Czy porozumienie zawarte w dniu 28 sierpnia 1990 r. w trybie art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej /Dz.U. nr 21 poz. 123 ze zm./ oraz art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ pomiędzy Kierownikiem Urzędu Rejonowego we Wrocławiu a Zarządem Miasta Wrocławia, reprezentowanym przez Prezydenta

1. Kierownik urzędu rejonowego nie jest kompetentny w sprawach, których prowadzenie zostało przez niego, zgodnie z art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej /Dz.U. nr 21 poz. 123/, powierzone właściwemu organowi gminy. 2. Wójt /burmistrz, prezydent miasta/ nie może być stroną w sprawach, w których na mocy art. 40 ust. 1 powyższej ustawy został

1. Stosownie do art. 109 Kpa w związku z art. 126 Kpa oraz art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ postanowienie, o którym mowa w art. 82 ust. 1 prawa celnego, powinno być na piśmie doręczone stronie w rozumieniu art. 28 Kpa, czyli podmiotowi wymienionemu w art. 2 pkt 6 prawa celnego. 2. W wypadku uchybienia terminu wyznaczonego w postanowieniu o przekazaniu

1. Sprawy o nadanie klauzuli wykonalności wyrokowi Naczelnego Sądu Administracyjnego orzekającego na podstawie art. 208 Kpa o zwrocie kosztów postępowania sądowego na rzecz skarżącego od organu, który wydał zaskarżoną decyzję /postanowienie, uchwałę/ nie należy do właściwości Naczelnego Sądu Administracyjnego, lecz do właściwości sądów powszechnych, a mianowicie sądu rejonowego jako organu egzekucyjnego

Organ administracji publicznej zawieszający postępowanie administracyjne na podstawie art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa i wzywający stronę do wystąpienia do sądu rejonowego o rozstrzygnięcie sprawy wstąpienia w stosunek najmu nie jest w żadnej mierze zobowiązany do podawania wyjaśnienia w uzasadnieniu tej treści postanowienia, przyczyn dla których powziął wątpliwości co do spełnienia przez stronę przesłanek

Uchwała rady gminy o nieudzieleniu absolutorium zarządowi gminy mieści się "w zakresie spraw budżetowych" gminy, podlegających nadzorowi regionalnej izby obrachunkowej /art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych - Dz.U. nr 85 poz. 427/; sprawując ten nadzór, izba dysponuje przewidzianą w art. 91 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym

Uchwalając statut gminy, rada gminy nie jest uprawniona do ustanawiania odmiennych wymagań co do zdolności uchwałodawczej organów gminy /kworum/ lub prawomocności ich uchwał /większość/ niż określone w przepisach ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ bądź we wspomnianych w art. 14 ust. 1 tej ustawy "przepisach szczególnych", przez które należy rozumieć

1. Rozwiązanie prawne przyjęte w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 21 poz. 124/ wyraźnie wskazuje, iż ustawodawca rozdziela akt wyboru, mianowania i powołania od nawiązania stosunku pracy. Rada gminy ma w tym przypadku pełną swobodę do określania "osoby właściwej" do nawiązania w imieniu zakładu pracy stosunku pracy. 2. Przewodniczący rady gminy mieści

Zdanie drugie art. 127 ust. 4 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej /t.j. Dz.U. 1992 nr 4 poz. 16/ stanowi odrębną od przepisów art. art. 154 do 162 Kpa podstawę do uchylenia lub zmiany decyzji ostatecznej organu pierwszej instancji przez wojewodę, o jakiej mowa w art. 163 Kpa. Możliwość uchylenia lub zmiany decyzji ostatecznej wójta w przedmiocie

1. Przepis art. 40 ust. 2 pkt 3 ustawy o samorządzie terytorialnym, stanowiący upoważnienie generalne do wydawania przez radę gminy przepisów gminnych w zakresie zarządu mieniem gminy, nie może być wykorzystywany dla ustalania zasad zarządu tym mieniem z naruszeniem prawa cywilnego bądź dla uchylenia się przez gminę od skutków zawartych umów przez jej organa bądź przez komunalne jednostki organizacyjne

Przepis art. 3 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty /Dz.U. nr 95 poz. 425/ oznacza, że ilekroć w dalszych przepisach jest mowa, bez bliższego określenia, o szkole - należy przez to rozumieć także przedszkole, a ilekroć mowa o szkole publicznej - należy przez to rozumieć także przedszkole publiczne.

