Na tle przepisów art. 31 i 32 ukwh, w szczególności zaś ust. 2 art. 31 ustanawiającego wymóg wykazania stanu prawnego, jaki ma być w księdze wieczystej ujawniony, przyjąć trzeba, że przepis art. 95 ust. 4 prawa bankowego ma na względzie oświadczenie, jako dokument świadczący o istnieniu pewnego stanu prawnego nieruchomości, który ma być na jego podstawie ujawniony. Dokument taki stanowi poświadczony

Podstawę wznowienia postępowania mogą stanowić zarówno nowe fakty wynikające ze znanych uprzednio źródeł dowodowych, jak też ujawnienie się nowych, nie znanych sądowi dowodów o nowych faktach.

Przy badaniu przesłanek z art. 246 par. 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/, należy wziąć pod uwagę, że zgodnie z art. 23 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego małżonkowie są zobowiązani do wzajemnej pomocy i z tego obowiązku nie zwalnia pozostawanie w rozdzielności majątkowej.

1. Przerwę w rozprawie kończy nie tylko podjęcie czynności dowodowych przez sąd, lecz także czynności procesowych zmierzających do ustalenia czy zachodzą przeszkody do kontynuowania rozprawy; w przypadku stwierdzenia takiej przeszkody i ponownego przerwania rozprawy, okresy przerw nie podlegają sumowaniu, gdyż wobec zakończenia poprzedniej przerwy, termin następnej biegnie od początku. 2. W sytuacji

Rozstrzygnięcie kasatoryjne ze swej istoty nie wywołuje takich skutków prawnych, o których mowa w art. 61 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, uzasadniających zastosowanie instytucji wstrzymania jego wykonania. Skutki prawne, o których mowa w powyższym przepisie, wystąpić mogą - co do zasady - dopiero wskutek

Ocena czy zachodzą okoliczności przemawiające za nieskreślaniem radcy prawnego z listy radców w tym celu, aby zachować jurysdykcję organu korporacyjnego, może być dokonywana w postępowaniu toczącym się w trybie art. 29 i art. 30 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. 2002 r. Nr 123, poz. 1059 ze zm.), nie zaś w postępowaniu dyscyplinarnym.

Analiza porównawcza treści § 31 ust.1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 23 lipca 1998 r. w sprawie postępowania dyscyplinarnego w stosunku do adwokatów i aplikantów adwokackich (Dz. U. Nr 99, poz. 635 ze zm.) z normami art. 448 § 1 i 2 k.p.k., mającymi w tym postępowaniu odpowiednie zastosowanie, nakazuje przyjąć, iż na sądzie pierwszej instancji spoczywa obowiązek zawiadomienia uczestnika

Odsyłanie skarżących na drogę odrębnego postępowania o udzielenie ulg wynikających z ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ nie powinno mieć miejsca w postępowaniu o wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji.

Wskazanie organu wyższego stopnia, w rozumieniu art. 17 Kpa, właściwego do stwierdzenia nieważności decyzji wydanej przez organ I instancji na podstawie obecnie nieobowiązującej normy prawnej, wymaga ustalenia, czy zadania związane z kompetencją wynikającą z tej normy są zadaniami realizowanymi w obecnym stanie prawnym przez organy administracji rządowej, czy też organy samorządu terytorialnego; w

Czynności - niezależnie od formy - podejmowane przez organy administracji publicznej w trybie przepisów działu VIII Kodeksu postępowania administracyjnego /art. 221-256 Kpa/ odnoszące się do skarg i wniosków nie mieszczą się w zakresie przedmiotowym objętym art. 16 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ i stąd nie podlegają kognicji sądu administracyjnego

Ogólnikowość zarzutów, podobnie jak brak ich sformułowania, tak co do naruszenia prawa procesowego jak i materialnego, czyni skargę niedopuszczalną, z uwagi na niedopełnienie wymagań materialnych. Z tych powodów wyłącza bowiem możliwość oceny przez Sąd zgodności z prawem zaskarżonego wyroku.

W toku postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym strona nie może powoływać innych podstaw skargi kasacyjnej, niż wskazane w samej skardze. Zgodnie z art. 183 par. 1 zdanie 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ strony mogą przytaczać nowe uzasadnienie podstaw kasacyjnych.

Prowadzenie w stanie nietrzeźwości pojazdu mechanicznego w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, wbrew wcześniej orzeczonemu zakazowi prowadzenia takiego pojazdu, stanowi jeden czyn, wypełniający znamiona przestępstwa określonego w art. 178a § 1 k.k. i art. 244 k.k.

Organizacja społeczna, która nie brała udziału w postępowaniu administracyjnym regulowanym przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego, może zgłosić swój udział w postępowaniu sądowym w sprawie ze skargi na decyzję administracyjną, w sprawie innej osoby na podstawie art. 33 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/, jeżeli

W przypadku zaskarżenia do sądu administracyjnego decyzji wydanej w postępowaniu regulowanym przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego, przesłanki dopuszczenia organizacji społecznej do udziału w postępowaniu sądowym, na podstawie art. 33 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/, określa ten przepis, ale także przepis

1. Ustanowione w art. 109 ust. 1 pkt 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami prawo pierwokupu przysługuje gminie w stosunku do pewnych kategorii nieruchomości a nie działki. Przesłanki w tym przepisie wymienione muszą być spełnione w odniesieniu do całej nieruchomości, a nie do części nieruchomości stanowiącej drogę, choćby była ona wyodrębnioną działką. 2. Zakres kognicji sądu wieczystoksięgowego określony

W świetle art. 12 § 3 k.p.k. niewyrażenia zgody przez prokuratora - w postępowaniu przygotowawczym - na cofnięcie wniosku o ściganie, nie rodzi obowiązku ponownego rozstrzygania tej kwestii przez sąd po wpłynięciu aktu oskarżenia.

Dochodzenia nie prowadzi się także, jeżeli zarzucony podejrzanemu czyn wyczerpuje znamiona określone w dwóch lub więcej przepisach ustawy karnej pozostających w zbiegu kumulatywnym (art. 11 § 2 k.k.), z których chociaż jeden wyłącza możliwość prowadzenia dochodzenia.

Przepis art. 337 § 1 k.p.k. nie stanowi podstawy prawnej kontroli braków postępowania przygotowawczego, w tym także tego czy było ono prowadzone we właściwej formie.

Zachowanie nauczyciela akademickiego, związane z wykonywaniem przez niego obowiązków o jakich mowa w art. 99 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 65, poz. 385 ze zm.), stanowią realizację jednego z konstytucyjnych zadań państwa (art. 70 ust. 1 Konstytucji RP) i spełnia kryterium pełnienia funkcji publicznej.

Jeżeli sąd odwoławczy, po rozpoznaniu sprawy z powodu apelacji strony, dojdzie do przekonania, że apelacja jest oczywiście bezzasadna (art. 457 § 2 k.p.k.), to utrzymując zaskarżony wyrok w mocy obowiązany jest wskazać w wyroku, iż czyni tak uznając apelację za oczywiście bezzasadną. W przeciwnym wypadku, przy braku takiego rozstrzygnięcia, uzasadnienie wyroku sporządza się z urzędu, zgodnie z art.