Według ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 16 poz. 78 ze zm./ Fundusz Ochrony Gruntów Rolnych jest państwowym funduszem celowym /por. art. 23 i ust. cytowanej ustawy z dnia 3 lutego 1995 r./. Żadne przepisy o ochronie gruntów rolnych i leśnych nie odsyłają w zakresie wskazanego Funduszu do przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz.U
Ustawodawca - dopuszczając istnienie jednoosobowej spółki z o.o. nie wyłączył w stosunku do niej stosowania art. 203 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 czerwca 1934 r. Kodeks handlowy /Dz.U. nr 57 poz. 502 ze zm./; tym samym przepis ten znajduje zastosowanie zarówno do spółek wieloosobowych, jak i jednoosobowych. Na podstawie powołanego przepisu, umowy z członkiem zarządu nie mogą
Ustalenie terminu wykonania decyzji orzekającej rozbiórkę obiektu budowlanego winno nastąpić dopiero w postępowaniu egzekucyjnym
Stanowisko, zgodnie z którym do skorzystania z ulgi inwestycyjnej, o której mowa w art. 18a ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./, wymagane jest wykazanie się prawem do wznoszonego budynku, budowli, lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość oraz tytułu własności do gruntu, na którym wznoszone są powołane wyżej obiekty
W myśl uchwały składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 lutego 1997 r., FPS 8/96 /ONSA 1997 Nr 2 poz. 52/, na Regionalnej Izbie Obrachunkowej spoczywa obowiązek badania uchwał rad gmin w sprawie udzielania lub nieudzielania absolutorium, głównie pod kątem, czy zostały one podjęte w wyniku rozpatrywania sprawozdania z wykonania budżetu w taki sposób, iż zostało zapewnione,
Decyzja Głównego Inspektora Sanitarnego o odwołanie z funkcji powiatowego inspektora sanitarnego podlega kontroli Naczelnego Sądu Administracyjnego.
1. W postępowaniu sądowym w sprawie udzielenia zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności (art.148 § 1 k.k.s.) dopuszczalne jest przekazanie (zwrot) sprawy finansowemu organowi dochodzenia w celu uzupełnienia istotnych braków postępowania przygotowawczego (art. 345 § 1 k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s.) 2. Przesłanki określone w art. 17 § 1 pkt 1-3 k.k.s. są materialnoprawnymi warunkami
Unormowanie zawarte w art. 89 § 1 kk nie daje podstaw do orzeczenia wyrokiem łącznym kary pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania w sytuacji, gdy łączeniu podlegają wyłącznie kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania.
1. Stwierdzenie, na podstawie art. 156 par. 1 Kodeksu postępowania administracyjnego nieważności orzeczenia administracyjnego, podjętego przez organ odwoławczy na podstawie art. 93 i art. 94 rozporządzenia Prezydenta RP z dnia 22 marca 1928 r. o postępowaniu administracyjnym /Dz.U. nr 36 poz. 341 ze zm./ oznacza, że właściwy organ odwoławczy zobowiązany jest do rozpoznania odwołania na podstawie art
1. Uchwałę rady gminy w sprawie stwierdzenia wygaśnięcia mandatu radnego z przyczyny określonej w art. 190 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw /Dz.U. nr 95 poz. 602 ze zm./ można zaskarżyć do sądu administracyjnego na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze
Samorząd domowy działający w ramach spółdzielni mieszkaniowych nie ma samodzielnych uprawnień do występowania jako strona w postępowaniu administracyjnym, nie może też wnieść skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Bezprzedmiotowe w rozumieniu art. 105 Kpa jest żądanie przedłużenia prawa wynikającego z decyzji administracyjnej, która ze względu na upływ określonego w niej czasu obowiązywania, nie pozostaje już w obrocie prawnym.
Wydatki leasingobiorcy, stanowiące spłatę określonej w umowie wartości przedmiotu leasingu, zalicza się do kosztów uzyskania przychodu, jeżeli umowa przyznająca leasingobiorcy prawo zakupu przedmiotu leasingu zawiera możliwość wypowiedzenia tego prawa /par. 2 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 6 kwietnia 1993 r. w sprawie zaliczania przedmiotu umów najmu lub dzierżawy rzeczy albo
Przepisy kodeksu postępowania karnego nie zawierają analogicznych unormowań, wyłączających, bądź ograniczających uprawnienie oskarżonego do wniesienia apelacji od wyroku skazującego wydanego w trybie art. 387 k.p.k. Należy przyjąć zatem, że wyrok taki podlega kontroli instancyjnej na ogólnych zasadach. Mimo, że wymiar kary zostaje orzeczony w rezultacie zaaprobowania przez sąd wniosku oskarżonego i
Wypłacone skarżącej, będącej w dacie wypłaty emerytką, świadczenie pieniężne w- postaci odprawy emerytalnej z tytułu łączącego ją uprzednio z zakładem pracy stosunku pracy podlega opodatkowaniu w formie ryczałtu w wysokości 20 procent przychodu.
Samo wszczęcie postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym, mającego na celu ocenę zgodności z prawem decyzji ostatecznej, która rozstrzygnęła zagadnienia wstępne ważne w innym postępowaniu administracyjnym, nie może być podstawą do zastosowania w tym postępowaniu administracyjnym art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa.
Organ lub osoba, która na podstawie przepisów prawa lub statutu zarządza jednostką organizacyjną będącą pracodawcą, może wyznaczyć inną osobę do dokonywania czynności z zakresu prawa pracy.
Na etapie badania podstaw wznowienia postępowania nie jest dopuszczalne orzeczenie na podstawie art. 146 par. 1 Kpa. Orzeczenie takie może być wydane dopiero wtedy, gdy wznowiono postępowanie.
Właściciel sąsiedniej nieruchomości może wykazywać w sprawie o udzielenie pozwolenia na użytkowanie obiektu budowlanego, iż załatwienie sprawy dotyczy bezpośrednio jego sfery prawnej, z wszystkimi tego konsekwencjami, w tym zwłaszcza, że jest stroną postępowania.
Pracownikowi, który w związku z przejściem zakładu pracy na innego pracodawcę skorzystał z możliwości rozwiązania stosunku pracy bez wypowiedzenia, za siedmiodniowym uprzedzeniem (art. 231 § 4 KP), nie przysługuje odszkodowanie.
Okoliczność, że czyn pracownika nie kwalifikuje się jako ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych, lecz stanowi „zwykłe” wykroczenie przeciwko jego obowiązkom, nie przesądza o niecelowości przywrócenia go do pracy (art. 45 § 2 w związku z art. 56 § 2 KP).
Stawienie się do pracy w stanie nietrzeźwości pracownika dotkniętego przewlekłą psychozą alkoholową nie stanowi dostatecznej podstawy do przypisania mu ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych (art. 52 § 1 pkt 1 KP).
Naruszenie przez pracodawcę przepisów o wypowiadaniu i rozwiązywaniu umów o pracę nie może być usprawiedliwione interesem ogółu pracowników.