Przepis art. 476 § 1 k.p.k. zezwalający na rozpoznanie apelacji przez Sąd Okręgowy w jednoosobowym składzie, na stosowne zarządzenie prezesa tego sądu, odnosi się tylko do spraw rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym, a nie w postępowaniu zwyczajnym. W przedmiotowej sprawie tryb uproszczony był niedopuszczalny, zatem upoważnia to do stwierdzenia, że zarówno sąd pierwszej instancji, który rozpoznał

1. Rzecznik Praw Obywatelskich, a także prokurator zwolnieni są przed wniesieniem skargi nie tylko od wyczerpania środków zaskarżenia jakie przysługiwałyby stronie postępowania administracyjnego, ale także od zastosowania środka niejako równorzędnego, jeżeli idzie o możliwość uruchomienia sądowej kontroli aktu administracyjnego, tj. wezwania organu do usunięcia naruszenia prawa. 2. Rzecznik Praw Obywatelskich

Przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. 2000 nr 98 poz. 1071 ze zm./ normującego postępowanie przed organami administracji publicznej w należących do ich właściwości sprawach indywidualnych rozstrzyganych w drodze decyzji administracyjnych /jak też przed innymi organami i podmiotami które są powołane z mocy prawa lub na podstawie porozumień do załatwiania

1. W art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. "g" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./ ustawodawca użył pojęcia "ugoda". Należy zatem uznać, iż wyłączenie w nim zawarte dotyczy zarówno ugód pozasądowych, jak i sądowych. 2. W sytuacji, gdy pracownik otrzyma odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy w wysokości określonej w ugodzie, zawartej z pracodawcą

Przepis art. 8 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. 1997 nr 16 poz. 89 ze zm./, określając, że ustalenie wartości nabytych rzeczy i praw majątkowych będących przedmiotem spadku następuje z uwzględnieniem "opinii biegłych", wskazywał na rodzaj dowodu, a nie liczbę biegłych, których opinii powinien zasięgnąć organ podatkowy. W tej sytuacji nie naruszało tego przepisu

1. Organ wystawiający świadectwo służby pod rządami rozporządzenia z dnia 23 czerwca 1992 r. w sprawie uposażenia strażaków Państwowej Straży Pożarnej /Dz.U. nr 51 poz. 236 ze zm./ mógł zaliczyć do okresu służby uprawniającej do wysługi lat tylko okresy służby pełnionej w innych jednostkach ochrony przeciwpożarowej znajdujące potwierdzenie w stosownych dokumentach. Nie mógł poza oparciem się na dowodzie

Przynależność do wspólnoty gminnej nie jest źródłem interesu prawnego, którego naruszenie uzasadnia wniesienie skargi na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /t.j. Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591 ze zm./.

Sąd Apelacyjny w sposób rażący naruszył przepisy art. 85 i 86 k.k., gdyż w sytuacji zmiany orzeczenia w zakresie jednej z podlegających łączeniu kar powinien był uchylić orzeczenie sądu pierwszej instancji w przedmiocie kary łącznej i karę łączną ukształtować na nowo, kierując się dyrektywami określonymi w przepisach k.k., a następnie stanowisko swoje w tym zakresie szczegółowo uzasadnić.

Stary fakt prawny, którym jest wniesienie przeciwko funkcjonariuszowi celnemu aktu oskarżenia za przestępstwo umyślne, który przed dniem 10 sierpnia 2003 r. nie wywoływał skutku prawnego w postaci zwolnienia ze służby po tej dacie, jest oceniany przez organ celny według nowych przepisów. Jest to retrospektywność. Decydujące znaczenie w sprawie zwolnienia ze służby ma zatem nie dzień, a fakt wniesienia

Prowadzenie przez Prezesa Rady Ministrów postępowania nadzorczego nie wyłącza możliwości powierzenia wojewodzie w drodze upoważnienia wykonania określonych czynności poprzedzających wydanie rozstrzygnięcia nadzorczego /art. 97 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym - Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591 ze zm./.

Jeżeli w skardze kasacyjnej podnosi się, że w postępowaniu administracyjnym orzekał organ niewłaściwy, to jej podstawę winien stanowić przede wszystkim zarzut naruszenia art. 145 par. 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, gdyż sąd był obowiązany stwierdzić nieważność wydanych w sprawie decyzji. Jednak, aby zarzucić

1. Fakt, iż osoba ubiegająca się o najem lokalu mieszkalnego z zasobów gminy mieszkała uprzednio w innej miejscowości i tam nie była zameldowana, bądź jest osobą bezdomną i nigdzie nie zameldowaną, nie może niweczyć jej prawa do zamieszkiwania w wybranej miejscowości. 2. Realizując zadanie tworzenia warunków do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych członków wspólnoty samorządowej, co jest zadaniem własnym

Przepis art. 2 k.k. statuuje normatywny warunek odpowiedzialności za przestępstwo skutkowe popełnione przez zaniechanie. Dla przypisania takiej odpowiedzialności, a zatem przypisania skutku w przypadku zaniechania, owo zaniechanie musi być bezprawne, oparte wyłącznie na powiązaniu normatywnym ze skutkiem. Osoba odpowiadająca za przestępstwo skutkowe popełnione przez zaniechanie musi się charakteryzować

Nie jest dopuszczalne złożenie kasacji od prawomocnego wyroku w stosunku do oskarżonego, co do którego nie podjęto żadnego rozstrzygnięcia w przedmiocie postępowania karnego.

Wprawdzie z treści art. 23 ustawy z dnia 16 lipca 1982 r. o radcach prawnych /Dz.U. nr 19 poz. 145 ze zm./ wynika, że "prawo wykonywania zawodu radcy prawnego powstaje z chwilą wpisu na listę radców prawnych i złożenia ślubowania", ale ani ta norma prawna, ani żaden inny przepis nie pozwala na zaakceptowanie stanowiska, że sam fakt, iż nastąpił wpis na listę radców prawnych stanowi o tym, iż osoba

Sprawami z zakresu ubezpieczeń społecznych są sprawy, w których wniesiono odwołanie od decyzji organów rentowych /art. 476 par. 2 Kpc/, podczas gdy wójt, burmistrz czy prezydent miasta nie jest organem rentowym, o jakim mowa w art. 476 par. 4 Kpc. Wójt, burmistrz lub prezydent miasta jest "organem właściwym" - w rozumieniu art. 3 pkt 11 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych