Art. 440 k.p.k (…) nakazuje sądowi dokonanie zmiany orzeczenia na korzyść oskarżonego w instancji odwoławczej lub uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, niezależnie od granic zaskarżenia i podniesionych zarzutów, jeżeli utrzymanie orzeczenia w mocy byłoby rażąco niesprawiedliwe. Powodem owej niesprawiedliwości są tu naruszenia ujęte w art. 438 k.p.k., tyle

Odpowiednie” stosowanie art. 86 k.k. oznacza, że w sytuacji określonej w art. 91 § 2 k.k. sąd ma wymierzyć karę łączną - nie w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, z uwzględnieniem górnych granic poszczególnych rodzajów kar wskazanych w art. 86 § 1 k.k. lecz - w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za ciąg przestępstw lub za jednostkowe czyny, w

Zgodnie z treścią art. 53 § 1 k.k. sąd wymierza karę według swojego uznania, w granicach przewidzianych przez ustawę, a granice te zakreślone są w przepisach części szczególnej Kodeksu karnego, które za poszczególne przestępstwa przewidują kary ściśle określone co do rodzaju i czasu trwania. Wprawdzie granice te mogą być modyfikowane, np. w przypadku powrotu sprawcy do przestępstwa - art. 64 § 1 i

Umieszczenie uchwał walnego zgromadzenia akcjonariuszy w załączniku do protokołu sporządzonego przez notariusza stanowi naruszenie bezwzględnie obowiązujących przepisów o formie czynności prawnej (art. 421 § 1 k.s.h. oraz art. 73 § 2 k.c. w związku z art. 2 k.s.h.).

Pozbawienie oskarżonego pomocy biegłego tłumacza w powyższych okolicznościach stanowiło rażące naruszenie normy gwarancyjnej sformułowanej w art. 6 k.p.k. i art. 204 § 1 k.p.k. poprzez ograniczenie jego prawa do obrony - nie miał on możliwości zrozumienia mów końcowych przed udzieleniem mu ostatniego słowa - a tym samym możliwości ustosunkowania się do głosów stron. Co więcej, nie został on w sposób

Jeżeli procesowi likwidacji dotychczasowego pracodawcy towarzyszy przejęcie zakładu w trybie art. 231 k.p., nowy pracodawca nie może powoływać się na tę likwidację i dokonywać wobec przejętych pracowników wypowiedzeń umów o pracę (także wypowiedzeń zmieniających) z zastosowaniem art. 411 k.p. wyłączającego szczególną ochronę trwałości stosunku pracy działaczy związkowych (art. 32 ustawy z dnia 23 maja

Złożenie przez pracodawcę wypowiedzenia zmieniającego tylko wówczas może być uznane za niedotrzymanie gwarancji zatrudnienia z § 14 w związku z § 11 ust. 2 Pakietu Gwarancji Pracowniczych w Kopalni Węgla Brunatnego „A.”, gdy z okoliczności sprawy (w szczególności z zaproponowanych pracownikowi nowych warunków pracy lub płacy), wynika, że rzeczywistą wolą pracodawcy nie jest kontynuowanie stosunku pracy

Podmiotem przestępstwa określonego w art. 289 § 1 k.k. może być zarówno prowadzący parking strzeżony, jak i osoba go reprezentująca, którym taki pojazd oddano na przechowanie.

Artykuł 292 k.h. - stosowany na podstawie art. 620 § 1 k.s.h. - należy wykładać zgodnie z treścią art. 293 k.s.h.

Zachowanie skazanego D. Ł., który użył wobec pokrzywdzonej przemocy polegającej na przytrzymaniu jej rąk i jednocześnie zabrał na jej szkodę rzeczy ruchome o wartości 16 złotych, wyczerpało znamiona przestępstwa rozboju.

Podstawą wyłączenia sędziego w trybie przewidzianym w wymienionym przepisie jest istnienie okoliczności tego rodzaju, iż mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie. instytucja iudex suspectus ma miejsce, gdy brak jest możliwości obiektywnego przekonania przeciętnie rozsądnej osoby, że okoliczności te nie będą rzutowały na bezstronne osądzenie sprawy.

