Akt ślubowania radnych gminy nie stanowi uchwały rady gminy, a wyrażony na piśmie pogląd wojewody na temat sposobu złożenia ślubowania nie może być uznany za orzeczenie organu nadzoru w rozumieniu art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./.

Ustalenia agencji detektywistycznej nie mogą zastępować działań organów administracji państwowej w zakresie obowiązku przeprowadzenia postępowania dowodowego zgodnie z wymaganiami określonymi w art. 12 i art. 77 Kpa.

1. Zarejestrowanie faktu zameldowania na podstawie potwierdzenia uprawnień do przebywania w lokalu przez jednego ze współwłaścicieli tego lokalu, przy znanym organowi meldunkowemu sprzeciwie drugiego współwłaściciela, jest niedopuszczalne przed rozstrzygnięciem zagadnienia wstępnego, czy sprzeciw tej jest prawnie skuteczny. 2. Zagadnienie to jest zagadnieniem wstępnym w rozumieniu art. 97 par. 1 pkt

Skoro po sporządzeniu opinii biegłego skarżąca wnosiła zastrzeżenia do treści opinii, to rzeczą organu podatkowego było doprowadzenie do takiej sytuacji, w której skarżąca mogła zadawać pytania biegłemu i żądać od niego wyjaśnień. Organ podatkowy winien był przesłuchać biegłego w charakterze świadka w obecności skarżącej, z uwzględnieniem wymogów przewidzianych w Kodeksie postępowania administracyjnego

Naczelny Sąd Administracyjny, rozpoznając skargę na bezczynność organu, jest uprawniony do przeprowadzenia kontroli podejmowanych przez organ czynności tamujących bieg sprawy, zwłaszcza do kontroli zasadności zawieszenia postępowania.

Sprawy udzielania i umarzania kredytów bankowych nie należą do kategorii spraw objętych art. 1 par. 1 pkt 1 i art. 196 par. 2 Kpa i skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego w powyższej sprawie jest niedopuszczalna.

Decyzje podejmowane w sprawie skierowania, bądź odmowy skierowania studenta na komisję lekarską nie są decyzjami w rozumieniu prawa administracyjnego /art. 107 Kpa/ lecz decyzjami wewnątrzzakładowymi, na które nie przysługuje skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego /art. 16 par. 2 i art. 196 par. 1 Kpa/.

Brak umowy o opiekę, zawartej ze spadkodawcą przed terenowym organem administracji państwowej i za zgodą tego organu, pozbawia podatnika możliwości uzyskania ulgi określonej w art. 16 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./.

Pozbawienie studenta uprawnień do zamieszkiwania w domu studenckim nie jest decyzją administracyjną w rozumieniu przepisów kodeksu postępowania administracyjnego.

Czy organ II instancji administracji państwowej po wydaniu decyzji w trybie art. 200 par. 2 Kpa w wyniku wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego może wydać ponowną decyzję w tym trybie?

Związek spółdzielczy nie jest żadnym organem spółdzielni w rozumieniu art. 35 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze /Dz.U. nr 30 poz. 210 ze zm./ i z tego powodu nie ma upoważnień do rozpoznawania odwołań od decyzji administracyjnych wydanych przez organizacje spółdzielcze powołanych do załatwiania spraw indywidualnych, rozstrzyganych w formie decyzji.

Gdy organ administracji państwowej uznaje za stosowne wyjaśnić wątpliwości prawne w rozpoznawanej sprawie przez zasięgnięcie opinii organu zwierzchniego, nie występuje kwestia zagadnienia wstępnego, od którego rozstrzygnięcia zależy wydanie decyzji. Tym samym nie zachodzi możliwość zawieszenia postępowania na podstawie art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa.

1. Nałożenie na właściciela /użytkownika/ gruntu obowiązku przewidzianego w art. 49 ust. 2 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230/, bez wykazania, że wprowadza on do wody ścieki nienależycie oczyszczone, stanowi naruszenie prawa, uzasadniające uchylenie decyzji administracyjnej nakładającej taki obowiązek. 2. Decyzja organu administracji państwowej, nakładająca na

W postępowaniu, którego przedmiotem jest przebudowa polegająca na powiększeniu ilości lokali mieszkalnych w domu wielomieszkaniowym przy jednoczesnym uszczupleniu powierzchni pomieszczeń wspólnie wykorzystywanych przez właścicieli i najemców lokali, stronami postępowania są nie tylko właściciele lokalu, ale i najemcy pozostałych mieszkań, którzy korzystają z praw wynikających ze stosunku najmu /art

Stosowanie w postępowaniu odwoławczym, wywołanym odwołaniem jednej ze stron i w związku z rozpatrywaniem tego odwołania, skutków prawnych o charakterze nadzorczym w stosunku do innej strony tego samego postępowania administracyjnego jest niedopuszczalne, a taka decyzja organu odwoławczego dotknięta jest wadą nieważności z przyczyn określonych w art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa jako wydana z rażącym naruszeniem

Przepisy prawa /ustawa z dnia 12 lipca 1984 r. o planowaniu przestrzennym - Dz.U. nr 35 poz. 185/ nie przewidują załatwienia wniosku o udzielenie wskazań lokalizacyjnych w formie decyzji administracyjnej, co czyni niedopuszczalną skargę do sądu administracyjnego na podstawie art. 216 Kpa na bezczynność organu w tym przedmiocie.

Podatnik nie może skutecznie zasłaniać się nieznajomością prawa ani też tym, że o zmianach w obowiązujących przepisach oraz o sankcjach wprowadzonych za ich nieprzestrzeganie nie został powiadomiony ani przez podmiot będący płatnikiem należnych od niego podatków, ani przez organ podatkowy.

Pojęcie gruntu rolnego występujące w ustawie z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 22 poz. 99/ nie może być definiowane w oderwaniu od definicji tego pojęcia zawartej w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79/.

Szacunek podstaw opodatkowania nie może być dowolny, sprzeczny z logiką i zasadami doświadczenia życiowego. W przeciwnym razie dochodzi do naruszenia art. 11 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./, przepisów ustaw o podatku obrotowym i o podatku dochodowym jak również przepisów postępowania administracyjnego /art. 7, art. 77, art. 80 Kpa/.

Jeżeli wniosek o "umorzenie pozostałości podatkowych" jest w istocie wnioskiem zarówno o umorzenie zaległości podatkowej, jak i o zaniechanie poboru podatku, powinien być rozstrzygnięty w każdej części przez właściwe dla tych spraw organy I instancji, pod rygorem nieważności decyzji /art. 156 par. 1 pkt 1 Kpa/.

Wniosek skarżącego o cofnięcie skargi nie może być rozpatrzony do czasu uiszczenia wpisu. Zgodnie bowiem z treścią art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych /Dz.U. nr 24 poz. 110; zm Dz.U. 1982 nr 31 poz. 215/ sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie została uiszczona należna opłata.