W kwestii umorzenia zaległości podatkowej na podstawie art. 67a § 1 pkt 3 o.p., organ podatkowy wykazuje uprawnienie uznaniowe do decydowania, czy przesłanki takie jak ważny interes podatnika lub interes publiczny są spełnione, a następnie, czy w konkretnym przypadku zachodzi uzasadnienie do przyznania ulgi podatkowej. Decyzja organu podatkowego o umorzeniu zaległości podatkowej, choć uznaniowa, nie

Należyta staranność strony oraz profesjonalnego pełnomocnika w dochowaniu terminów proceduralnych jest kluczowa dla prawidłowości przebiegu postępowania, a brak dowodów na niezawiniony charakter uchybienia terminu do wniesienia odwołania nie uzasadnia przywrócenia terminu, nawet w kontekście skomplikowanej sytuacji procesowej i licznych postępowań podatkowych.

Zgodnie z art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy o świadczeniach rodzinnych, osoba sprawująca opiekę nad niepełnosprawnym członkiem rodziny ma prawo wyboru między świadczeniem pielęgnacyjnym a innym świadczeniem emerytalno-rentowym, które posiada, pod warunkiem złożenia oświadczenia o rezygnacji z prawa do renty.

Przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o świadczeniach rodzinnych wymaga nie tylko posiadania przez osobę wymagającą opieki orzeczenia o znacznym stopniu niepełnosprawności, ale również istnienia bezpośredniego związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy rezygnacją z zatrudnienia (lub jego niepodejmowaniem) a koniecznością sprawowania stałej lub długotrwałej opieki

W przypadku stwierdzenia przez sąd administracyjny przewlekłości prowadzenia postępowania administracyjnego, organ administracji publicznej może zostać zobowiązany do zapłaty sumy pieniężnej tytułem zadośćuczynienia dla strony, niezależnie od fakultatywnego charakteru tego środka, biorąc pod uwagę indywidualne okoliczności sprawy oraz trudności związane z brakiem rozstrzygnięcia w sprawie zezwolenia

Przewlekłe prowadzenie postępowania administracyjnego, zwłaszcza w sprawach dotyczących zezwoleń na pobyt, stanowi naruszenie prawa, które zasługuje na odpowiednią sankcję, w tym zasądzenie sumy pieniężnej jako rekompensaty dla strony skarżącej, mając na względzie negatywne konsekwencje takiej bezczynności dla życia i statusu prawnego cudzoziemca.