Przepis art. 411 § 2 k.p. dotyczy tylko wypowiedzenia terminowych umów o pracę zawartych przed ogłoszeniem upadłości lub wszczęciem postępowania zmierzającego do likwidacji pracodawcy.

Pracownica, która nie wiedząc, że jest w ciąży, złożyła oświadczenie woli zmierzające do rozwiązania umowy o pracę może się uchylić od skutków tego oświadczenia niezależnie od tego, czy błąd został wywołany przez pracodawcę, czy wiedział on o błędzie lub mógł go z łatwością zauważyć.

Faktyczne zaprzestanie działalności przez pracodawcę polegające na zlikwidowaniu „z dnia na dzień” zakładu pracy może być potraktowane jako zachowanie ujawniające w dostateczny sposób wolę rozwiązania stosunku pracy (art. 60 k.c. w związku z art. 300 k.p.).

Dochód fundacji, której cel statutowy stanowi wspieranie działalności naukowej, jest w części wykorzystanej na lokatę kapitału przez nabycie papierów wartościowych wolny od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 w związku z art. 17 ust. 1a pkt 2 i art. 17 ust. 1b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 ze zm.).

Zawodowa służba wojskowa odbywana przez repatrianta w armiach byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i Kazachstanu w okresie od dnia 22 listopada 1968 r., do dnia 18 sierpnia 1997 r. nie jest służbą w armii sojuszniczej w rozumieniu art. 13 ust. 1 pkt 1b ustawy z 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin (Dz.U. z 1994 r. Nr 10, poz. 36zezm.).

Pracownik może cofnąć zgodę na wypłacanie wynagrodzenia za pracę w inny sposób niż w formie pieniężnej do jego rąk lub zmienić dyspozycję w tym zakresie i takie zachowanie nie narusza obowiązku lojalności wobec pracodawcy.

W razie wykonywania na rzecz pracodawcy kilku rodzajów pracy podporządkowanej należy domniemywać, że strony łączy jeden stosunek pracy.

Przyczyna utraty zaufania nie poddaje się pełnej obiektywizacji i racjonalizacji. Utrata zaufania zawiera z istoty rzeczy element subiektywny i ocenny. Zaufanie to stan w znacznym zakresie emocjonalny, zależny od wielu okoliczności, jak choćby stopień znajomości człowieka, własne doświadczenia z osobistych z nim kontaktów, opinia innych osób. Dla utraty zaufania na ogół wystarcza sam fakt, że przeciwko

Organem uprawnionym do wypowiedzenia umowy o pracę kierownikowi wojewódzkiej samorządowej jednostki organizacyjnej jest marszałek województwa (art. 4 pkt 4 i art. 43 ust. 3 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych, jednolity tekst: Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1593 ze zm. w związku z art. 31 § 1 k.p.), a nie zarząd województwa (art. 41 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r.

1. Wniesienie powództwa o sprostowanie świadectwa pracy nie może być potraktowane jako wniosek o przywrócenie terminu z art. 264 § 2 k.p. 2. Oddalenie powództwa wyłącznie wskutek błędnej oceny przekroczenia terminu z art. 264 § 2 k.p. i braku podstaw do jego przywrócenia jest nierozpoznaniem istoty sprawy w rozumieniu art. 378 § 2 k.p.c. (w brzmieniu przed nowelizacją dokonaną ustawą z dnia 24 maja

Postanowienie układu zbiorowego pracy przewidującego dłuższy od dotychczasowego okres wypowiedzenia ma zastosowanie do okresu rozpoczętego, a niezakończonego w chwili wejścia w życie układu.

Wystąpienie okoliczności uzasadniających wygaśnięcie zakazu konkurencji (art. 1012 § 2 k.p.) nie wyłącza obowiązku zapłaty pracownikowi odszkodowania.

Kontynuowanie nauczycielskiego zatrudnienia połączone z pobieraniem emerytury nauczycielskiej nie pozbawia prawa do odprawy pieniężnej przewidzianej w art. 87 ust. 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (jednolity tekst: Dz.U z 1997 r. Nr 56, poz. 357 ze zm.), nauczyciela, którego stosunek pracy wygasł z upływem okresu pozostawania w stanie nieczynnym i przejścia na emeryturę, jeżeli

Według przepisu art. 18 § 2 k.p., warunkiem ważności określonego postanowienia umownego nie jest wcale to, by było ono korzystniejsze od uregulowania przewidzianego w przepisach prawa pracy. Zgodnie z wskazaną normą prawną, postanowienia umowy nie mogą być tylko "mniej korzystne" od tego, co gwarantują pracownikowi odpowiednie przepisy prawa pracy. Z tego zaś punktu widzenia nie można uznać, że wobec