Ugruntowane jest w judykaturze zapatrywanie, że zastosowanie art. 377 § 3 k.p.k., jako normy zezwalającej na prowadzenie rozprawy w trybie zwykłym bez udziału oskarżonego, jest możliwe tylko przy spełnieniu warunków zawartych w tym przepisie. Jednym z tych warunków jest to, aby oskarżony był zawiadomiony o rozprawie „osobiście”. Przywołany zwrot wyklucza inne formy zawiadomienia o terminie, w szczególności
Pojęcie wydania decyzji, określonej w art. 118 § 1 Ordynacji podatkowej odnośnie odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej nie oznacza jej doręczenia.
Przepis art. 415 § 5 zd. 2 k.p.k. wyraźnie stanowi, że obowiązku naprawienia szkody nie orzeka się, jeżeli roszczenie wynikające z popełnienia przestępstwa jest przedmiotem innego postępowania albo o roszczeniu tym prawomocnie orzeczono. Wskazana tu tzw. klauzula antykumulacyjna wymaga dla swego zastosowania zarówno tożsamości przedmiotowej, jak i tożsamości podmiotowej. Zakaz wynikający z art. 415
Wysokość odszkodowania za powstrzymanie się od działalności konkurencyjnej po ustaniu zatrudnienia jest określona samodzielnie w art. 1012 § 3 k.p. i zależy od realnie otrzymywanego wynagrodzenia, a nie od wynagrodzenia urlopowego.
Art. 443 k.p.k. nie ma zastosowania w przypadku, gdy sąd odwoławczy ponownie rozpoznaje sprawę, na skutek uwzględnienia przez Sąd Najwyższy kasacji wniesionej na korzyść skazanego w warunkach określonych w art. 343 lub art. 387 albo art. 156 Kodeksu karnego skarbowego i uchylenia wyroku sądu drugiej instancji.
Postępowanie zmierzające do realizacji innej gałęzi prawa, aniżeli prawo karne materialne, nie może być uznane za „postępowanie karne” w rozumieniu art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. Takim też postępowaniem nie jest i postępowanie w sprawach o wykroczenia. Wcześniejsze zakończenie postępowania innego, niż postępowanie karne, choćby co do tego samego czynu, tej samej osoby, nie wywołuje skutku w postaci powagi
Ujawnienie przez lustrowanego swojej współpracy z organami bezpieczeństwa państwa nie powoduje automatycznie, że wcześniejsze działania lustrowanego, podejmowane w okresie poprzedzającym owo ujawnienie, tracą automatycznie przymiot tajnej współpracy.
Oceny „potrzeby” wznowienia postępowania na podstawie art. 540 § 3 k.p.k. dokonywać należy zawsze w realiach konkretnej sprawy i wykluczone jest automatyczne stosowanie tego przepisu w każdej sprawie, w której organ międzynarodowy rozstrzygnie o naruszeniu przez Polskę przepisów prawa międzynarodowego, to jednak „potrzeba” wznowienia procesu zachodzi niewątpliwie wówczas, gdy przedmiot rozstrzygnięcia
Z treści art. 422 § 2 k.p.k. wynika, że w przypadku, gdy oskarżony ma obrońcę z wyboru, zarówno obecność obrońcy przy ogłaszaniu wyroku sądu odwoławczego jak i nieobecność obrońcy, który został zawiadomiony o terminie publikacji powoduje, że dla oskarżonego pozbawionego wolności, który nie był obecny przy ogłaszaniu wyroku, 7-dniowy termin do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku (art
Wierzyciel dochodzący roszczeń przeciwko członkom zarządu spółki na podstawie art. 299 § 1 k.s.h. musi legitymować się tytułem egzekucyjnym przeciwko spółce.
Świadczenia alimentacyjne spełnione względem dziecka przed ustaniem ojcostwa w następstwie wyroku sądowego nie podlegają zwrotowi. Natomiast od prawomocności wyroku uchylającego ojcostwo ustaje obowiązek dalszych świadczeń alimentacyjnych, chociażby były już prawomocnie zasądzone, lecz jeszcze nie wyegzekwowane.
