1. Poszczególni radni lub ich grupa nie są stroną w postępowaniu toczącym się przed Naczelnym Sądem Administracyjnym na skutek skargi gminy wniesionej na podstawie art. 98 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ przeciwko rozstrzygnięciu organu nadzorczego. Stronami tego postępowania /również ze skargi wniesionej na podstawie art. 93 ust. 1/ są

Zgoda /lub jej brak/ zarządu miasta na zaniechanie poboru podatku stanowiącego dochód gminy powinna być wyrażona w uchwale tego organu, która może być zaskarżona do sądu administracyjnego w trybie przepisu art. 101 ustawy samorządowej. Skoro bowiem uchwała zarządu gminy jest dla organu podatkowego wiążąca, to osoba zainteresowana zawartym w niej rozstrzygnięciem powinna mieć możliwości żądania jej

Przepisy ustawy o samorządzie terytorialnym nie wykluczają uprawnienia rady gminy ani zarządu gminy, ani wójta lub burmistrza do oddziaływania na treść zawieranych umów cywilnoprawnych, w tym także na ustalane w tych umowach ceny, opłaty i czynsze, jeżeli w ustawie nie zostało to zastrzeżone do wyłącznej kompetencji jednego z tych podmiotów.

1. Uchwała zarządu gminy, wiążąco wskazująca przedsiębiorstwu komunalnemu zarządzającemu budynkami stanowiącymi własność gminy osobę, z którą należy zawrzeć umowę najmu komunalnego lokalu użytkowego dotyczy "sprawy z zakresu administracji publicznej" w rozumieniu art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./. 2. Samo naruszenie uchwałą organu gminy

1. Uchwała dotycząca przeprowadzenia przetargu co do warunków zawarcia umowy najmu lokalu użytkowego mieści się w granicach sprawy z zakresu administracji publicznej /art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./. 2. Rozpoznanie przez radę gminy odwołania od uchwały zarządu gminy i podjęcie przez nią uchwały "utrzymującej w mocy" uchwałę zarządu gminy

Przepis art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa ma służyć wyeliminowaniu z obrotu prawnego wadliwych rozstrzygnięć nie tylko z powodu, że naruszają one w sposób oczywisty regulację zawartą w przepisie powołanym jako podstawa prawna tych rozstrzygnięć, lecz także dlatego, że nie dają się pogodzić z systemem obowiązujących norm.

1. Warunek określony w art. 98 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ należy uznać za spełniony nie tylko wtedy, gdy uchwała została podjęta przed wniesieniem skargi, ale także wtedy, gdy podjęta została wprawdzie po wniesieniu skargi, lecz przed upływem 30-dniowego terminu do zaskarżenia rozstrzygnięcia nadzorczego i przesłana została sądowi administracyjnemu

Zarówno potwierdzenie uprawnienia, jak i odmowa potwierdzenia uprawnienia do przebywania w lokalu dla celów meldunkowych nie wymaga formy decyzji. Zajęcie stanowiska w tym przedmiocie może nastąpić co najwyżej w formie postanowienia, o którym mowa w art. 106 par. 5 Kpa. Natomiast rozstrzygnięcie o dokonaniu zameldowania lub jego odmowie, jeżeli zgłoszone dane budzą wątpliwości, podejmuje właściwy organ

1. Na podstawie art. 18 ust. 1 w związku z art. 7 ust. 1 i art. 43 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ rada gminy może ustalać zasady określania stawek czynszu dzierżawnego za grunty komunalne bądź ustalać te stawki w formie aktów kierownictwa wewnętrznego, to jest aktów normatywnych skierowanych do podległych jednostek organizacyjnych. Rada gminy

Ustalanie cen za pobór wody i odprowadzane ścieki należy do właściwości rady gminy. Stwierdzenie nieważności uchwały rady miejskiej wyłącznie na tej podstawie, że rada miejska zróżnicowała wysokość opłat za wodę i wprowadzanie ścieków dla większej liczby grup podmiotów niż gospodarstwa domowe i inni odbiorcy z pominięciem materialnoprawnych przesłanek kształtowania tych opłat, nie znajduje dostatecznej

1. Uchwała zarządu gminy o przeznaczeniu określonego lokalu w budynku stanowiącym składniki mienia komunalnego na cele prowadzenia apteki przez określoną osobę z pominięciem żądań innej osoby , ubiegającej się o najem tego samego lokalu na te same cele nie rozstrzyga sprawy z zakresu administracji publicznej w rozumieniu art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16

