Do uznania, że zasada dwuinstancyjności postępowania administracyjnego /art. 15 Kpa/ została zrealizowana, nie wystarcza stwierdzenie, że w sprawie zapadły dwa rozstrzygnięcia dwóch organów różnych stopni. Konieczne jest też, by rozstrzygnięcia te zostały poprzedzone przeprowadzeniem przez każdy z organów, który wydał decyzje, postępowania umożliwiającego osiągnięcie celów, dla których postępowanie

Udzielenie zezwolenia na dokonanie zamiany lokali zakładowych nie jest sprawą administracyjną rozstrzyganą w drodze decyzji administracyjnej.

Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa przejmująca majątek oraz wierzytelności i zobowiązania zlikwidowanego przedsiębiorstwa gospodarki rolnej na podstawie art. 13 ust. 2, art. 14 ust. 3 w zw. z art. 19 ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. nr 107, poz. 464) odpowiada za zobowiązania związane z przekazywanym

1. Przepis art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie terytorialnym nie stwarza podstawy do wniesienia skargi przez osobę zainteresowaną na bezczynność organu gminy i zażądania, aby sąd administracyjny zobowiązał organ gminy do podjęcia uchwały w sprawie z zakresu administracji publicznej, choćby żądanie to uzasadnione było interesem prawnym tej osoby. 2. Żądanie skarżących, aby sąd administracyjny na podstawie

Jaki sąd - Naczelny Sąd Administracyjny czy sąd pracy jest właściwy do rozpatrzenia sporu dotyczącego rozwiązania stosunku pracy z mianowanym pracownikiem Najwyższej Izby Kontroli?

Zlecenie czy też odmowa zlecenia wykonania funkcji administracyjnych jednostkom spoza systemu organów administracji nie następuje w formie decyzji. Jednostce, której odmówiono zlecenia określonych funkcji administracyjnych /na co zezwala wyraźne upoważnienie ustawowe/, przysługuje tylko tryb skargowy przewidziany w art. 221 i nast. Kpa.

1. Ustanowienie przez stronę pełnomocnika /art. 32 Kpa/ nie oznacza, że wynikające dla niej z przepisów prawa materialnego obowiązki obciążają pełnomocnika. 2. Skierowanie przez organ administracji decyzji wydanej na podstawie art. 67 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ o dopuszczeniu zgłoszonego towaru do obrotu na polskim obszarze celnym i o wymiarze

1. Ukaranie za sprawstwo pochłania odpowiedzialność za czynności tzw. uprzednie i następcze. 2. Ustalenie, że sprawca przechowuje przyrządy służące do wyrobu spirytusu, wyrabia spirytus i wytworzony spirytus przechowuje, nie daje podstaw do uznania, że w opisanej sytuacji występuje rzeczywisty zbieg przepisów uzasadniający stosowanie kumulatywnej kwalifikacji prawnej.

Jeśli posługując się formą delegacji dokonano istotnych zmian stosunku służbowego funkcjonariusza formacji zmilitaryzowanych /a nie zwykłego oddelegowania do czasowego pełnienia służby poza stałym miejscem służby/, to jest to decyzja w sensie materialnym, która podlega kontroli sądu administracyjnego.

1. Do postępowania w sprawie o przeniesienie sędziego na inne miejsce służbowe /art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1989 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa - Dz.U. nr 73 poz. 435 ze zm., w związku z art. 61 par. 2 pkt 4 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych - Dz.U. 1990 nr 23 poz. 138 ze zm./ mają zastosowanie przepisy kodeksu postępowania administracyjnego. 2. Przepis

Jeżeli obowiązujące rozporządzenie uchyla poprzedni akt wykonawczy, a wcześniejsze rozporządzenia także zostały uchylone bez wprowadzenia przepisu przechodniego, pozwalającego stosować akt uchylony do spraw, w których obowiązek podatkowy powstał w czasie jego obowiązywania, albo do spraw w których zeznanie podatkowe zostało złożone w czasie jego obowiązywania, to brak jest podstaw prawnych do stosowania

Przewidziana w art. 196 par. 3 pkt 2 Kpa skarga na postanowienie o umorzeniu lub o odmowie umorzenia postępowania egzekucyjnego w administracji służy również na postanowienia organu II instancji uchylające wydane z urzędu przez organ egzekucyjny postanowienia o umorzeniu postępowania i stwierdzeniu, że brak było podstaw prawnych do umorzenia postępowania.

