Przedsiębiorca nie może być karany za to, że na wcześniejszych etapach obrotu pomiędzy kontrahentami dochodziło do fikcyjnych transakcji i wyłudzeń VAT. Jeśli nie wiedział lub nie mógł się dowiedzieć, że jego bezpośredni partner handlowy popełnił przestępstwo, to organy nie mogą kwestionować jego prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Brak normy prawnej w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych regulującej zwolnienie z opodatkowania odszkodowań ze środków budżetu państwa nie pozwala na zastosowanie w drodze analogii przepisów art. 21 ust. 1 pkt 3 lub pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepisy art. 86 ust. 3 i ust. 6 oraz art. 88 ust. 1 pkt 3 w brzmieniu obowiązującym od dnia 1.05.2004 r. są niezgodne z VI Dyrektywą wyłącznie w tym zakresie, w którym zwiększyły ograniczenia odliczenia podatku naliczonego w stosunku do ograniczeń istniejących w tym zakresie w dniu 30.04.2004 r. Natomiast w zakresie w jakim nie rozszerzają powyższych ograniczeń są zgodne z zasada stanstill wynikającą

Użyte w art. 18 ust. 2 i ust. 5 Konwencji zawartej miedzy Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobieganiu uchylania się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu sformułowanie, iż dochód ten "może" być opodatkowany, nie zezwalał na dowolne wybranie państwa, w którym dochód ten powinien zostać opodatkowany. Przepisy te oznaczają, iż dochód

Przepisy art. 86 ust. 3 i ust. 6 oraz art. 88 ust. 1 pkt 3 w brzmieniu obowiązującym od dnia 1.05.2004 r. są niezgodne z VI Dyrektywą wyłącznie w tym zakresie, w którym zwiększyły ograniczenia odliczenia podatku naliczonego w stosunku do ograniczeń istniejących w tym zakresie w dniu 30.04.2004 r. Natomiast w zakresie w jakim nie rozszerzają powyższych ograniczeń są zgodne z zasada stanstill wynikającą

Na gruncie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przy ustalaniu przedmiotu opodatkowania świadczenia usług o złożonym charakterze, jakie stanowią umowy kooperacyjne, należy uwzględniać podstawowy cel wynikający z takich porozumień gospodarczych, a nie dokonywać wyodrębniania poszczególnych czynności służących realizacji tego celu dla potrzeb podatkowych w sposób oderwany od ich sensu gospodarczego.

Wypłata kontrahentowi bonusu warunkowego (premii pieniężnej) z tytułu osiągnięcia określonej wielkości sprzedaży lub terminowości regulowania należności stanowi rabat w rozumieniu art. 29 ust. 4 ustawy o VAT.

Art. 74 pkt 1 Ordynacji podatkowej ma zastosowanie także do należności z tytułu zwrotu różnicy podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.

To na podatniku spoczywa ciężar udowodnienia zdarzeń, z których wywodzi on korzystne dla siebie skutki prawne.