Orzeczenie sądu zagranicznego narusza podstawowe zasady porządku publicznego w Polsce dopiero wtedy, kiedy jego skutek jest nie do pogodzenia z samą istotą danej instytucji prawnej w naszym kraju, nie zaś jedynie z poszczególnymi przepisami regulującymi w tych państwach tę lub zmierzającą do podobnego celu, zbliżoną instytucję prawną. Tymczasem porównanie zasad postępowania „sauvegarde” wszczętego

Przesłankę wskazaną w punkcie 1 art. 369 ust. 1 prawa upadłościowego i naprawczego, tj. stwierdzenie, że niewypłacalność była następstwem okoliczności wyjątkowych i niezależnych od upadłego, rozumie się wszystkie zdarzenia i stosunki, których powstania dłużnik w normalnym toku rzeczy nie mógł lub nie powinien był brać pod uwagę, a na powstanie których nie miał żadnego wpływu, jak również okoliczności

Rękojmia wiary publicznej ksiąg wieczystych chroni nabywcę użytkowania wieczystego także w razie wadliwego wpisu w księdze wieczystej Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego jako właściciela nieruchomości.

Porównanie dawnego i nowego brzmienia art. 48 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych w celu ustalenia kręgu podmiotów, do których ta regulacja ma zastosowanie, musi uwzględniać okoliczność, że analizowane roszczenia mają charakter materialnoprawny i jeśli powstały po stronie jakichś podmiotów na gruncie poprzedniego stanu prawnego, to wykładnia przepisów znowelizowanych, zmierzająca do ograniczenia

Obowiązek zwrotu kosztów może wyjątkowo nie obciążać strony cofającej pozew lecz stronę przeciwną, jeśli wystąpienie z pozwem było niezbędne do celowego dochodzenia praw lub celowej obrony, a ciężar dowodu wystąpienia tych okoliczności obciąża cofającego pozew.

Członek zarządu spółki z o.o. może zwolnić się w części od odpowiedzialności przewidzianej w art. 299 § 1 k.s.h. przez wykazanie w jakim zakresie wierzyciel nie poniósł szkody, pomimo niezgłoszenia we właściwym czasie wniosku o ogłoszenie upadłości.

Sprawa o zapłatę kosztów budowy leśniczówki tocząca się między przedsiębiorcą budowlanym a Skarbem Państwa reprezentowanym przez Nadleśnictwo Lasów Państwowych jest sprawą gospodarczą w rozumieniu art. 4791 § 1 k.p.c.

1. Wynikający z art. 6268 § 2 k.p.c. obowiązek Sądu wieczystoksięgowego badania m.in. zawartości tytułu wykonawczego (w tym m.in. klauzuli stwierdzającej wymagalność określonego nim obowiązku) nie może być jednak utożsamiany z badaniem prawidłowości przeprowadzenia postępowania administracyjnego, w którym tytuł ten został wydany. Skuteczność doręczenia tytułu wykonawczego jako elementu oceny prawidłowości

Przy rozpoznawaniu wniosku o wpis hipoteki przymusowej na majątku upadłego, złożonego przed ogłoszeniem upadłości, art. 82 prawa upadłosciowego i naprawczego ma pierwszeństwo przed art. 29 ustawy o księgach wieczystych i hipotece.

Zachodzą zasadnicze różnice między żądaniem uchylenia uchwały (art. 42 § 3-8 Prawa spółdzielczego) a żądaniem ustalenia nieważności uchwały (art. 42 § 2 i 9 Prawa spółdzielczego). Z żądaniem ustalenia nieważności uchwały jest integralnie powiązane wskazanie bezwzględnie obowiązującego przepisu ustawy, z którym koliduje kwestionowana uchwała.

Odpowiedzialność z art. 299 k.s.h. uwarunkowana jest prowadzeniem przez członka zarządu spraw spółki w sposób prowadzący do bezskuteczności egzekucji przeciwko niej. Pozwany nie może być jednak obciążony za niewyegzekwowaną część wierzytelności, która mogłaby być egzekucyjnie ściągnięta, gdyby powódka skierowała egzekucję do nieruchomości dłużnika.

Pobranie podczas sekcji zwłok fragmentów tkanek i narządów ludzkich oraz odmowa ich wydania nie stanowi naruszenia dobra osobistego w postaci kultu pamięci osoby zmarłej (rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 21 grudnia 2010 r. w sprawie rodzajów i zakresu dokumentacji medycznej oraz sposobu jej przetwarzania - Dz. U. Nr 252, poz. 1697).