1. Rejonowe i wojewódzkie komisje lekarskie oraz wojskowe komisje lekarskie, powołane na podstawie art. 26 ust. 1 i w związku z art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. 1992 nr 4 poz. 16/ do określania zdolności poborowych do służby wojskowej, są, w rozumieniu tych przepisów oraz przepisów kodeksu postępowania administracyjnego

Wznowienie postępowania administracyjnego w sprawie zakończonej decyzją ostateczną może być dokonane przez właściwy organ tylko w drodze postanowienia wydanego na podstawie art. 149 par. 1 Kpa w przypadku zaistnienia jednej z przyczyn określonych w art. 145 par. 1 Kpa.

1. Wzruszenie ostatecznej decyzji, będącej wyjątkiem od określonej w art. 16 par. 1 Kpa zasady trwałości decyzji, powinno być poprzedzone przeprowadzeniem szczególnie wnikliwego postępowania, uwzględniającego w pełni przepisy art. 7, art. 8 i art. 77 par. 1 Kpa, a także - i wypełniającego zawarte w art. 1 Konstytucji wskazania o stosowaniu w praktyce zasad demokratycznego państwa prawnego. 2. Dla oceny

Rada Gminy nie może przenosić swojego uprawnienia do stanowienia przepisów gminnych /art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ na zarząd gminy.

Nabycie przez podatnika lokalu mieszkalnego od gminy w budynku wybudowanym dla celów komunalnych, którego przeznaczenie zostało następnie zmienione /sprzedaż lokalu dla indywidualnych nabywców/ nie uprawnia do korzystania z odliczenia od dochodu przewidzianego w art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "d" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./. Przy interpretacji

Fundamentalną zasadą prawa podatkowego w demokratycznym państwie prawnym jest to, że zakres przedmiotu opodatkowania musi być precyzyjnie określony w ustawie podatkowej, a interpretacja jej przepisów nie może być rozszerzająca. W razie wątpliwości co do czasu obowiązywania ustawy należy przyjąć, że każdy przepis normuje przyszłość, a nie przeszłość.

1. Rażące naruszenie prawa w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa zachodzi wtedy, gdy treść decyzji pozostaje w wyraźnej i oczywistej sprzeczności z treścią przepisu prawa i gdy charakter tego naruszenia powoduje, że owa decyzja nie może być akceptowana ,jako akt wydany przez organ praworządnego państwa. 2. Obowiązkiem organu stwierdzającego nieważność decyzji jako wydanej z rażącym naruszeniem prawa

1. Przy ocenie, czy omyłka o której mowa w art. 113 par. 1 Kpa ma charakter oczywisty mają zastosowanie zasady przyjęte przy prostowaniu omyłek w orzeczeniach sądowych na podstawie art. 350 Kpc. 2. Błędnego oznaczenie w decyzji administracyjnej przedmiotu rozstrzygnięcia nie można zmienić na prawidłowe na podstawie art. 113 par. 1 Kpa w formie sprostowania oczywistej omyłki.

Warunek uprzedniego wezwania do usunięcia postanowień uchwały naruszających interes prawny skarżącego, zawarty w art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95/ zostaje spełniony, jeżeli wezwanie takie zostanie zawarte w odwołaniu od decyzji burmistrza, który na podstawie kwestionowanej przez skarżącego uchwały rady odmawia ustalenia lokalizacji inwestycji

Ograniczenie produkcji wywołane zmniejszeniem popytu na wyroby nie stanowi przestoju w rozumieniu art. 81 kodeksu pracy.