1. Prawami osób trzecich, o których mówi zdanie drugie art. 118 ust. 3 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników /t.j. Dz.U. 1993 nr 71 poz. 342/ mogą być wyłącznie prawa obciążające nieruchomość, nie może tym prawem być tytuł najmu mający swe źródło w umowie najmu, która ze swej istoty /art. 659 par. 1 Kc/ jest tylko wzajemnym zobowiązaniem łączącym wynajmującego z najemcą

1. Termin płatności podatku dochodowego od dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości, ustanowiony w art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./, wywołuje ten skutek, że o ile w tym terminie strona nie złoży oświadczenia przewidzianego w tym przepisie, to organ podatkowy wyda decyzję o wymiarze podatku. 2. Nie pozbawia to strony

1. Wymagane art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174 ze zm./ uprawnienie do przebywania w lokalu spółdzielczym zarówno lokatorskim jak i własnościowym, biorące się z umowy użyczenia /najmu/, zawartej z osobą, której służy spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego uzależnione jest od zgodności takiej umowy z przepisami Prawa

Dla pozbawienia ksiąg podatkowych mocy dowodowej na podstawie art. 169 par. 1 Kpa nie wystarcza ustalenie, że w pewnym okresie nie dokonano w księdze odpowiadającego rzeczywistości zapisu, o ile tylko sam podatnik zapis ten następnie doprowadził do stanu zgodnego z rzeczywistością. W takiej sytuacji nie tyle o nierzetelności księgi, co o jej wadliwości formalnej można mówić. Organ podatkowy ustala

1. Niewłaściwe dokumentowanie kosztów z tytułu używania samochodu prywatnego dla celów związanych z działalnością gospodarczą pozbawia podatnika możliwości uznania poniesionych z tego tytułu wydatków jako kosztu uzyskania przychodów. 2. Zakupione oddzielnie za kwoty jednostkowe niższe od 5.000.000 zł monitor, dysk twardy i klawiatura, stanowiące w istocie części jednego zestawu komputerowego, należy

1. Skarga dotknięta brakami formalnymi uniemożliwiającymi nadanie jej dalszego biegu może być uzupełniona lub poprawiona wyłącznie na wezwanie sądu administracyjnego. Stąd taka skarga nie może być podstawą do wydania decyzji w trybie art. 200 par. 2 Kpa i winna ona być przedstawiona przez organ wymieniony w art. 200 par. 1 Kpa sądowi administracyjnemu zgodnie ze zdaniem pierwszym art. 200 par. 1 Kpa

1. Nie można pokrywać strat w następnych latach, jeżeli przy ustalaniu straty niedopuszczalne było uwzględnienie przychodów, z których dochody nie podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub były wolne od tego podatku. 2. Użyte w art. 7 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ sformułowania "nie podlegają opodatkowaniu" oraz

Okoliczność, że podmiot polski podlega opodatkowaniu w Polsce, a jego kontrahent zagraniczny świadczy podatki od swej działalności w swoim kraju, nie mieści się w ramach pojęcia podwójnego opodatkowania.

Skoro podjęcie przez radę gminy uchwały zwalniającej budynki mieszkalne położone na terenie gminy od podatku od nieruchomości nie narusza granic upoważnienia ustawowego zawartego w art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody, stwierdzające nieważność uchwały rady gminy należy uznać za naruszające

Tylko wydatki dotyczące używania do celów prowadzenia działalności gospodarczej samochodów osobowych, będących własnością podatnika, nie wpisanych do ewidencji środków trwałych mogą być odliczone od podstawy opodatkowania jako koszty uzyskania przychodu. Wysokość tych wydatków winna być wykazana w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów wyłącznie w formie dochodów wewnętrznych lub miesięcznych

Z brzmienia art. 169 par. 2 Kpa wynika, że sprzeczności, które pozwalałyby organowi podatkowemu na nieuznanie ksiąg podatkowych przez podatnika za dowód w postępowaniu podatkowym dotyczyć muszą składników faktycznie prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej a nie kalkulacji, które organy podatkowe uznają za podstawę ustalenia obrotu lub dochodu.

