1. W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego na decyzję o zwolnieniu ze służby /rozkaz personalny/, wydaną na podstawie art. 41 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179/, bezskuteczne jest podnoszenie zarzutów dotyczących postępowania dyscyplinarnego i wymierzonej w tym postępowaniu kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby. 2. Decyzja personalna o zwolnienie

Przez wyrażoną w orzeczeniu Naczelnego Sądu Administracyjnego ocenę prawną /art. 209 Kpa/ rozumieć należy wyrażony w tym orzeczeniu sąd o prawnej wartości sprawy, w tym w szczególności o prawnych konsekwencjach ustalonych w sprawie okoliczności faktycznych.

Zgodnie z art. 76 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ wyłonienie sejmiku samorządowego ma charakter obowiązkowy. Z ustawową powinnością gmin do wyboru delegatów do sejmiku samorządowego koresponduje art. 78 ust. 3 ustawy określający, by w razie odwołania delegata przez radę gminy, rada ta dokonała niezwłocznie wyboru uzupełniającego. Wybór "

Sąd administracyjny nie może stwierdzić nieważności zaskarżonej decyzji na niekorzyść strony wnoszącej skargę, jeżeli strona przeciwna nie wniosła skargi /art. 382 Kpc w związku z art. 211 Kpa/.

Nieterminowe dokonywanie wpisów w księdze powodują jej niezgodność ze stanem rzeczywistym, zatem w rozumieniu par. 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 grudnia 1990 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów /Dz.U. nr 88 poz. 516/, można ją uznać za nierzetelną. Dlatego nie można uznać jej za dowód w postępowaniu podatkowym - zgodnie z art. 169 par. 1 Kpa.

Odpowiedź na odwołanie od oceny kwalifikacyjnej pracownika nie ma formy decyzji administracyjnej i nie służy na nią skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Odesłanie do kodeksu cywilnego w art. 7 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ nie oznacza, że gmina może dokonać darowizny swojej nieruchomości.

Skoro przesłanki i skutki rozwiązania stosunku pracy pracowników samorządowych zatrudnionych na podstawie wyboru są uregulowane w przepisach rangi ustawowej /art. 73-75 kodeksu pracy w związku z art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych - Dz.U. nr 21 poz. 124 ze zm./, to rada gminy nie dysponuje kompetencją do odmiennego normowania tych zagadnień.

Od dnia objęcia przez znowelizowany art. 196 par. 3 pkt 1 Kpa właściwością sądu administracyjnego również postanowień o zawieszeniu postępowania kontrola ich legalności może być dokonywana wyłącznie w toku rozpoznawania skarg wnoszonych na te właśnie postanowienia, nie zaś podczas rozpoznawania skarg na "bezczynność" organów orzekających /art. 216 Kpa/.

1. Sformułowanie par. 2 ust. 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 6 kwietnia 1992 r. w sprawie stawek podatku obrotowego od towarów sprowadzanych lub nadsyłanych z zagranicy oraz zwolnień od tego podatku /Dz.U. nr 32 poz. 140 ze zm./ jest kategoryczne dla urzędu celnego: jeżeli podatnik złoży wymagane oświadczenie urząd celny nie może przeprowadzić jako płatnik postępowania dowodowego, ani pobierać

1. Prowadzenie przez prokuraturę postępowania w sprawie fałszerstwa dokumentu nie pozwala jeszcze na przyjęcie w postępowaniu podatkowym faktu fałszerstwa za udowodniony. Decydujące znaczenie ma tutaj prawomocny wyrok sądu. 2. Organ podatkowy może we własnym zakresie ustalić fakt fałszerstwa dokumentu w trybie postępowania dowodowego na zasadach przewidzianych w Kodeksie postępowania administracyjnego

Interpretacje Rady Współpracy Celnej w Brukseli udzielane na podstawie art. III lit. "d" Konwencji sporządzonej w Brukseli dnia 15 grudnia 1950 r. i przyjętej do stosowania i zachowania w oświadczeniu Rady Państwa z dnia 6 czerwca 1974 r. /Dz.U. 1978 nr 11 poz. 43/ i oświadczeniu Rządowym z dnia 30 marca 1978 r. /Dz.U. 1978 nr 11 poz. 44/ mają dla polskich organów celnych charakter wykładni wiążącej

Sądy, w tym i Sąd Najwyższy, nie mogą wprawdzie generalnie kwestionować mocy wiążącej uchwały organu samorządowego, jednakże w wypadku, gdyby uchwała taka miała stanowić podstawę odpowiedzialności karnej, sądom wolno jest odmówić jej zastosowania, jeśli stwierdzą, że została ona wydana z przekroczeniem ustawowego upoważnienia.

