1. Wyniki kontroli podatkowej są tylko jednym z dowodów w sprawie wymiaru podatku także wówczas, gdy kontrola została przeprowadzona przez pracownika organu wyższego stopnia w konfrontacji z całokształtem zebranego materiału dowodowego. 2. Ograniczenie się urzędu skarbowego do roli wykonawcy wcześniejszych ustaleń izby skarbowej w przedmiocie wymiaru podatku i uznanie tych ustaleń a priori za prawidłowe

1. Gdy stroną postępowania administracyjnego jest osoba ubezwłasnowolniona częściowo jej kurator powinien być wezwany do udziału w postępowaniu administracyjnym w każdym przypadku, gdy osobiste działanie strony wskazuje, że nie zdaje ona sobie w pełni sprawy z celu i skutków tego postępowania. 2. Nie istnieje natomiast prawny wymóg aby kurator osoby częściowo ubezwłasnowolnionej brał udział w każdym

1. Naczelny Sąd Administracyjny jest właściwy do rozpatrzenia skargi na decyzję terenowego organu administracji państwowej o przydziale lokalu zamiennego na wniosek organu administracji wojskowej sporządzony w trybie ustawy z dnia 20 maja 1976 r. o zakwaterowaniu sił zbrojnych /Dz.U. nr 19 poz. 121/, jako skargi należącej do zakresu przedmiotowego z art. 196 par. 2 pkt 7 Kpa. 2. Terenowy organ administracji

Ocena prawna wyrażona w orzeczeniu sądu administracyjnego - stosownie do art. 209 Kpa - wiąże w sprawie ten sąd oraz organ administracji państwowej. Z tych względów, w przypadku gdy Naczelny Sąd Administracyjny w trybie art. 216 par. 4 Kpa zobowiązał organ administracji państwowej do załatwienia w formie prawem przewidzianej i w terminie sprawy wszczętej wnioskiem o wpisanie imienia "Sonia" do aktu

Niepodzielność działki, brak porozumienia pomiędzy współwłaścicielami co do sposobu wykorzystania gruntu, czy też niewystępowanie o zniesienie współwłasności, nie może być uznane za okoliczność niezależną od właściciela usprawiedliwiającą odłogowanie gruntu. Twierdzenie, że niemożliwe jest wyzbycie się /sprzedaż/ udziału we współwłasności fizycznie niepodzielnej nieruchomości, uznać trzeba za bezzasadne

1. Art. 39 ust. 1 ustawy dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79/ wprowadził pojęcie wyłączenia gruntów z produkcji "bez zezwolenia" i skutki w postaci obowiązku uiszczenia przez właściciela lub posiadacza /art. 4 pkt 4/ dziesięciokrotnej należności, niezależnie od egzekwowania przez organy administracji państwowej przywrócenia stanu poprzedniego. Pojęcie "bez

1. Uzasadnienie decyzji administracyjnego organu odwoławczego, przesądzające w treści sposób przyszłego załatwienia sprawy, może być przedmiotem skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego. 2. Do należności i stałych opłat rocznych od nabytych gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne pod rządem ustawy z dnia 26 października 1971 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych stosuje się przepisy

1. Artykuł 177 Kpa, określający termin, po którego upływie żądanie uchylenia, zmiany lub stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej ustalającej zobowiązanie podatkowe nie podlega rozpatrzeniu, dotyczy działania organu na wniosek strony, a nie działania z urzędu. 2. Artykuł 177 Kpa, nie stanowi przeszkody do stwierdzenia nieważności określonej w nim decyzji ostatecznej z urzędu na zasadach określonych

Uznanie stanowiska trzech osób za opinię walnego zgromadzenia mieszkańców wsi i powołanie się na tę opinię w decyzji administracyjnej przekracza granicę swobodnej oceny dowodów przez organ administracji państwowej, czyni tę ocenę dowolną i stanowi naruszenie prawa /art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych oraz uporządkowaniu niektórych spraw związanych

1. Skoro przy uchylaniu zaskarżonej decyzji wojewody nie uwzględniono żądań skarżącego, brak było podstaw prawnych do zastosowania art. 200 par. 2 Kpa i uniemożliwienia rozpoznania skargi przez Naczelny Sąd Administracyjny. 2. Z uwagi na to, że minął 30-dniowy termin do ewentualnego załatwienia tej skargi w trybie art. 200 par. 2 Kpa, organ II instancji winien dołączyć skargę do akt, udzielić odpowiedzi

1. Opłata na rzecz Funduszu Ochrony Gruntów Rolnych wymierzana jest na podstawie art. 42 ust. 2 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79/ za sam fakt pozostawienia na gruntach rolnych odłogów i to bez względu na to czy odłogi te są, czy też nie są w jakikolwiek sposób dalej wykorzystywane. 2. Art. 23 ust. 1 pkt 1 tejże ustawy nakłada na rolników dalej

Niedopuszczalna jest skarga do sądu administracyjnego na decyzję o odmowie mianowania aplikantem sądowym.

Jeżeli w sprawie indywidualnej, rozstrzyganej w drodze decyzji administracyjnej przez spółdzielnię, wydana przez nią decyzja została przez organ odwoławczy zmieniona w taki sposób, że nakłada na spółdzielnię określony obowiązek, to wniesienie skargi na decyzję tego organu do sądu administracyjnego przez radę nadzorczą takiej spółdzielni znajduje oparcie w art. 197 pkt 1 Kpa.

1. Zasada, że Naczelny Sąd Administracyjny bada bezpośrednio zgodność z prawem decyzji administracyjnych, a więc aktów wydanych w sprawach indywidualnych, nie kontroluje natomiast aktów normatywnych stanowiących podstawę prawną tych decyzji, nie stoi na przeszkodzie pośredniej kontroli legalności aktów normatywnych stopnia niższego niż ustawa, w toku badania zgodności z prawem zaskarżonej decyzji.