Organ II instancji, który orzeka na niekorzyść strony odwołującej się przez ograniczenie jej uprawnień ponad ograniczenia ustalone przez organ I instancji, dokonując jednak tego w zakresie stosunku materialnoprawnego wynikającego z innych przepisów prawa, nie narusza zakazu reformatio in peius /art. 139 Kpa /, lecz narusza zasadę dwuinstancyjności /art. 15 Kpa / i przepisy o właściwości organów /art
W postępowaniu administracyjnym adresatem obowiązku nałożonego na osobę prawną jest sama osoba prawna a nie wymieniony z imienia i nazwiska funkcjonariusz /pracownik/ tej osoby prawnej.
Pismo organu administracyjnego, wydane w indywidualnej sprawie konkretnie oznaczonej osoby i odpowiadające podstawowym kryteriom decyzji administracyjnej nie może wywierać skutków prawnych wydania decyzji, jeżeli nie zostało doręczone tej osobie, a jedynie przesłane innemu podmiotowi, który nie był stroną ani nie uczestniczył w postępowaniu na prawach strony. Późniejsze poinformowanie strony przez
Zasada prawdy obiektywnej uzasadnia stosowanie przepisu art. 24 par. 3 Kpa do wszystkich osób zatrudnionych w urzędzie rozumianym jako biurze organu administracyjnego, a więc także do osoby wykonującej funkcję tego organu. Powoływanie się na wyłączenie pracownika w oparciu o przepis art. 24 par. 3 Kpa jest jednak skuteczne dopiero w razie wydania przez jego bezpośredniego przełożonego stosownego postanowienia
Brakuje podstaw prawnych do ustalania przez organy gminy stawek wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z terenu.
Niezawinione nieprzedstawienie przez bezrobotnego w terminie świadectwa pracy nie może wywoływać konsekwencji przewidzianych w par. 7 ust. 3 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 17 grudnia 1991 r. w sprawie szczegółowych zasad prowadzenia pośrednictwa pracy, orientacji i poradnictwa zawodowego, rejestracji i ewidencji bezrobotnych oraz poszukujących pracy, a także przyznawania
Przewidziane w art. 106 par. 1 Kpa zajęcie stanowiska przez organ /wyrażenie opinii lub zgody albo stanowiska w innej formie/ jest aktem jednostronnym i jednorazowym, będącym wyrazem woli organu zobowiązanego do zajęcia stanowiska. Natomiast formuła "w porozumieniu" oznacza obowiązek wymiany poglądów między zobowiązanymi do współdziałania organami prowadzącej do konfrontacji i ujednolicenia.
Zezwolenie na utworzenie spółki wydane z zastrzeżeniem dopełnienia przez stronę określonego warunku /art. 5 ust. 1 i 4 w zw. z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej z udziałem podmiotów zagranicznych - Dz.U. nr 41 poz. 325 ze zm./ - uzyskania osobowości prawnej w określonym terminie - stanowi tzw. decyzją warunkową i nie dopełnienie tego warunku powoduje sytuację
Dopóki nie zostanie dokonana odpowiednia nowelizacja ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o Narodowym Banku Polskim /Dz.U. 1992 nr 72 poz. 360/, dopóty brak jest podstaw prawnych, aby Prezes Narodowego Banku Polskiego rozpoznawał odwołania od decyzji wydawanych przez dyrektora oddziału okręgowego.
Obowiązujące prawo nie daje podstawy do tworzenia gminnych funduszów celowych.
1. W trybie art. 155 Kpa nie można dokonywać zmiany decyzji dotkniętej wadą nieważności w celu jej sanowania. 2. Decyzja wydana na podstawie art. 155 Kpa może dotyczyć wyłącznie kwestii rozstrzygniętych zmienianą /uchylaną/ decyzją organu, a nie kwestii nowych.
Błędny jest pogląd organu orzekającego w sprawie zasiłku dla bezrobotnych, że staż pracy musi być udokumentowany wyłącznie świadectwami pracy. W postępowaniu przed organem do spraw zatrudnienia mają zastosowanie przepisy kodeksu postępowania administracyjnego, w tym również art. 75 par. 1 Kpa.
