Ostateczna decyzja, wydana na podstawie art. 18 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 u.p.w., jest wiążąca dla sądu powszechnego i może być wyeliminowana jako podstawa wpisu gminy w księdze wieczystej tylko w sposób przewidziany w art. 16 k.p.a.

W procesie złożonym podmiotowo większość uchybień określonych w art. 439 § 1 k.p.k. dotyczy całego wyroku, a więc także wszystkich oskarżonych, wobec czego ich wystąpienie musi spowodować uchylenie orzeczenia także na korzyść współoskarżonych, którzy nie wnieśli środka odwoławczego (art. 435 k.p.k.). Są jednak wśród nich także takie, które mogą dotyczyć, w konkretnej sprawie, tylko niektórych oskarżonych

1. Rodzaj umowy o pracę należy do jej postanowień koniecznych (art. 29 § 1 k.p.) i mogą go określić (uzgodnić) wyłącznie strony umowy - pracodawca i pracownik. Zwłaszcza wówczas, gdy dotyczy to umowy na czas określony, uważanej za nietypową, mniej korzystną dla pracownika niż umowa na czas nieokreślony, której swoboda wyboru jako podstawy nawiązania stosunku pracy jest ograniczona. 2. Wyłączenie stosowania

Warunkiem zastosowania premii art. 60 § 3 k.k. jest ujawnienie przez sprawcę wszystkich istotnych okoliczności popełnienia przestępstwa w tym także tych dotyczących korzyści uzyskanej z przestępstwa.

Zachowanie polegające na przechowywaniu rewolweru i amunicji, w tym samym miejscu i czasie, stanowiące efekt tożsamego impulsu woli i naruszające tę samą normę sankcjonowaną stanowi jeden czyn.

W sprawie o zaprzeczenie ojcostwa obawa matki dziecka o wynik badań DNA, stanowiąca motyw odmowy poddania się pobraniu krwi swojej i dziecka, nie wystarcza do przyjęcia niepodobieństwa, aby mąż mógł być ojcem dziecka (art. 67 i 68 § 2 k.r.o.).

Oskarżonemu przysługuje zażalenie na postanowienie właściwego organu procesowego (sądu albo prokuratora) wydane w przedmiocie jego wniosku o zmianę lub uchylenie środka zapobiegawczego innego niż tymczasowe aresztowanie.

Użyty w art. 60 § 3 k.k. termin „ujawni' oznacza przekazanie przez sprawcę organowi powołanemu do ścigania przestępstw określonych tym przepisem wiadomości, dotychczas temu organowi nieznanych lub takich, które - według wiedzy sprawcy - są temu organowi nieznane.

W wypadku, gdy jedynym dowodem, choćby nawet bezpośrednio obciążającym oskarżonego, są zeznania świadka rozpoznającego w nim sprawcę zarzucanego przestępstwa, a istnieje możliwość przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego, stwarzającej realną szansę uzyskania wyniku umożliwiającego potwierdzenie lub zaprzeczenie wiarygodności dokonanego rozpoznania, to obowiązkiem sądu orzekającego, wynikającym z treści