1. W przeciwieństwie do legitymacji procesowej w postępowaniu administracyjnym określonym przepisami Kpa, w którym stroną może być każdy, czyjego interesu prawnego lub uprawnienia dotyczy postępowanie, uprawnionym do wniesienia skargi z art. 101 ustawy o samorządzie gminnym /Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591 ze zm./ może być jedynie podmiot, którego interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone. Wnoszący

Przepis art. 27a ust. 1 pkt 1 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176/ nie uzależniał możliwości odliczenia od podatku wydatków poniesionych na własne potrzeby mieszkaniowe, przeznaczonych na zakup gruntu pod budynek mieszkalny, od wylegitymowania się przez podatnika tytułem własności gruntu lub prawem jego wieczystego użytkowania

Artykuł 19 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków /Dz.U. 2001 nr 72 poz. 747/ stwierdza w szczególności, że rada gminy, po dokonaniu analizy projektów regulaminów dostarczania wody i odprowadzania ścieków, opracowanych przez przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjne, uchwala regulamin dostarczania wody i odprowadzania ścieków (...) obowiązujący

Jeśli kasację od prawomocnego wyroku wydanego w sprawie o przestępstwo skarbowe wnosi interwenient, roszczący sobie prawo do przedmiotu, co do którego orzeczono przepadek, to kontrola dopuszczalności kasacji powinna uwzględniać także warunki określone w art. 523 § 2 i 3 k.p.k. Niezbędne jest zatem ustalenie kierunku zaskarżenia w odniesieniu do sytuacji procesowej oskarżonego, z dostrzeżeniem korzyści

1. Wydanie na posiedzeniu wyznaczonym na podstawie art. 339 § 1 pkt 2 k.p.k., wyroku warunkowo umarzającego postępowanie jest dopuszczalne tylko wówczas, gdy sąd ma podstawy do przyjęcia, że oskarżony nie sprzeciwia się warunkowemu umorzeniu (art. 341 § 2 zd. 1 k.p.k.). 2. Sąd może, mimo nieprzyznania się oskarżonego orzec o warunkowym umorzeniu, jeżeli oceni, że okoliczności popełnienia czynu nie

Przewidziane w art. 390 § 3 k.s.h. osobne wynagrodzenie przysługiwać może jedynie członkowi rady nadzorczej delegowanemu do stałego indywidualnego wykonywania czynności nadzorczych na podstawie art. 390 § 2 k.s.h.

1. Uchwała Regionalnej Izby Obrachunkowej umarzająca postępowanie nadzorcze nie stanowi rozstrzygnięcia organu nadzoru w postaci aktu nadzoru. Jest to wyłącznie uchwała o charakterze procesowym, nie rodząca żadnych skutków prawnych dla bytu uchwały budżetowej (...). Dlatego uchwała Regionalnej Izby Obrachunkowej nie podlegała zaskarżeniu do sądu administracyjnego /art. 16 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 2000 nr 54 poz. 654 ze zm./, do przychodów zaliczyć można tylko takie wartości, które określają definitywny przyrost majątku podatnika. Nie jest poprawne podejście Izby Skarbowej, która utrzymywała, że podatnikowi można przypisać przychód równy prowizji określonej prowizorycznie

Brak stanowiska organu w przedmiocie zgłoszonych zarzutów bądź protestów może być skarżony do sądu administracyjnego w trybie skargi na bezczynność.

Bon towarowy nie jest rzeczą ruchomą w rozumieniu art. 278 § 1 k.k., a w szczególności nie jest środkiem płatniczym, jest natomiast dokumentem stwierdzającym prawa majątkowe w rozumieniu art. 275 § 1 k.k.

W postępowaniu karnym prokurent może dokonywać za przedsiębiorcę czynności procesowych jako organ uprawniony do działania w jego imieniu (art. 51 § 1 k.p.k. w zw. z art. 1091 § 1 k.c, a przed dniem 25 września 2003 r. - art. 51 § 1 k.p.k. w zw. z art. 61 § 1 k.h.).

Oskarżonemu przysługuje zażalenie na postanowienie wydane w przedmiocie jego wniosku o uchylenie lub zmianę nieizolacyjnego środka zapobiegawczego (art. 252 § 1 k.p.k.).

Użyte w art. 300 § 2 k.k. określenie „orzeczenia sądu lub innego organu państwowego” nie jest ograniczone tylko do orzeczeń dotyczących wierzytelności wynikających ze stosunku prawnego, którego jedną ze stron jest podmiot obrotu gospodarczego.

1. Chociaż działania marketingowe czy konsultingowe mogą mieć różną formę, a ich wymierne skutki mogą zaistnieć w odległym czasie, to zaliczenie ich po myśli art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 2000 nr 54 poz. 654 ze zm./ do kosztów uzyskania przychodów musi opierać się na konkretnych zdarzeniach, choćby np. przez wskazanie rodzaju podjętych

1. Jeśli podatnik chce zaliczyć do kosztów podatkowych wydatki z tytułu marketingu, to winien wykazać, że usługa ta została wykonana, zaś jej ocena daje podstawę do stwierdzenia związku przyczynowego pomiędzy wydatkiem na marketing a uzyskanym przychodem. Sam fakt zawarcia umowy i wypłata wynagrodzenia nie wystarcza. Wydatek należy też prawidłowo udokumentować. 2. Wydatki na reklamę w książkach telefonicznych

Niedopuszczalność odwołania w postępowaniu określonym w art. 160 par. 4 i 5 Kpa dotyczy również organu administracyjnego obciążonego obowiązkiem zapłaty odszkodowania. To do sądu powszechnego może jedynie należeć ocena możliwości i dopuszczalności obrony interesów organu administracyjnego, którego obciążono obowiązkiem zapłaty odszkodowania.

1. Stosownie do treści art. 106 par. 1 Kpa organ, z którym podejmowane jest współdziałanie w wykonaniu ustawowego obowiązku nie jest stroną tego postępowania, lecz bierze udział w procesie decyzyjnym, wydając akt administracyjny indywidualny w procesowej formie postanowienia. 2. Wyjście poza ustawowy zakres współdziałania narusza prawo, gdyż wydający postanowienie organ współdziałający działa również

Dopiero wszczęcie postępowania rozgraniczeniowego, nakłada na organy administracji obowiązek rozważenia, czy domniemanie prawdziwości dokumentu ewidencyjnego, może zostać podważone w postępowaniu rozgraniczeniowym - co w konsekwencji może prowadzić do zawieszenia postępowania na podstawie art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa.

1. Zarzut strony, że nie brała udziału w postępowaniu przed organem współdziałającym /art. 106 par. 1 Kpa/, do którego organ prowadzący postępowanie zwrócił się w sprawie wyrażenia opinii lub zgody albo wyrażenie stanowiska w innej formie, potwierdzony brakiem doręczenia tej stronie postanowienia wydanego przez organ współdziałający, nakłada na organ prowadzący postępowanie, wynikający z art. 9 i art

Do wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy nie stosuje się przepisów o stwierdzeniu nieważności decyzji administracyjnych.