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74/, chcąc doprowadzić do wyeliminowania jej z obrotu
Zgodnie z art. 107 par. 1 i par. 3 Kpa uzasadnienie faktyczne i prawne decyzji administracyjnej, stanowi jej integralną część. Powinno ono wyjaśniać treść rozstrzygnięcia, z którym w logicznym związku powinny pozostawać przytoczone fakty, dowody i przepisy prawa. Niezgodne z treścią powołanych przepisów jest zamieszczanie w uzasadnieniu decyzji administracyjnej wskazówek i poglądów prawnych dotyczących
1. W postępowaniu o wydanie decyzji przewidzianej w art. 42 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 89 poz. 415/ organ administracji nie może uzależniać wydania decyzji od zgody właściciela nieruchomości sąsiedniej na budowę obiektu przy granicy z jego działką. 2. Formułując zgodnie z art. 42 ust. 1 pkt 3 i 5 powyższej ustawy warunki zabudowy i wymagania dotyczące ochrony
Zawarte w art. 15 ust. 3 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./ odesłanie do przepisów obowiązujących w dniu powstania obowiązku podatkowego nie obejmuje określonych w ust. 1 tego artykułu stawek procentowych. Gdy obowiązek w podatku od spadków i darowizn powstał przed dniem 24 sierpnia 1995 r., podatek oblicza się z zastosowaniem przedziałów nadwyżki
Dla oceny, czy naruszenie prawa miało charakter rażący, nie ma znaczenia, czy wadliwe ustalenie dochodu /niezgodnie z art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ spowodowało określenie nie wykonanego przez podatnika zobowiązania podatkowego w kwocie wyższej czy niższej
W odróżnieniu od zaświadczenia o jakim mowa w art. 218 Kpa, decyzja administracyjna w materii art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. nr 17 poz. 75 ze zm./ powinna być wydana w oparciu o wszystkie możliwe do przeprowadzenia w sprawie dowody, a nie tylko w oparciu o zgromadzone w sprawie dowody
W przypadku skorzystania przez stronę z możliwości przewidzianej w art. 127 par. 3 i par. 4 Kpa, otwiera się dla strony droga do wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego już bez obowiązku wzywania organu do usunięcia naruszenia prawa, o którym mowa w art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.