Stosownie do art. 33 ust. 3 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ spółdzielnie użytkując grunty, do których stosuje się przepisy o zarządzie, korzystają z nieruchomości zgodnie z wymaganiami prawidłowej gospodarki. W tak określonej treści użytkowania mieści się dopuszczalność wykonywania tego prawa przez najemców

Ustalenie w postępowaniu odwoławczym, że zaskarżona odwołaniem decyzja została wydana w sprawie już poprzednio rozstrzygniętej inną decyzją, może uzasadniać jedynie uchylenie zaskarżonej decyzji. Nie daje jednak wbrew postanowieniom art. 138 par. 1 pkt 2 i par. 2 Kpa podstaw do merytorycznego rozstrzygnięcia w sprawie przez organ odwoławczy, bądź do przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia przez

Zamieszczenie przez stronę w odwołaniu prośby o przywrócenie terminu do jego wniesienia zobowiązuje organ odwoławczy do rozpatrzenia w pierwszej kolejności tej prośby w trybie i na zasadach określonych w art. 58 i art. 59 Kpa. Od rozstrzygnięcia bowiem tej wstępnej kwestii zależą dalsze losy odwołania, a w szczególności to, czy odwołanie to będzie rozpatrywane merytorycznie, czy też postępowanie odwoławcze

Jeżeli gmina jest obowiązana prowadzić działalność kulturalną, to gminie tej, jako organizatorowi w rozumieniu obecnie obowiązującej ustawy, przyznać należy możliwość wyboru trybu finansowania instytucji kultury działającej na jej terenie. Odmówić zaś należy organowi nadzoru uprawnienia do wydawania zaleceń, opartych na art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu

Przewidziana w art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ możliwość ustanowienia przez "przepis szczegółowy" odmiennego głosowania, niż jest to ustanowione w pierwszej części tego przepisu, dotyczy przepisu o równorzędnej randze, czyli przepisu ustawowego.

Zdarzeniem losowym w rozumieniu art. 15 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86/ nie jest kradzież środków pieniężnych oraz materiałów instalacyjnych.

1. Strata w środkach obrotowych, będąca następstwem kradzieży, nie stanowi kosztu uzyskania przychodu. 2. Skutków takich zdarzeń nie można przenosić na Skarb Państwa; ryzyko takie ponosi zakład ubezpieczeniowy lub podatnik.

Art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "c" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ przewiduje możliwość odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków poniesionych na cele mieszkaniowe podatnika, przeznaczonych między innymi na wkład mieszkaniowy do spółdzielni mieszkaniowej.

Z art. 19 w powiązaniu z art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ wynika, że uzyskanie przychodu następuje w dacie zawarcia umowy sprzedaży. Bez znaczenia przy tym źródle przychodu jest moment faktycznego uzyskania pieniędzy oznaczonych w umowie. Zaliczka na poczet uzgodnionej ceny sprzedaży nie jest jeszcze przychodem z tego

Zdarzeniem losowym w rozumieniu art. 15 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86/ nie jest kradzież środków pieniężnych oraz materiałów instalacyjnych.

Ustawą z dnia 6 marca 1993 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania oraz niektórych innych ustaw /Dz.U. nr 28 poz. 127/ ustawodawca dokonał nowelizacji ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ i między innymi do art. 6 wprowadził nowy ust. 7, który wyłączył możliwość łącznego opodatkowania małżonków w sytuacji, kiedy

Z wykładni celowościowej art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ wyciągnąć należy wniosek, że zakaz działalności gospodarczej wykraczającej poza zadania o charakterze użyteczności publicznej w istocie skierowany jest do gminy. Gmina nie może prowadzić zakazanej działalności nie tylko w ramach własnej osobowości prawnej /jednostki i zakłady