Do obiektów budowlanych lub ich części, których nakazano rozbiórkę, a które nie są budynkami w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, przy nakładaniu grzywny w celu przymuszenia nie można stosować przepisu art. 121 par. 5 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./. Ustalając

Żaden przepis prawa nie zakazuje wprost używania przez pracowników w pracy wrotek lub innego podobnego sprzętu służącego szybkiemu przemieszczaniu się. Dopuszczalność wyposażenia pracowników w tego typu sprzęt może być jednak oceniana z punktu widzenia ciążącego na pracodawcy generalnego obowiązku zapewnienia pracownikom bezpiecznych i higienicznych warunków pracy.

1. Unormowanie art. 233 Kpa, mimo zamieszczenia w Dziale VIII Kpa, dotyczącym skarg i wniosków dotyczy kwestii procesowych i wskazuje na możliwość wszczęcia przez organ postępowania z urzędu, gdy skarga /zawiadomienie/ pochodzi od osoby trzeciej nie będącej stroną. Użycie w dyspozycji słowa "może" wyraźnie stanowi, iż nie mamy do czynienia z obowiązkiem organu, czy też z wszczęciem postępowania w rozumieniu

Sędzia, który wydał postanowienie kończące postępowanie w sprawie, a następnie, w wyniku uwzględnienia - w trybie art. 463 § 1 k.p.k. - zażalenia wniesionego na to postanowienie, uchylił je, nie jest wyłączony od dalszego udziału w sprawie na podstawie art. 40 § 1 pkt 7 k.p.k. z mocy prawa.

Przewidziany w art. 160 par. 5 Kpa trzyletni termin przedawnienia roszczeń o odszkodowanie jest terminem należącym do prawa cywilnego jako przepisów prawa materialnego, nie zaś do prawa procesowego /formalnego/. W razie uchybienia tego terminu nie ma zastosowania przepis art. 58 Kpa.

Nie kwestionując faktu, że generalnie zakwestionowane koszty /dotyczące usług konsultingowych/ mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, to należy podnieść, że to podatnik, który z tego faktu wywodzi swoje uprawnienia winien wykazać ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Zwrot "w celu" użyty w przepisie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych

Zawiadomienia o sposobie załatwienia skargi, w rozumieniu art. 238 par. 1 Kpa, nie można uznać za inny akt lub czynność z zakresu administracji publicznej dotyczący przyznania, stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikającego z przepisów prawa i to niezależnie od formy, w jakiej zostało wydane. Zawiadomienie takie nie dotyczy bowiem przyznania ani stwierdzenia, czy też uznania uprawnienia

Dla zbadania określonego przepisem art. 523 § 4 pkt 1 k.p.k. warunku dopuszczalności kasacji wniesionej z powodu uchybień wymienionych w art. 439 § 1 k.p.k. nie jest wystarczające to, że taką podstawę prawną zarzutu wskazano w skardze, lecz konieczne jest stwierdzenie, iż treść postawionego zarzutu odpowiada podniesionemu naruszeniu prawa.

W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego jednolicie przyjmuje się, że zaniedbanie pracownika odpowiedzialnego za sprawy wpływającej korespondencji, obciążają osobę prawną (pracodawcę) zatrudniającą tego pracownika.

Na postanowienie pozytywne o dopuszczeniu organizacji społecznej do udziału w postępowaniu na prawach strony zażalenie nie służy, gdyż nie zostało ono przewidziane w art. 31 par. 2 Kpa, a na wydane w toku postępowania postanowienie służy stronie zażalenie tylko wówczas gdy Kodeks tak stanowi /art. 141 Kpa/.

Skierowanie decyzji do rodzica zastępczego, który w świetle przepisów art. 98 par. 1, art. 101 par. 1 i art. 112[1] ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy /Dz.U. nr 9 poz. 59 ze zm./ nie jest ustawowym przedstawicielem małoletniego umieszczonego w rodzinie zastępczej, jest równoznaczne ze skierowaniem decyzji do osoby nie będącej stroną w sprawie oraz dotknięte jest wadą wskazaną

Przejęcie przez gminę zadań z zakresu właściwości powiatu leży w sferze wyłącznej kompetencji rady gminy, o czym rozstrzyga art. 18 ust. 2 pkt 11 w zw. z art. 8 ust. 2a ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /t.j. Dz.U. 2001. nr 142 poz. 1591 ze zm./. Przepis art. 20a ust. 2 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach /Dz.U. nr 85 poz. 539 ze zm./ stanowiący, iż biblioteka publiczna

Objęcie przez pracownika innego stanowiska pracy w innej miejscowości w wyniku ustnego porozumienia zmieniającego może być w okolicznościach sprawy traktowane jako dorozumiane wyrażenie zgody na otrzymywanie wynagrodzenia pomniejszonego o premię przewidzianą wyłącznie dla poprzedniego stanowiska. Porozumienie takie nie narusza ani art. 18 § 2 k.p., ani art. 42 § 1 i § 2 k.p.

Odwołanie oraz wybór członka zarządu spółki z o.o. następuje na mocy uchwały zgromadzenia wspólników, której skuteczność nie zależy od dokonania odpowiedniego wpisu w rejestrze handlowym.

Uchylenie przez Sąd Najwyższy orzeczenia komisji dyscyplinarnej drugiej instancji dla nauczycieli akademickich w przedmiocie wydalenia z zawodu oznacza, że odpadła podstawa stwierdzenia wygaśnięcia stosunku pracy i następuje jego restytucja, bez potrzeby składania przez pracodawcę oświadczenia woli, a odpowiednie zastosowanie w tej sytuacji art. 97 ust. 2 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie

Asystent-stażysta w ramach stażu asystenckiego przygotowującego do podjęcia obowiązków nauczyciela akademickiego (art. 3 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 151 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym, Dz.U. Nr 65, poz. 385 ze zm.) nie pozostaje w stosunku pracy, chociażby wykonywał czynności dydaktyczne przewidziane dla nauczycieli akademickich.

Pracownik ma interes prawny w ustaleniu rzeczywistej treści stosunku pracy, jeżeli wynikające z niego roszczenia majątkowe mogą powstać dopiero w przyszłości.

Uwzględnienie zarzutu wniesionego do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w zakresie przeznaczenia terenów rolnych na tereny pod urządzenie cmentarza następuje gdy naruszenie interesu prawnego lub uprawnienia wnoszącego zarzut jest związane z jednoczesnym naruszeniem normy prawa materialnego w tym także w przedmiocie prawa ochrony środowiska.

Ze zdenerwowania pracownicy w chwili składania przez nią oświadczenia woli o rozwiązaniu umowy o pracę na mocy porozumienia stron nie można wywodzić braku możliwości świadomego i swobodnego podjęcia takiej decyzji.