Orzeczenia
1. Gminie przysługuje w postępowaniu administracyjnym status strony tylko wówczas, gdy zakres rozstrzygnięcia obejmuje sferę jej interesu prawnego. 2. Z faktu przyznania gminie kompetencji do uchwalania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nie można wyprowadzić jej uprawnień do zaskarżenia decyzji administracyjnych naruszających ustalenia tego planu. 3. Organ ustawowo powołany do współdecydowania
1. Założenie racjonalnego ustawodawcy nakazuje przyjąć, że jeżeli ten różnicuje wadliwość uchwał organów gminy to czyni to w celu zróżnicowania skutków prawnych dla poszczególnych rodzajów wadliwości. 2. W odróżnieniu od uchwały nieważnej, wywołującej skutki prawne ex tunc, uchwała niezgodna z prawem może być podstawą do wydawania decyzji administracyjnych do czasu stwierdzenia jej niezgodności z prawem
1. Opłaty dodatkowe za korzystanie z mienia Skarbu Państwa - naliczone, lecz których płatność została odroczona do dnia 16 kwietnia 1993 r. stanowiły koszty uzyskania przychodu. Począwszy od tej daty kosztu takiego nie stanowią stosownie do treści art. 16 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania
Naruszenie obowiązków wynikających z art. 7, art. 77 par. 1 i art. 80 Kpa przez organy podatkowe polegające na niedołożeniu starań w wyjaśnieniu faktów i dowodów w sprawie powoduje nieważność decyzji i uchylenie jej przez NSA.
Decyzje administracyjne o ustaleniu opłaty adiacenckiej /art. 44 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./, skierowane do osób, które nie mają przymiotu strony w rozumieniu art. 28 Kpa w tym postępowaniu /byli właściciele/, są nieważne z mocy art. 156 par. 1 pkt 4 Kpa.
W postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji o oddaniu w użytkowanie wieczyste gruntu, wszczętym po przeniesieniu przez użytkownika wieczystego swych praw na inną osobę, stroną postępowania prowadzonego w trybie art. 157 par. 2 Kpa jest ta osoba. Prowadzenie postępowania w tej sytuacji z udziałem użytkownika wieczystego wskazanego w decyzji o oddaniu działki w użytkowanie, a następnie skierowanie
Wezwanie podmiotu kontrolowanego do usunięcia uchybień /art. 22 ust. 6 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej - Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./, dokonane w wyniku kontroli, jest jedynie aktem postępowania kontrolnego. Dopiero niezastosowanie się do takiego wezwania stanowi przesłankę do wydania w trybie procesowym decyzji administracyjnej /art. 104 Kpa/, rozstrzygającej o cofnięciu
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1993 r. w sprawie zakresu stosowania przepisów ustawy o radcach prawnych do radców prawnych i aplikantów radcowskich jednostek organizacyjnych podległych Ministrom Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych oraz jednostek organizacyjnych więziennictwa /Dz.U. nr 3 poz. 14/ nie wyłącza stosowania art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych
Uchwała samorządu adwokackiego, wzywająca adwokata do zaprzestania prowadzenia na podstawie art. 24 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./ działalności gospodarczej, nie rozstrzyga o istocie sprawy w sposób władczy i stanowczy, a wobec tego nie ma charakteru decyzji administracyjnej w rozumieniu art. 104 Kpa; na tego rodzaju uchwałę skarga do sądu
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1993 r. w sprawie zakresu stosowania przepisów ustawy o radcach prawnych do radców prawnych i aplikantów radcowskich jednostek organizacyjnych podległych Ministrom Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych oraz jednostek organizacyjnych więziennictwa /Dz.U. nr 3 poz. 14/ nie wyłącza stosowania art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych
Prawo do uwzględniania strat poniesionych przez poprzednika przez jego następcę dla ustalenia podstawy opodatkowania musi wynikać z ustawy statuującej sukcesję ogólną, bądź też z jednej i drugiej ustawy, nie może natomiast wynikać z umowy cywilnoprawnej.
