Zezwolenie wojewódzkiego konserwatora zabytków wydawane na podstawie art. 27 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o ochronie dóbr kultury i muzeach /Dz.U. nr 10 poz. 48 ze zm./ w zw. z art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ powinno być wydane w formie decyzji administracyjnej w trybie odrębnego i samoistnego postępowania według przepisów Kodeksu postępowania

Właściwy organ przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę lub odrębnej decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego, może badać czy obiekt budowlany i związane z nim urządzenia zostały zaprojektowane w sposób zapewniający formę architektoniczną dostosowaną do krajobrazu i otaczającej zabudowy. Uprawnienie do dokonania kontroli projektu budowlanego w tym kierunku wynika z art. 35 ust. 2 ustawy z

Rozłożenie ciężaru kosztów remontów i napraw, o których mowa w art. 66 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, a także przeprowadzenia poszczególnych prac w tych obiektach jest sprawą współwłaścicieli budynku /wspólnot mieszkaniowych/, a w razie sporu - sprawą cywilną, a więc nie należącą do kompetencji organów do spraw nadzoru budowlanego.

Podlega również zwolnieniu od podatku kwota przychodu odpowiadająca wielkością sumie spłat z tytułu kredytu hipotecznego zaciągniętego w celu nabycia mieszkania, dokonanych w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży /art. 11 ust. 1 pkt 8 lit. "b" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.

1. Koszty opinii biegłego dotkniętej wadami nie mogą obciążać strony postępowania jeśli wady te były istotne i nie nadawały się do usunięcia. 2. Obciążenie strony postępowania podatkowego kosztami opinii biegłego /art. 8 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn - Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./ wymaga zebrania materiału umożliwiającego stronie ocenę zasadności wysokości wynagrodzenia

1. Samo uchybienie przepisom o rachunkowości nie pozbawia podatnika możliwości wykazania, że sporne wydatki stanowią koszty uzyskania przychodów, a uchybienia formalne nie zwalniają organu podatkowego od wyjaśnienia, czy wydatek miał miejsce. 2. Nakłady, takie jak wymiana drzwi, okien, naprawa instalacji /a więc wymiana elementów zużytych na nowe/, mogą być uznane za prace remontowe nie zwiększające

Skoro bezspornym jest fakt, że w dniu 25 grudnia 1995 r. skarżący zawarł związek małżeński, to nie może budzić wątpliwości, że z tą datą utracił skarżący status osoby samotnie wychowującej dzieci. W konsekwencji nie spełniając wymogu wynikającego z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ skarżący utracił prawo do preferencyjnego

W przypadku, kiedy podatnik dokonuje wydatków na cele mieszkaniowe w różnych latach podatkowych i odlicza te wydatki w trybie art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "c" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ od podstaw opodatkowania nie przekraczając limitu określonego w ust. 3 tego artykułu, przyznanie podatnikowi rekompensaty z art. 7 ustawy z

1. Zgodnie z utrwalonym już w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego poglądem możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej uzależniona jest między innymi od osiągnięcia przychodu, istnienia bezpośredniego związku przyczynowego między tym wydatkiem a uzyskanym przychodem oraz od właściwego udokumentowania tego wydatku

Odstępstwo od warunków określonych w pozwoleniu na budowę, stwierdzone przez organ do spraw nadzoru budowlanego nie obliguje tego organu do bezwzględnego orzekania o rozbiórce w trybie art. 48 ustawy z dnia 4 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, uprawnia zaś organy do wydania decyzji w trybie art. 50 i art. 51 Prawa budowlanego.

Przepis art. 113 Kpa wyklucza prostowanie w tym trybie błędów i omyłek istotnych, których dopuszczono się w stosowaniu prawa, a więc co do ustalenia stanu faktycznego i jego kwalifikacji prawnej oraz ustalenia konsekwencji prawnych zastosowania określonej normy prawnej. Błąd pisarski i rachunkowy oraz oczywista omyłka mogą mieć wymiar wyłącznie techniczny, nie stanowiącej kategorii uchybień podlegających

Wykonany w samochodzie montaż instalacji gazowej nie mieści się w pojęciu "używanie", którym posłużył się ustawodawca w przepisie art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.

Środkiem trwałym w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ może być wyłącznie wartość, która nie jest wyłączona z obrotu cywilnoprawnego.

W orzecznictwie sądowym wielokrotnie wskazywano, że tryb doręczenia zastępczego, o jakim mowa w art. 43 Kpa, nie ma zastosowania do osób, których miejsce pobytu nie jest znane. Ponadto pisma urzędowe nie mogą być doręczane do rąk dorosłego domownika, gdy jest on stroną przeciwną w tym samym postępowaniu administracyjnym.

Rodzaj działalności skarżącego nie wskazuje na to, aby zakupiony przez podatnika telewizor stanowił konieczny wydatek służący do tej działalności /handel/ i aby w sposób wymierny mógł przyczynić się do zwiększenia jego przychodów.

Termin przewidziany w art. 25 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób /Dz.U. nr 141 poz. 942 ze zm./ jest terminem prawa materialnego; termin ten nie może być przywracalny w trybie i na warunkach określonych w przepisach art. art. 58 i art. 59 Kpa.

W związku z tym, iż umowy stanowią o oddaniu samochodów w bezpłatne używanie i nie ustalono w nich żadnej odpłatności na rzecz ich właścicieli za używanie pojazdów dla realizacji zadań spółki, organy podatkowe zasadnie przyjęły, iż spółka uzyskała w ten sposób świadczenia nieodpłatne, których wartość winna, na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób

Art. 99 ust. 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179/ utracił moc z dniem 1 stycznia 1992 r. na podstawie art. 54 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.

Od 1 stycznia 1992 r. stosunek służbowy policjanta należy uznać za źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, a jego uposażenie za przychód ze stosunku służbowego w rozumieniu art. 12 ust. 1 tej ustawy.

Polskiej procedurze administracyjnej nie jest znana instytucja uzupełniającej decyzji, wydawanej w nowym postępowaniu rozpoznawczym w stosunku do postępowania, w którym zapadło zasadnicze pierwotne rozstrzygnięcie. Wszelkie wady pierwotnego rozstrzygnięcia, które stało się ostateczne, mogą być naprawiane wyłącznie w nadzwyczajnych trybach przewidzianych kodeksem postępowania administracyjnego. Nowe

1. Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależnione jest m.in. od łącznego spełnienia przesłanek, tj. uzyskania przychodu, istnienia związku przyczynowego między poniesionym wydatkiem a uzyskanym przychodem oraz od właściwego udokumentowania tego wydatku. 2. W odniesieniu do rzeczy wykorzystywanych w toku prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie

1. Wysyłanie materiałów reklamowych do osób, które odpowiedziały na reklamę publiczną /prasową/ zgłoszeniem gotowości zakupu towaru lub uczestnictwa w grze, nie stanowiło kosztów reklamy nie objętych limitem 0,25 procent przychodów z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./. 2. Aby organ podatkowy mógł stwierdzić

Koszty prowizji i odsetek od kredytu inwestycyjnego winny powiększyć wartość początkową środka trwałego i tym samym być odliczane od kosztów w ramach odpisów amortyzacyjnych.

Jeśli pieniądze pochodziły z zarobków uzyskanych na terenie Niemiec, to - zgodnie z art. 14 ust. 2 lit. "b" umowy między Polską a RFN w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 18 grudnia 1972 r. /Dz.U. 1975 nr 31 poz. 163 ze zm./ - podlegały opodatkowaniu w Polsce. Skoro do takiego opodatkowania nie zostały zgłoszone, stanowią dochód ze źródeł nieujawnionych