1. Naruszenie art. 351 § 1 k.p.k. jest uchybieniem prawa, które może być kwalifikowane jako obraza, o jakiej mowa w art. 438 pkt 2 k.p.k. 2. W postępowaniu kasacyjnym nawet stwierdzenie, że doszło do naruszenia zasad wyznaczania składu orzekającego w sądzie odwoławczym (art. 351 § 1 w zw. z art. 458 k.p.k.) wymagałoby wykazania, że to uchybienie mogło mieć istotny wpływ na treść zaskarżonego wyroku

W sprawie o przestępstwo z art. 231 § 1 k.k. za pokrzywdzonego może być uznany tylko taki podmiot, którego indywidualne interesy zostały, bezpośrednio, w sposób realny zagrożone działaniami funkcjonariusza publicznego. Zatem pokrzywdzonym ewentualnym przestępstwem w tej sprawie jest z pewnością gmina R., nie są zaś nimi z pewnością skarżący, jako mieszkańcy terytorium obejmującego tę jednostkę samorządową

Niestawiennictwo oskarżyciela prywatnego i jego pełnomocnika na rozprawie głównej bez usprawiedliwienia, w każdej fazie jej prowadzenia, powoduje umorzenie postępowania na podstawie art. 496 § 3 i § 1 k.p.k., przy czym, jeżeli niestawiennictwo takie ma miejsce po rozpoczęciu przewodu sądowego na pierwszej rozprawie głównej, warunkiem umorzenia jest wyrażenie zgody przez oskarżonego - art. 496 § 2 k.p.k

Oskarżyciel posiłkowy - z braku gravamen - nie ma uprawnienia do zaskarżania rozstrzygnięć na korzyść oskarżonego.

1. Nie popełnia przestępstwa składania fałszywych zeznań (art. 233 § 1 k.k.), kto umyślnie składa nieprawdziwe zeznania dotyczące okoliczności mających znaczenie dla realizacji jego prawa do obrony (art. 6 k.p.k.) 2. Realizacja przysługującego oskarżonemu prawa do obrony, gwarantowanego przez Konstytucję RP, wiążące Polskę konwencje międzynarodowe, jak również liczne przepisy kodeksu postępowania karnego

Przejście zakładu pracy ze skutkiem określonym w art. 231 k.p. następuje także, gdy nowy pracodawca przejmuje zadania i składniki majątkowe zakładu dotychczasowego pracodawcy na podstawie umowy z podmiotem trzecim, do którego należało dysponowanie tymi zadaniami i składnikami.

Określając - według polskiego prawa - podlegającą wykonaniu karę lub inny przewidziany środek, sąd ma obowiązek uwzględnić (między innymi) karę grożącą za taki czyn w polskim prawie, z uwzględnieniem na korzyść sprawcy różnic między prawem polskim a obcym. Granice kary pozbawienia wolności określa art. 37k.k. Zgodnie z jego treścią wymieniona w art. 32 pkt 3 kara (a więc kara pozbawienia wolności)

Zawarte w art.183c § 1 k.p. pojęcia „jednakowej pracy” oraz „pracy o jednakowej wartości” mają różne znaczenie. W sytuacji, gdy w strukturze organizacyjnej pracodawcy występują stanowiska, na których świadczona jest jednakowa praca (rozumiana jako praca taka sama pod względem rodzaju i kwalifikacji wymaganych do jej wykonywania oraz ilości i jakości), nie zachodzi konieczność porównywania - przy pomocy

Oczywiście niedokładne (mylne) wniesienie odwołania od wypowiedzenia umowy o pracę przeciwko organowi pozwanego pracodawcy, zamiast przeciwko pracodawcy, może być usunięte przez sąd pracy (art. 130 § 1 k.p.c. zdanie drugie w związku z art. 467 k.p.c.), jeżeli pracownik potwierdził w zweryfikowany sposób oznaczenia strony pozwanej.

Pracodawcą może być jednostka organizacyjna nawet nie odpowiadająca kryterium kwalifikacyjnym uznania jej za przedsiębiorcę w rozumieniu Kodeksu cywilnego, jeśli tylko samodzielnie zatrudnia pracowników, natomiast samo wyodrębnienie organizacyjne i finansowe danego ogniwa nie przesądza o jego statusie, jeżeli wyodrębnieniu temu nie towarzyszy dokonywanie we własnym imieniu czynności z zakresu prawa

1. W sprawach z zakresu prawa pracy o roszczenia pracownika przeciwko pracodawcy nie obowiązuje wyłączne zastępstwo procesowe Skarbu Państwa przed Sądem Najwyższym przez Prokuratorię Generalną (nie ma zastosowania art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa, Dz.U. Nr 169, poz. 1417 ze zm.). 2. Stosunek pracy asesora sądowego nie miał terminowego charakteru

Skuteczne usunięcie braku formalnego kasacji jest możliwe tylko w trybie art. 120 k.p.k. Termin nie jest terminem zawitym, a więc nie podlega procedurze przywracania. Nie wyklucza to jednak ponownego dokonania czynności, która została uznana za bezskuteczną, ale pod warunkiem, że np. nie upłynął jeszcze termin do wniesienia kasacji.