Sformułowania art. 43 § 1 i 2 k.k. odczytywane zgodnie z ich ratio legis wskazują, że osoba prowadząca pojazd mechaniczny zachowuje tę rolę także wtedy, gdy jest odpowiedzialna za przestrzeganie przepisów dotyczących bezpieczeństwa ruchu drogowego w czasie postoju tego pojazdu.
Zaskakiwanie obywateli nowymi rozwiązaniami prawnymi bez możliwości dostosowania swoich zachowań do nowego stanu prawnego oraz wprowadzanie w błąd obywateli przez przedstawicieli władzy państwowej zapowiedziami o przyszłym stanie prawnym a następnie niedotrzymywanie tych zapowiedzi - nie jest do pogodzenia z zasadami zaufania obywateli do państwa i zaufania do prawa.
Odwołanie jest odformalizowanym środkiem prawnym, nie wymagającym szczegółowego uzasadnienia, wszakże z treści odwołania musi wyniknąć żądanie ponownego rozpatrzenia sprawy przez organ wyższej instancji. A zatem, czy pismo wniesione przez stronę jest odwołaniem, decyduje jego treść.
W sytuacji, gdy w zakładzie pracy działa jeden związek zawodowy, kierownik zakładu pracy ma obowiązek zachowania trybu postępowania, który został przewidziany przy rozwiązaniu umów o pracę bez wypowiedzenia (art. 52 § 3 k.p. i art. 53 § 4 k.p.).
Uregulowanie zawarte w par. 5 ust. 2 zarządzenia nr 2 Prezesa Rady Ministrów z dnia 12 lutego 1991 r. w sprawie powołania i trybu działania Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej /M.P. nr 7 poz. 49/ wykracza poza upoważnienie ustawowe /art. 18 ust. 3 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych - Dz.U. nr 32 poz.191 ze zm.
1. Przewidziane w art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ wymaganie złożenia oświadczenia o zamiarze wydania uzyskanych ze sprzedaży środków na kupno gruntu, domu, na wkład do spółdzielni, itp. nie może być rozpatrywane w oderwaniu od art. 21 tejże ustawy, wskazującego sytuacje, w których dochód ten jest zwolniony od podatku
Wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania, który wpłynął do organu odwoławczego już po wydaniu postanowienia stwierdzającego uchybienie terminu do wniesienia odwołania, może być rozpatrzony tylko po wydaniu orzeczenia sądu administracyjnego uwzględniającego skargę na to postanowienie.
Nie ma podstaw do uznania decyzji za rażąco naruszającą prawo z powodu przydzielenia lokalu komunalnego osobie mieszkającej i pracującej poza miejscowością, w której przydzielono jej mieszkanie.
Powołanie się na okoliczności podnoszone w postępowaniu odwoławczym, a następnie w skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego, nie może być uznane za zgłoszenie nowych okoliczności faktycznych i zarzutów, które "nie mogły być rozpatrywane w postępowaniu odwoławczym". W skład materiału dowodowego sprawy wchodzi bowiem całość zebranych dowodów, w tym również podanych przez stronę w każdym etapie przeprowadzonego
1. Pochodzące od strony postępowania administracyjnego rozgraniczeniowe pismo zawierające "oświadczenie o unieważnieniu podpisu" pod protokołem granicznym i w związku z tym kwestionujące prawidłowość ostatecznej decyzji o rozgraniczeniu nieruchomości nie powinno być kwalifikowane jako odwołanie od tej decyzji, lecz w zależności od treści zarzutów - jako wniosek o wznowienie postępowania bądź stwierdzenie
Właściwość rzeczową organu odwoławczego ocenia się z uwzględnieniem przepisów prawa materialnego zastosowanych w decyzji organu pierwszej instancji, a w odniesieniu do decyzji o stwierdzeniu nieważności decyzji - przepisów prawa materialnego, według których wydano decyzję będącą przedmiotem postępowania w sprawie o stwierdzenie nieważności na podstawie art. 156 par. 1 Kpa.