W świetle art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "g" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ dla uzyskania ulgi konieczne jest równoczesne spełnienie dwu warunków: - wydatkowanie pieniędzy na wskazane w przepisie cele oraz - wykazanie, iż wydatki te zostały poczynione na lokal lub budynek do którego podatnikowi przysługuje tytuł prawny lub tytuł ten będzie

Oświadczenie skarżącego co do ustalenie planu miejscowego, złożone na piśmie do protokołu z sesji rady gminy, należy uznać za równoznaczne z dopełnieniem warunku uprzedniego wezwania rady do usunięcia naruszenia jego interesów prawnych.

Termin przewidziany w art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ uważa się za zachowany, jeżeli najpóźniej w ostatnim jego dniu rozstrzygnięcie nadzorcze zostało uzewnętrznione przez doręczenie organowi gminy bądź nadane w urzędzie pocztowym.

Rada gminy, działając na podstawie art. 25 ust. 4 i 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ lub postanowień statutu gminy, nie może ustanawiać uprawnień pracowników samorządowych, zwłaszcza burmistrza oraz sekretarza i skarbnika gminy, do otrzymania diet za udział w posiedzeniach zarządu gminy.

Tylko oddanie pisma procesowego w polskim urzędzie pocztowym jest równoznaczne z wniesieniem go do sądu /art. 165 par. 2 Kpc w związku z art. 211 Kpa/.

Zbycie składników mienia komunalnego może mieć charakter sprawy z zakresu administracji publicznej w wypadku zbycia nieruchomości służącej do powszechnego użytku lub bezpośredniego zaspokajania potrzeb publicznych bądź zbycia przedmiotów posiadających szczególną wartość naukową, historyczną, kulturalną i przyrodniczą /art. 45 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym

1. Rada gminy, jako organ wspólnoty samorządowej, może na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ ustalać zasady dobrowolnego udziału mieszkańców w realizacji zadań inwestycyjnych gminy, określać warunki organizacyjne tego udziału, a także przewidywać formy świadczeń ludności /pieniężną, robociznę, sprzętową/. 2. Przy założeniu

Pismo organu administracyjnego, wydane w indywidualnej sprawie konkretnie oznaczonej osoby i odpowiadające podstawowym kryteriom decyzji administracyjnej nie może wywierać skutków prawnych wydania decyzji, jeżeli nie zostało doręczone tej osobie, a jedynie przesłane innemu podmiotowi, który nie był stroną ani nie uczestniczył w postępowaniu na prawach strony. Późniejsze poinformowanie strony przez

1. W przypadku nie usunięcia usterek wniosku /bądź wykazu mieszkańców/ w wyznaczonym 14 dniowym terminie /art. 18 ust. 3 ustawy z dnia 11 października 1991 r. o referendum gminnym - Dz.U. nr 110 poz. 473/, zapaść może tylko postanowienie o odrzuceniu wniosku. 2. Określony w art. 18 ust. 4 ustawy 14 dniowy termin do usunięcia usterek wniosku o przeprowadzenie referendum jest terminem ustawowym, który

Przesłana do wiadomości organu gminy kopia pisma skierowanego do organu nadzoru, zawierającego podanie o wszczęcie z urzędu postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności uchwały organu gminy /art. 91 ust. 1 ustawy o samorządzie terytorialnym/ nie odpowiada warunkom wezwania do usunięcia naruszenia, o którym mowa w art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie terytorialnym.

Błędny jest pogląd organu orzekającego w sprawie zasiłku dla bezrobotnych, że staż pracy musi być udokumentowany wyłącznie świadectwami pracy. W postępowaniu przed organem do spraw zatrudnienia mają zastosowanie przepisy kodeksu postępowania administracyjnego, w tym również art. 75 par. 1 Kpa.

Zaskakiwanie obywateli nowymi rozwiązaniami prawnymi bez możliwości dostosowania swoich zachowań do nowego stanu prawnego oraz wprowadzanie w błąd obywateli przez przedstawicieli władzy państwowej zapowiedziami o przyszłym stanie prawnym a następnie niedotrzymywanie tych zapowiedzi - nie jest do pogodzenia z zasadami zaufania obywateli do państwa i zaufania do prawa.

Odwołanie jest odformalizowanym środkiem prawnym, nie wymagającym szczegółowego uzasadnienia, wszakże z treści odwołania musi wyniknąć żądanie ponownego rozpatrzenia sprawy przez organ wyższej instancji. A zatem, czy pismo wniesione przez stronę jest odwołaniem, decyduje jego treść.