1. "Bezskuteczne wezwanie do usunięcia naruszenia", stanowiące w myśl art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ przesłankę dopuszczalności skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego, nie może być rozumiane jako wystosowanie takiego wezwania przez inną niż skarżący osobę, której interes prawny lub uprawnienie zostało również naruszone zaskarżoną

1. Jedynym właściwym sposobem odwołania burmistrza /wójta/ albo jego zastępców jest uchwała rady podjęta w głosowaniu tajnym bezwzględną większością głosów ustawowego składu rady /art. 18 ust. 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./. 2. Przyjęcie rezygnacji /zrzeczenia się/, a w konsekwencji zaprzestanie piastowania urzędu publicznego oraz rozwiązanie

Uchwała organu gminy ograniczająca swobodę działalności gospodarczej ze względu na formę własności przez generalne wyłączenie jednostek gospodarki uspołecznionej z kręgu podmiotów mogących ubiegać się o kontynuowanie bądź nawiązanie stosunku najmu lokali użytkowych stanowiących własność gminy jest sprzeczna z art. 6 Konstytucji.

1. Rada sołecka nie jest organem jednostki pomocniczej gminy wyposażonym w uprawnienia do samodzielnego działania /art. 36 ust. 1 zd. drugie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. 1990 nr 16 poz. 95 ze zm./ - w szczególności nie podejmuje uchwał o skorzystaniu ze środków prawnych przysługujących sołectwu jako ewentualnej stronie w postępowaniu administracyjnym, nie dysponuje

1. W rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 24 maja 1990 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. nr 34 poz. 201/ datą wszczęcia postępowania administracyjnego w sprawie "anulowania" /cofnięcia/ - na podstawie zarządzenia nr 5 Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 lutego 1991 r. w sprawie postępowania z poborowymi uznanymi za jedynych żywicieli rodzin - udzielonego uprzednio decyzją

Zadanie prowadzenia przedszkoli przez gminy, przewidziane w art. 7 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, nie wyłącza możliwości zakładania i prowadzenia przedszkoli przez inne organizacje, instytucje, osoby prawne i fizyczne za odpowiednim zezwoleniem Ministra Edukacji Narodowej zgodnie z art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 15 lipca 1961 r. o

1. Przepisy art. 198 ust. 1 i art. 199 ust. 2 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony /t.j. Dz.U. 1988 nr 30 poz. 207 ze zm./ nie wyłączają ogólnej zasady działania z urzędu /art. 7 Kpa/ i nie zwalniają organów administracji wojskowej od obowiązku dokładnego i wyczerpującego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy, a w szczególności wyjaśnienia, czy przekonania religijne lub

1. Każde istotne naruszenie prawa powoduje nieważność uchwały organu gminy /art. 91 ust. 1 ustawy samorządowej/, które nie pokrywa się z nieważnością w rozumieniu art. 156 par. 1 Kpa, albowiem nie muszą występować określone w tym przepisie przesłanki nieważności. 2. Uchwała organu gminy ustanawiająca w formie przepisów powszechnie obowiązujących na obszarze gminy wysokość opłat za korzystanie z cmentarzy

1. O tym, jakie składniki mienia ogólnonarodowego stają się mieniem gmin, przesądza prawomocna decyzja wojewody, stwierdzająca nabycie tego mienia bądź to z mocy prawa /deklaratoryjna/, bądź to na skutek przekazania /konstytutywna/. 2. Kwestionowanie przejścia mienia na własność gminy jest możliwe zarówno w toku procedury inwentaryzacyjnej, jak i po wydaniu decyzji przez wojewodę.

1. Po spełnieniu jednego z warunków prawomocności decyzji wymienionych w art. 269 Kpa rozstrzygnięcie nadzorcze - nawet wadliwe - wywołuje skutki prawne w postaci pozbawienia mocy obowiązującej uchwały w zakresie objętym orzeczeniem o nieważności. 2. Niedopuszczalna jest skarga - w trybie zarówno art. 93 ust. 1, jak i art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U.

Przepisy art. 198 ust. 1 i art. 199 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony /TJ. Dz.U. 1988 nr 30 poz. 207 ze zm./ nie wyłączają zasady działania z urzędu z art. 7 Kpa to jest obowiązku organu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy przez organ rozpatrujący sprawę, a także obowiązku dokładnego uzasadnienia faktycznego i prawnego decyzji, o którym mowa w art.