Postanowienie w przedmiocie zezwolenia na dokończenie budowy, o którym mowa w art. 49 b ust. 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r., Nr 156 poz. 1118 ze zm.) rozstrzyga sprawę co do istoty, a wobec tego przysługuje na takie postanowienie skarga do sądu administracyjnego na podstawie art. 3 § 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi

Z przepisu art. 51 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r., Nr 156, poz. 1118 ze zm.) wynika, że organ nadzoru budowlanego może w drodze decyzji podjąć każde z rozstrzynięć określonych w tym przepisie, co oznacza, że może nakazać zaniechanie dalszych robót budowlanych (art. 51 ust. 1 pkt 1), bez konieczności uprzedniego nałożenia na inwestora obowiązku wykonania określonych

Przerwanie budowy na czas dłuższy niz dwa lata oraz podjęcie robót budowlanych bez ustanowienia kierownika budowy i prowadzenie tych robót bez dziennika budowy nie jest istotnym odstąpieniem od zatwierdzonego projektu budowlanego lub innych warunków pozwolenia na budowę w rozumieniu art. 51 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 199Prawo budowlane (DZ. U. 2006, Nr 156, poz. 1118 ze zm.).

Rozważając kwestię odpowiedzialności płatnika za niepobrany podatek należy mieć na uwadze nie tylko wypełnienie przez niego ustawowych (art. 8 O.p.) obowiązków ale przede wszystkim to, czy w dacie zaniechania czynności przez płatnika zobowiązanie podatkowe istniało.