W ramach ogólnej koncepcji, określonej w art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ rada gminy może określać zadania do wykonania dla zarządu gminy, a w tym także zadanie podjęcia prac przygotowawczych nad projektem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, jednakże uprawnienie to nie stwarza podstawy do stanowienia przepisów gminnych

Spłaty kredytu bankowego lub pożyczki z zakładu pracy na cele określone w art. 26 ust. 1 pkt 5 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ podlegają odliczeniu wraz z odsetkami od podstawy obliczenia podatku, gdy wydatki na te cele zostały poniesione po wejściu w życie tej ustawy /1 stycznia 1992 r./. Wyliczenie w art. 26 ust. 1 pkt 1-9 kwot

Przedmiotem sprostowania mogą być wszystkie elementy decyzji, jednakże sprostowanie to nie może dotyczyć zmian lub uzupełnienia treści decyzji. Nie jest zwłaszcza dopuszczalne sprostowanie, które prowadziłoby do ponownego odmiennego rozstrzygnięcia sprawy. Mylne zastosowanie przepisu prawnego nie może być w żadnym wypadku przedmiotem sprostowania.

Obowiązkiem organu administracyjnego jest dokonanie oceny każdego dowodu, w tym także dowodu z opinii biegłego. Oznacza to konieczność prześledzenia toku rozumowania autora, wyjaśnienia stwierdzeń niejasnych i sprawdzenia czy końcowy wniosek pozostaje w logicznym związku z poprzedzającą go treścią. W praktyce orzeczniczej organów administracyjnych utarła się zasada bezkrytycznego przyjmowania konkluzji

Jeżeli osoba fizyczna zgłosiła obowiązek uiszczenia opłaty skarbowej od zawartej umowy sprzedaży akcji, obliczyła ją i uiściła w Urzędzie Skarbowym to błędny jest pogląd Izby Skarbowej, że wymiaru opłaty dokonano w prawnej formie decyzji. Zgodnie bowiem z art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ w związku z art. 5 ust. 4 ustawy o opłacie

Pracodawcę przejmującego na zasadzie art. 231 § 2 k.p. inny zakład pracy wiążą warunki indywidualnych umów o pracę wynikające z zakładowego systemu wynagradzania obowiązującego w przejmowanym zakładzie.

Stanowienie przez organy gminy przepisów powszechnie obowiązujących jest ograniczone do spraw publicznych o znaczeniu lokalnym.

Dopuszczalność skargi na niewydanie w ustalonym przez przepis prawa terminie decyzji przez naczelny organ administracji państwowej nie jest uzależniona od wyczerpania środków przewidzianych w art. 37 Kpa.

Termin złożenia wniosku określony w par. 17 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1991 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 124 poz. 553/ jest procesowym terminem zawitym, którego niedotrzymanie /uchybienie/ powoduje ujemne skutki procesowe dla strony.

Podatnik we wniosku o przyznanie ulgi podatkowej nie jest obowiązany do wskazania podstawy prawnej żądania, lecz wyłącznie do określenia zdarzeń, na których wniosek opiewa. Do organów orzekających należy zastosowanie właściwej normy prawnej pozwalającej na rozstrzygnięcie wniosku.

1. Wobec jednakowej w istocie treści art. 57 par. 4 Kpa i art. 115 Kc brak jest podstaw do różnicowania pojęcia "dzień ustawowo wolny od pracy" w postępowaniu cywilnym oraz postępowaniu administracyjnym. 2. Dzień 2 stycznia 1993 r., będący "wolną sobotą" /zarządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 29 grudnia 1992 r. w sprawie terminów udzielania dodatkowych dni wolnych od pracy w 1993 r