Zarówno nabycie gruntów rolnych bądź leśnych przeznaczonych na inne cele, jak i wyłączenie ich z dotychczasowej produkcji są zdarzeniami rodzącymi skutki prawne pod warunkiem, że nastąpiły one w czasie obowiązywania ustaw, w których te konstrukcje zostały określone. Jeżeli więc wspomniane nabycie miało miejsce po 30 czerwca 1982 r. to fakt nabycia nie rodzi żadnych zobowiązań w zakresie jednorazowej

Sprawy nauki nie zostały poddane kontroli Naczelnego Sądu Administracyjnego na mocy art. 196 par. 2 pkt 14, ani na mocy ustawy szczególnej, a zatem Sąd ten nie jest właściwy w sprawach ze skarg na odmowę zatwierdzenia stopnia naukowego doktora habilitowanego.

Niewyjaśnienie wszystkich okoliczności sprawy, w tym istotnej kwestii, czy fakt 11-letniego nieprzerwanego zamieszkiwania w pokoju służbowym w Warszawie przez wysokokwalifikowanego i niezbędnego dla warszawskiej instytucji pracownika, może być uznany za podstawę do zezwolenia na pobyt stały w Warszawie ze względów życiowych i społecznych stanowi naruszenie art. 7, art. 8 i art. 77 par. 1 Kpa i skutkuje

Szczególny przepis, jakim jest art. 174 Kpa ma na celu umożliwienie naprawienia błędu prawnego, którego naprawienie nie byłoby już w zasadzie możliwe w postępowaniu odwoławczym z uwagi na zakaz wynikający z art. 139 Kpa, chyba że, chodziłoby o rażące naruszenie prawa lub interesu społecznego.

1. Podatkowa komisja odwoławcza nie jest organem właściwym do rozpatrzenia odwołania, którego przedmiotem jest wyłączenie podatnika z jednej ze zryczałtowanych form opodatkowania /np. z karty podatkowej/. Organem właściwym w tym przedmiocie jest izba skarbowa. 2. Jeżeli decyzja organu odwoławczego w przedmiocie wyłączenia podatnika z opłacania podatku w formie karty podatkowej jest dotknięta wadą nieważności

1. Niedopuszczalne jest czasowe odstępstwo od wymogów dotyczących warunków jakim powinny odpowiadać budynki /rozporządzenie Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 3 lipca 1980 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki - Dz.U. nr 17 poz. 62/. Nie można zaakceptować rozwiązania polegającego na dopuszczalności pozostawienia otworów w ścianie

1. W świetle art. 107 Kpa występuje jednoznaczne rozróżnienie pomiędzy "powołaniem podstawy prawnej", rozumianym jako wskazanie przepisu prawnego uprawniającego do rozstrzygnięcia przedmiotu sprawy przez wydanie decyzji administracyjnej /art. 107 par. 1 Kpa/, a "wyjaśnieniem podstawy prawnej" /art. 107 par. 3 Kpa/, pojmowanym jako wytłumaczenie zasadności zastosowania danego przepisu i jego ewentualnej

1. Przy wydawaniu orzeczeń w przedmiocie spełnienia przez kandydata warunków do uzyskania uprawnień kombatanckich /art. 3 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. o szczególnych uprawnieniach kombatantów - Dz.U. nr 16 poz. 122/ stosuje się przepisy kodeksu postępowania administracyjnego, dotyczące decyzji administracyjnych. 2. Do wydawania zaświadczeń, o jakich mowa w rozporządzeniu Ministra Pracy, Płac i Spraw

1. Naczelny Sąd Administracyjny w swojej praktyce nie kwestionuje możliwości zaskarżenia do sądu decyzji wydanych w instancji przez naczelny organ administracji państwowej, pomimo nieskorzystania przez stronę z remonstracji przewidzianej w art. 127 par. 3 Kpa, gdyż nie traktuje możliwości skorzystania z tego uprawnienia procesowego jako równoznacznego z "wyczerpaniem toku instancji w postępowaniu administracyjnym

Z art. 149 par. 2 i art. 151 par. 1 Kpa wynika, że decyzja zapadła w wyniku wznowienia postępowania musi rozstrzygać istotę sprawy, nie może natomiast orzekać o przekazaniu sprawy organowi niższej instancji do ponownego rozpatrzenia.

W świetle art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/ - stanowiącego, że decyzję o przydziale lokalu użytkowego może otrzymać m.in. osoba fizyczna, której działalność wymaga korzystania z lokalu użytkowego w danej miejscowości - brak wyjaśnienia czy działalność ta jest potrzebna mieszkańcom na danym terenie wskazuje na naruszenie zarówno przepisów art. 7

Przepisy prawa administracyjnego ograniczające swobody obywateli mogą być stosowane tylko w granicach niezbędnych do osiągnięcia celu ustawy. Przepisy kodeksu postępowania administracyjnego nakładają na organy administracji państwowej obowiązek m.in. podejmowania wszelkich starań do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy, zebrania i rozpatrzenia w sposób wyczerpujący całego materiału dowodowego

Ustalenie zaniżonych należności i opłat rocznych z tytułu wyłączenia gruntu na cele nieleśne stanowi rażące naruszenie prawa, w związku z tym uzasadnione byłoby, przy uwzględnieniu treści art. 139 Kpa wydanie przez organ odwoławczy decyzji nawet na niekorzyść strony.