Przepis art. 120 k.p.k. ma zastosowanie do uzupełnienia braku w postaci podpisu osoby występującej z wnioskiem o sporządzenie uzasadnienia i doręczenie wyroku sądu odwoławczego z uzasadnieniem także w tych wypadkach, równoważnych brakowi jakiegokolwiek podpisu w piśmie procesowym (np. gdy zawiera ono podpis niewłasnoręczny, nieprawdziwy, pochodzący od nieuprawnionej osoby), w których wynikające z tego
Wyrokowe ustalenie czynu przypisanego powinno obejmować wszystkie elementy czynu mające znaczenie dla prawidłowej kwalifikacji prawnej, zatem powinno zawierać wskazanie czasu i miejsca jego popełnienia oraz wszystkie elementy zachowania sprawcy wypełniające ustawowe znamiona czynu zabronionego. Nieużycie ustawowego zwrotu, określającego alternatywnie możliwe czynności sprawcze, dopuszczalne jest więc
W celu spełnienia przesłanki przewidzianej w art. 3984 § 1 pkt 3 w związku z art. 3989 § 1 pkt 4 k.p.c. należy wykazać „oczywistość skargi kasacyjnej” przez odwołanie się do argumentacji, która prima facie wskazuje, że zaskarżone orzeczenie wydane zostało z oczywistym naruszeniem prawa. Pojęcie „oczywistości” mieści się w sferze obiektywnej i łączy się z powinnością wykazania, że podniesione zarzuty
Warunkiem uznania sprawy za niezakończoną w rozumieniu art. 65 § 5 k.s.h. jest rozpoczęcie jej prowadzenia w okresie poprzedzającym rozwiązanie spółki lub wystąpienie wspólnika. Nie jest to jednak kryterium wystarczające. Brzmienie art. 65 § 5 k.s.h. wskazuje bowiem, że przepis ten przewiduje obowiązek rozliczenia jedynie tych dochodów, które są związane z przedmiotem działalności spółki.
Ponowne postanowienie umarzające postępowanie przygotowawcze nie podlega już, stosownie do dyspozycji art. 330 § 2 k.p.k., zaskarżeniu do sądu w trybie zażalenia, natomiast otwiera upoważnionej stronie drogę do złożenia subsydiarnego aktu oskarżenia zgodnie z art. 55 k.p.k.
O ile ustawa o bezpieczeństwie imprez masowych przewidywała w art. 66 obligatoryjne orzekanie zakazu wstępu na imprezę masową wobec sprawców przestępstw o znamionach opisanych w art. 59 i 60 ustawy, o tyle art. 41b § 1 k.k., statuował fakultatywne orzekanie tego środka, a obowiązek sięgania po niego ograniczał jedynie do wypadków wskazanych w ustawie, nie zawężając jednak kręgu tych wypadków do przewidzianych
1) Jeżeli zbycie lokalu przez gminę było połączone z oddaniem w użytkowanie wieczyste gruntu w ułamkowej części, w sprawie o usunięcie niezgodności między ujawnionym w księdze wieczystej stanem prawnym nieruchomości, z której lokal wyodrębniono, a rzeczywistym stanem prawnym zachodzi współuczestnictwo konieczne właściciela gruntu oraz właściciela lokalu (art. 72 § 2 k.p.c.). 2) Jeżeli istnieją dwa
Przepis art. 264 § 3 k.k. penalizuje podejmowanie działań organizacyjnych mających na celu przekroczenie granicy Rzeczypospolitej Polskiej, a zatem chroni tylko i wyłącznie granice RP przy przekraczaniu jej w dwie strony i nie może być uznany za odpowiednik czynu stypizowanego w przepisie art. 371 1 część druga Kodeksu karnego Republiki Białorusi.
Zaświadczenia wydawane przez lekarzy szpitala przy zakładzie karnym są dowodem na stwierdzenie możliwości stawiennictwa osoby pozbawionej wolności na rozprawę (art. 115 § 4, art. 115a i art. 209 k.k.w.)
Nieudzielenie przez zakładową organizację związkową żądanej przez pracodawcę informacji o pracownikach korzystających z jej obrony, nie zwalnia pracodawcy z obowiązku zawiadomienia organizacji związkowej o zamiarze wypowiedzenia pracownikowi umowy o pracę, jeżeli nieudzielenie tej informacji było uzasadnione ochroną danych osobowych (art. 38 § 1 k.p., art. 30 ust. 21 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o
Pracownik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych niebędący radcą prawnym, zatrudniony w oddziale Zakładu, może być pełnomocnikiem tego oddziału w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych (art. 87 § 2 zdanie 1 k.p.c.).
Odnosząc się do wykładni art. 32 ust. 1 i 2 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, należy podkreślić, że emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27 pkt 1 ustawy przysługuje tylko ubezpieczonym będącym pracownikami, zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Wykazanie zatrudnienia w szczególnych warunkach wymaga zatem wcześniejszego udowodnienia samego faktu zatrudnienia
W sprawie, w której pracownik odwołuje się od rozwiązania umowy o pracę oraz żąda odszkodowania na podstawie art. 415 k.c. w związku z art. 300 k.p. zwrot kosztów niezbędnych do celowego dochodzenia jego praw obejmuje opłaty za czynności adwokackie ustalone na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez