Dopuszczalność wniesienia skargi z art. 54 par. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./ na czynności egzekucyjne organu egzekucyjnego lub egzekutora ograniczona jest w czasie nie zwykłym terminem liczonym w jednostkach czasowych /art. 57 par. 1-4 Kpa/, lecz stanem czynności egzekucyjnych w sprawie. Wyegzekwowanie obowiązku czyni
Brak podpisu osoby upoważnionej do wydania decyzji stanowi rażące naruszenie prawa. Dopuszczalne jest sporządzenie załącznika do decyzji, lecz taki załącznik musi zawierać przynajmniej dokładne oznaczenie decyzji, a przede wszystkim właściwy podpis, gdyż załącznika tego nie można traktować inaczej jak decyzji. Skoro więc załącznik ten nie zawiera podpisu, to nie może być traktowany jako decyzja.
Weryfikacji kosztów dowodzenia dokonują organy podatkowe jako zleceniodawca, tym samym podatnik nie może kwestionować wysokości kosztów opinii, skoro są podstawy prawne do obciążenia podatnika kosztami opracowania opinii /art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90, poz. 416 ze zm./.
1. W odwołaniu skarżący stwierdził w sposób nie pozostawiający żadnych wątpliwości, że nie wnosi odwołania od wymiaru podatku. W tej sytuacji za usprawiedliwione należało uznać odstąpienie w zaskarżonej decyzji od szczegółowej analizy poszczególnych pozycji składających się na podstawę wymiaru podatku. 2. Wyprowadzenie z przepisu art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym
1. O zwolnieniu od podatku od spadków decyduje stan prawny spadkowej nieruchomości istniejący w dacie wydania decyzji na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 9 lit. "d" ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./. 2. Wpisanie do rejestru zabytków historycznego założenia urbanistycznego nie oznacza, że wszystkie budowle na tym terenie są zabytkami. Jeżeli mają
1. W orzecznictwie Sądu Najwyższego utrwalił się pogląd, że rewizja skierowana do innego sądu aniżeli właściwy będzie złożona w terminie, o ile ten właściwy sąd zdąży przekazać ją w terminie, jaki ma strona dla skutecznego zaskarżenia orzeczenia. Te same zasady obowiązują przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. Skoro zatem strona wbrew wyraźnemu pouczeniu kieruje skargę za pośrednictwem organu, to
Art. 169 par. 2 Kpa wyraźnie stanowi, że w sytuacji, gdy analiza ksiąg podatkowych wykazuje znacznie niższy obrót od przeciętnego osiąganego w danej branży - odrzucenie mocy dowodowej ksiąg podatkowych w oparciu o tę przesłankę, uzależnione jest od wystąpienia łącznie dwóch warunków, a mianowicie: - 1. wykazania znacznie niższego obrotu od przeciętnego osiąganego w danej branży, - 2. podobnych warunków
Brak formalnego wymogu, jakim jest podpisanie wniosku o wspólne opodatkowanie nie powinien prowadzić do drastycznego skutku w postaci odmowy łącznego opodatkowania, jeśli wola łącznego opodatkowania wyrażona została dostatecznie w piśmie sporządzonym z upływem roku podatkowego.
1. Wydatki ponoszone w celu uzyskania przychodu, a więc koszty jego uzyskania, powinny być należycie udokumentowane. 2. Dowody w postaci paragonów związanych z konsumpcją w restauracjach, na których brak było nazwiska odbiorcy, nie odpowiadają wymogom określonym w par. 11 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1992 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów
Zastosowanie art. 156 par. 2 Kpa jest możliwe tylko po wszczęciu postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji /art. 158 par. 1 Kpa/, bowiem konieczne jest uprzednie stwierdzenie, że wadliwa decyzja wyczerpuje jedną co najmniej z podstaw wymienionych w art. 156 par. 1 Kpa.
Przewidziany w par. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 31 stycznia 1992 r. w sprawie łącznego zobowiązania pieniężnego /Dz.U. nr 12 poz. 47/ nakaz płatniczy jest decyzją ustalającą wysokość zobowiązania m.in. w podatku rolnym /art. 5 ust. 1 ustawy o zobowiązaniach podatkowych - t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./. Jest to zatem decyzja konstutywna, której konsekwencje rozciągają się nie
Właściciele nieruchomości przylegającej bezpośrednio do innej nieruchomości, w odniesieniu do której na wniosek jej właściciela wszczęte zostało postępowanie administracyjne o podział na podstawie art. 10 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./, nie są stronami tego postępowania w rozumieniu art. 28 Kpa.
Darowizna na rzecz szkoły niepublicznej, realizującej cele oświatowe w wykonywaniu działalności gospodarczej nie podlegała odliczeniu od podstawy opodatkowania w stanie prawnym obowiązującym w 1993 r. /art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./.
Uznanie wydatku za koszt uzyskania przychodu oceniać należy przede wszystkim w oparciu o treść art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./. Przepis ten nie zawiera odniesienia do przepisów o rachunkowości, czy też nie wymaga, by poniesiony wydatek został w szczególny sposób udokumentowany. Uchybienie w szczególnym dokumentowaniu
Skoro skarżące przedsiębiorstwo nie dysponuje żadnymi dokumentami stanowiącymi podstawę wszczęcia postępowania reklamacyjnego i sposobu załatwienia reklamacji /to jest reklamacji odbiorców, zawiadomienia o stwierdzonych wadach, wyniki negocjacji stron/, tym samym zasadnie organy podatkowe nie uznały przedmiotowych upustów za koszt uzyskania przychodu. Zgodzić się trzeba z argumentacją organów podatkowych
Skoro wypłaty były dokonywane z dołu i stanowiły zryczałtowaną miesięczną równowartość wartości zużytych w toku świadczenia pracy materiałów, to jest środków czystości, mioteł i ścierek, to kwoty tych wypłat należało uznać za ekwiwalenty pieniężne, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./. Tak więc w
W przypadku gdy podatnik wybudował z własnych środków garaż na gruncie stanowiącym własność Skarbu Państwa /lub gminy/ na podstawie pozwolenia na budowę, a następnie nabył nieodpłatnie własność tego garażu oraz otrzymał grunt w użytkowanie wieczyste w trybie art. 8 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ - pięcioletni
Według art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ zobowiązanie wygasa przez zapłatę podatku. Nie zawsze musi to jednak oznaczać, że postępowanie w sprawie przyznania ulgi /umorzenie należności/ staje się bezprzedmiotowe w rozumieniu art. 105 par. 1 Kpa. Strona, która nie występuje o umorzenie postępowania i nie cofa wniesionego odwołania
Leasing operacyjny charakteryzuje się połączeniem dzierżawy urządzenia z prawem późniejszego jego pierwokupu. Oba zobowiązania połączone w jednej umowie mieszczą się właśnie w tym, o czym stanowi art. 21 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./. Umowa pierwokupu bowiem przesądza
W przepisach postępowania administracyjnego nie ma podstaw do uznania, że w aktach sprawy można pozostawić oryginał wydanej decyzji, a stronie /stronom/ doręczyć li tylko wypis, bądź odpis decyzji. Doręczenie odpisu decyzji, której oryginał pozostawiony w aktach sprawy odpowiada wymogom art. 107 par. 1 Kpa, nie spełnia wyrażonego w art. 109 par. 1 tego kodeksu obowiązku doręczenia decyzji przez organ
Gramatyczna wykładnia przepisu art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "c" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ prowadzi do wniosku, że wydatki na wkład budowlany lub mieszkaniowy poniesione w roku podatkowym podlegają odliczeniu bez względu na to, kiedy zobowiązanie do uiszczenia wkładu powstało oraz jakie było źródło finansowania tych wydatków, przepis
Decyzja w przedmiocie odroczenia płatności podatku lub rozłożenia płatności na raty /art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ może zapaść wyłącznie odnośnie podatku, którego wymiar jest ostateczny. W przypadku, kiedy wymiar zaległości podatkowej wynika z nieostatecznej decyzji określającej lub ustalającej zobowiązanie podatkowe
1. Spłata kredytu zaciągniętego przez spółdzielnię mieszkaniową stanowi wkład mieszkaniowy, o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "c" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./. 2. Gramatyczna wykładnia tego przepisu prowadzi do wniosku, że wydatki na wkład budowlany lub mieszkaniowy poniesione w roku podatkowym podlegają odliczeniu bez