1. Artykuł 4 ustawy z dnia 4 lipca 2005 r. o zmianie niektórych ustaw dotyczących nabywania własności nieruchomości (Dz.U. Nr 157, poz. 1315) posiada moc wsteczną (art. 3 k.c.), nie określa granic w czasie stosowania tego przepisu. 2. W sprawie o stwierdzenie naruszenia prawa do nabycia zajmowanego mieszkania lub o stwierdzenie naruszenia interesu prawnego w procesach przekształceniowych, o których

Wspólnota Mieszkaniowa ma legitymację bierną w sprawie o ustanowienie służebności przejazdu na nieruchomości objętej udziałami właścicieli wyodrębnionych lokali w użytkowaniu wieczystym ustanowionym na tej nieruchomości oraz stanowiącej nieruchomość wspólną, i jest zainteresowanym w rozumieniu art. 510 k.p.c., z tym zastrzeżeniem, że zarząd może podejmować czynności w tej sprawie wyłącznie na podstawie

Wykonanie prawa pierwokupu może nastąpić, gdy istnieje zobowiązanie do sprzedaży rzeczy. Taka umowa może zostać rozwiązana, bądź możliwe jest odstąpienie od niej, ale tylko dopóki uprawniony z prawa pierwokupu z niego nie skorzysta. Uprawniony nie musi czekać na ziszczenie się innych, niedotyczących go warunków zawieszających, określonych w warunkowej umowie sprzedaży.

Art. 6 ustawy z dnia 15 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o ochronie informacji niejawnych nie uzasadnia zachowania się Banku polegającego na dalszym przetwarzaniu informacji dotyczących powoda mimo jego wyraźnego w tym względzie sprzeciwu.

Dane określone w § 3 rozporządzenia w sprawie recept lekarskich traktowane są jako niezbędne. Oznacza to, że co do zasady brak którejkolwiek z nich nie pozwala traktować takiego formularza, jako dokumentu uprawniającego do uzyskania i wydania leku refundowanego poza przypadkami wyszczególnionymi w § 17, z uwzględnieniem wskazań dotyczącej maksymalnej ilości tego rodzaju leku (§ 19).

Artykuł 43 ust. 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 ze zm.) zawiera sankcję nieważności względnej uchwały zarządu spółdzielni mieszkaniowej.

W dacie zawarcia przez strony umowy regulującej zasady przydziału powodowi nowego lokalu, art. 212 Prawa spółdzielczego nie wykluczał możliwości zawarcia tego rodzaju umowy w trybie spółdzielczej zamiany mieszkań, mimo uchylenia art. 206 Prawa spółdzielczego, który wyłączał możliwość dysponowania więcej niż jednym spółdzielczym lokalem mieszkalnym.

1. Przedstawiane przez strony prywatne opinie, do których stosuje się art. 253 k.p.c., niewątpliwie nie będąc dowodem z opinii biegłego stanowią element materiału procesowego i powinny być udostępnione stronie przeciwnej. Prywatne ekspertyzy opracowane na zlecenie stron przed wszczęciem procesu, czy w jego toku są wyjaśnieniem, z uwzględnieniem wiadomości specjalnych, ich stanowiska. Mogą stanowić

Bez przeprowadzenia przewidzianej w art. 17b ust. 2a ustawy z 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi SP i art. 78-81 ustawy z 1997 r. o gospodarce nieruchomościami procedury aktualizacyjnej użytkownika wieczystego nie może wiązać wysokość opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego, nawet wówczas, gdy ex lege zmianie uległa stawka procentowa tej opłaty w okresie trwania prawa użytkowania

Zakaz wyodrębniania własności lokali mieszkalnych lub ustanawiania spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, zawarty w art. 15e ust. 2 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1070 ze zm.), dotyczy tylko tych lokali mieszkalnych, które zostały wybudowane przy wykorzystaniu kredytów pochodzących

Zgodnie z art. 491 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, także po zmianie jego brzmienia ustawą z dnia 18 grudnia 2009 r., utrzymana została w nim zasada, że koszty sądowe oraz koszty zastępstwa procesowego pokrywa spółdzielnia, co oznacza, że strona powodowa przegrywająca proces, niezależnie od przyczyn oddalenia jej powództwa, nie jest zobowiązana do zwrotu wygrywającej spółdzielni kosztów jej

1. Wyrok Trybunału Konstytucyjnego nie jest skuteczny ex tunc w takim zakresie, w jakim naruszałoby to zasadę ochrony praw słusznie nabytych (art. 2 Konstytucji RP). 2. Dochodzenie roszczeń wobec spółdzielni przez jej wykluczonego członka, który nie wykonał obowiązku zwrotu lokalu po wygaśnięciu spółdzielczego prawa własnościowego, może być traktowane jako nadużycie prawa podmiotowego (art. 5 k.c.)