Pismo Głównego Urzędu Statystycznego nie posiada waloru decyzji czy postanowienia. Opinia statystyczna zawarta w piśmie Głównego Urzędu Statystycznego stanowi dowód w postępowaniu w sprawie ewentualnego wymiaru podatku od towarów i usług i podobnie jak każdy inny dowód podlega ocenie organu podatkowego właściwego w sprawach wymiarowych, a w dalszej konsekwencji i sądu administracyjnego.
1. W rozdziale trzecim ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, poświęconym władzom gminy, określono ich strukturę organizacyjną i kompetencyjną oraz tryb obsadzania stanowisk /funkcji/ w poszczególnych organach. Przepisy te mają charakter norm bezwzględnie wiążących i tylko na mocy wyraźnych upoważnień można wprowadzać rozwiązania uzupełniające lub modyfikujące
1. Pojęcie strony, jakim posługuje się art. 28 Kpa, może być wyprowadzone tylko z przepisów prawa materialnego, czyli normy prawnej, która stanowi podstawę ustalenia uprawnienia lub obowiązku. 2. Bank Gospodarki Żywnościowej, będący wierzycielem Państwowego Gospodarstwa Rolnego w likwidacji nie jest stroną postępowania komunalizacyjnego dotyczącego mienia tego gospodarstwa.
1. Tryb orzekania przewidziany w art. 160 Kpa nie może mieć zastosowania w odniesieniu do skutków rozstrzygnięcia nadzorczego wojewody, wydanego na zasadzie art. 91 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./. 2. Spory o właściwość między organami samorządu terytorialnego a terenowymi organami administracji rządowej /art. 22 par. 2 Kpa/ mogą dotyczyć tylko
1. W sprawach należących do sfery uznania administracyjnego, zwłaszcza gdy występować może kolizja interesów, sądowa kontrola legalności uchwał organów samorządu adwokackiego, będących uznaniowymi decyzjami administracyjnymi, musi być ukierunkowana przede wszystkim na badanie, czy przy wydawaniu zaskarżonej uchwały-decyzji spełniona została zawarta w art. 7 Kpa powinność uwzględnienia słusznego interesu
l. Artykuł 15 ust. 2 pkt 10 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ nie wymaga, aby nieściągalność należności była uprawdopodobniona ustaleniami organów sądowych lub egzekucyjnych. 2. Jeżeli podatnik zamierza uprawdopodobnić nieściągalność należności, a w konsekwencji zaliczyć
Uchybienie terminom z art. 9 ust. 1 i z art. 48 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz 50 ze zm./ wywołuje skutki w sferze prawa materialnego, w związku z czym terminy te nie ulegają przywróceniu w trybie art. 58 i 59 Kpa.
Organ administracji nie ma uprawnień do wszczynania i prowadzenia postępowania odwoławczego z urzędu /art. 127 - art. 140 Kpa/.
Złożenie wniosku, do organu naczelnego, który wydał decyzję, o ponowne rozpatrzenie sprawy w ustawowym terminie 14 dni od daty otrzymania decyzji, określonym w art. 129 par. 2 Kpa, powoduje że postępowanie administracyjne nie zostało ostatecznie zakończone. Odpowiada to sytuacji niewyczerpania toku instancji w tym postępowaniu. Zostanie on wyczerpany dopiero po wydaniu przez organ naczelny decyzji
Artykuł 149 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179/, w którym stanowi się że: z chwilą rozwiązania Milicji Obywatelskiej jej funkcjonariusze stają się policjantami, należy rozumieć jako ustawowe przeniesienie policjanta na określonym stanowisku służbowym ze starej struktury milicyjnej do nowej struktury policyjnej. Tylko w przypadku, jeśli w nowej strukturze nie istnieje
Komunikat zamieszczony w Dzienniku Rozkazów Ministra Obrony Narodowej informujący o pewnym stanie faktycznym, nie jest ani decyzją administracyjną ani postanowieniem.
Artykuł 30 par. 5 Kpa daje osobom w nim wymienionym wyłącznie legitymację procesową w postępowaniu administracyjnym w sprawach dotyczących spadków nie objętych. Z przepisu tego natomiast nie wynikają jakiekolwiek uprawnienia materialnoprawne tych osób.