1. Opodatkowanie w danym roku podatkowym powinno nawiązywać do opodatkowania w tej samej formie w roku ubiegłym, a różnice w wysokości opodatkowania powinny wynikać ze zmiany stawek podatkowych, cen, rozmiarów działalności lub innych okoliczności ustalonych przez organ podatkowy, przy czym stanowisko tego organu powinno być uzasadnione w sposób logiczny i przekonujący. 2. Brak uzasadnienia decyzji

Przy założeniu, że wszyscy obywatele są równi wobec prawa, zasadom art. 8 Kpa nie odpowiada takie prowadzenie postępowania w sprawie, w której występują sprzeczne interesy stron, gdy organy prowadzące postępowanie - bez wszechstronnego wyjaśnienia okoliczności sprawy - uwzględniają tylko jeden z wchodzących w grę interesów, nie ustosunkowując się do zgłaszanych twierdzeń i wniosków stron reprezentujących

1. Z faktu, że właściciel lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość ma prawo do zamieszkania w jego opróżnionej części /art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe - Dz.U. nr 14 poz. 84/, nie wynika, aby realizacja tego prawa miała nastąpić w drodze decyzji administracyjnej o przydziale zwolnionej części lokalu na rzecz właściciela. 2. O zagadnieniach prejudycjalnych rozstrzyga

Jeżeli strona - choćby po terminie - złożyła zeznanie podatkowe i zeznanie to zostało przyjęte przez organ podatkowy, organ ten - stosownie do art. 168 Kpa - był obowiązany dokonać wymiaru podatku zgodnie z zeznaniem, a w razie wątpliwości co do rzetelności oświadczenia wezwać podatnika do udzielenia niezbędnych wyjaśnień lub uzupełnienia zeznania w wyznaczonym terminie, ze wskazaniem przyczyn, dla

Na decyzję organu II instancji uchylającej w trybie art. 200 par. 2 Kpa decyzje organów I i II instancji i przekazującej sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji - jako na decyzję kasacyjną - nie przysługuje skarga do sądu administracyjnego, stosownie do uchwały 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 19 stycznia 1983 r. podjętej w sprawie III AZP 7/82 i wpisanej do księgi zasad prawnych. Z

Stosownie do art. 39 ust. 2 ustawy dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79/ w wypadku stwierdzenia, że grunty wyłączone z produkcji rolnej są w okresie ostatnich dwóch lat od chwili ich nabycia z przeznaczeniem na cele nierolnicze lub nieleśne użytkowane przez nabywcę niezgodnie z przeznaczeniem stosuje się stałą opłatę roczną podwyższoną o 400 procent. Z brzmienia

1. Artykuł 14 ust. 1 pkt 3 dekretu z dnia 14 sierpnia 1954 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej /Dz.U. nr 37 poz. 160 ze zm./ nie jest samodzielną podstawą prawną do wydawania decyzji przez organy tej Inspekcji. 2. W art. 17 powyższego dekretu nie chodzi o zastosowanie normy prawnej w drodze decyzji administracyjnej do zindywidualizowanej sytuacji faktycznej, lecz o wymuszenie zachowania zgodnego z

1. Pogląd organu administracji, że niewydanie decyzji w sprawie oznacza decyzję odmowną, jest rażąco sprzeczny z art. 104 Kpa. 2. Okoliczności uzasadniające odmowę udzielenia zezwolenia na wykonywanie rzemiosła /art. 6 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła - Dz.U. 1983 nr 7 poz. 40/ określone są taksatywnie i nie mogą być interpretowane rozszerzająco. 3. Jeżeli w sprawie

1. Budowa obiektu budowlanego na nieruchomości objętej współwłasnością w częściach ułamkowych wykracza poza zakres zwykłego zarządu i należy do kategorii rozporządzania rzeczą wspólną. W takim przypadku potrzebna jest zgoda wszystkich współwłaścicieli /art. 199 Kc/, a brak takiej zgody jest równoznaczny z brakiem prawa do dysponowania nieruchomością, które stanowi warunek udzielenia pozwolenia na budowę

1. Problem likwidacji hodowli nutrii nie może być rozstrzygnięty na podstawie instrukcji Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej oraz Rolnictwa z dnia 3 maja 1961 r. w sprawie warunków sanitarnych dla hodowli zwierząt futerkowych /M.P. nr 38 poz. 178/. Instrukcja ta została wydana bez upoważnienia ustawy, lecz jedynie "w związku z par. 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 12 lipca 1951 r. w