1. Przepisy dotyczące ulg podatkowych powinny być interpretowane w sposób ścisły. 2. Twierdzenie, że grunt, na którym stoją budynki może być traktowany tak samo jak "grunt pod budowę budynku mieszkalnego", o którym mowa w art. 27a ust. 1 pkt 1 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./ w wersji z 2000 r. - wykracza poza dopuszczalną

W art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./, jako wydatki należy rozumieć nakłady podatnika bezpośrednio związane z nabyciem akcji, a więc w szczególności ich cenę, opłaty notarialne, prowizje biura maklerskiego. Do wydatków tych nie mogą więc być zaliczone odsetki od kredytu zaciągniętego przez podatnika na nabycie

Określona w art. 122 z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ zasada, iż ciężar dowodu obciąża organ podatkowy z przyczyn oczywistych nie może oznaczać obciążenia organu nieograniczonym obowiązkiem poszukiwania faktów mających znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy; w procesie ustalenia stanu faktycznego sprawy strona niewątpliwie powinna współdziałać w swoim interesie

1. W stanie prawnym obowiązującym w 1999 r. nie było możliwe następstwo prawnopodatkowe zarówno w przypadku przekształcenia jak i połączenia spółdzielni w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, ponieważ ustawa z dnia 16 września 1982 r. Prawo spółdzielcze /Dz.U. 1995 nr 54 poz. 288 ze zm./ nie dopuszczała w tym okresie przekształcenia czy też połączenia spółdzielni w spółkę prawa handlowego, a następstwo

Nie można zgodzić się z tezą, że umowa darowizny jest w istocie tożsama z umową renty, zaś stwierdzenie, że zachodzi causa donandi, jest wystarczające dla uznania, że została zawarta umowa renty, zgodna z przepisami Kodeksu cywilnego i rodząca - na gruncie prawa podatkowego - konsekwencję w postaci ustawowego prawa do odliczenia. Przyjmuje się, że za zawarciem umowy renty stoi pewna przyczyna. W przypadku

Przepis art. 23 ust. 1 pkt 21 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ w brzmieniu obowiązującym w 1998 r. stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów rezerw tworzonych na pokrycie wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z wyjątkiem rezerw na pokrycie takich wierzytelności, które uprzednio na

Nieterminowe złożenie zeznania podatkowego, w stanie prawnym sprzed 1 stycznia 2003 r., nie pozbawiło małżonków prawa do wspólnego opodatkowania na podstawie art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./.

Wierzytelności nieściągalne oraz utworzone na ten cel rezerwy - co do zasady - nie są uznawane za koszty uzyskania przychodu. Wyjątkiem były m.in. wierzytelności, które uprzednio, na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 2000 nr 54 poz. 654 ze zm./, zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została udokumentowana

Sam fakt sprzedaży samochodów po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego jest wystarczającą podstawą dla uznania za uzasadnioną sprzedaż samochodu po znacznie obniżonej cenie. W każdym takim wypadku powinno się indywidualnie oceniać wartość sprzedawanego samochodu z dnia jego zbycia z uwzględnieniem stanu technicznego, sposobu eksploatacji, a także czasu trwania leasingu. Drogę dla takiego postępowania

W sytuacji wątpliwości, co do tego czy podatnik prowadził usługi taksówkowe i czy wobec tego przysługiwało mu prawo korzystania z opodatkowania kartą podatkową w postępowaniu podatkowym ocenie powinien podlegać rodzaj działalności jaki był rzeczywiście wykonywany przez podatnika, czy był on zgodny z określonym w decyzji podatkowej oraz tożsamy z określonym we wniosku i załączonych dokumentach. Od ustaleń

Sam fakt sprzedaży samochodów po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego jest wystarczającą podstawą dla uznania za uzasadnioną sprzedaży samochodu po znacznie obniżonej cenie. W każdym takim wypadku powinno się indywidualnie oceniać wartość sprzedawanego samochodu z dnia jego zbycia z uwzględnieniem stanu technicznego, sposobu eksploatacji, a także czasu trwania leasingu. Drogę dla takiego postępowania

W sytuacji wątpliwości, co do tego czy podatnik prowadził usługi taksówkowe i czy wobec tego przysługiwało mu prawo korzystania z opodatkowania kartą podatkową w postępowaniu podatkowym ocenie powinien podlegać rodzaj działalności, jaki był rzeczywiście wykonywany przez podatnika, czy był on zgodny z określonym w decyzji podatkowej oraz tożsamy z określonym we wniosku i załączonych dokumentach. Od

Zdenominowanie kredytu zaciągniętego w walucie polskiej na walutę obcą nie powoduje, że w razie zmiany kursów tych walut powstają różnice kursowe w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./.

1. Z przepisu art. 22 ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm. tak samo z art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - t.j. Dz.U. 2000 nr 54 poz. 654 ze zm. wynika generalna zasada, że koszty poniesione w celu uzyskania przychodu można potrącać w roku podatkowym, w którym przychód związany

Podatnik prowadząc działalność gospodarczą i rejestrując ciągniki samochodowe /wytworzone we własnym zakresie w warunkach posiadania dokumentów o ponoszeniu kosztów i korzystaniu z usług obcych/ był obowiązany do określenia wartości tych środków trwałych zgodnie z brzmieniem par. 6 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 stycznia 1997 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości

Organ egzekucyjny nie jest - i nie może być organem odwoławczym w stosunku do wierzyciela. Zajmowanie stanowiska w sprawie istnienia i zasadności obowiązku poddanego egzekucji przez organ egzekucyjny, jako drugą instancję nie dałoby się pogodzić z zakazem wynikającym z art. 29 par. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 2002 nr 110 poz. 968 ze zm./. W

Podatnik - osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarcza, w tym w formie spółki nie mającej osobowości prawnej, który nie miał odpowiednich kwalifikacji do nauczania praktycznego danego zawodu nie spełniał warunków do skorzystania z ulgi przewidzianej w par. 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 marca 1995 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Organ egzekucyjny nie może być organem odwoławczym w stosunku do wierzyciela.

Organ podatkowy załatwiający sprawę powinien wyczerpująco - zgodnie z wymogami ordynacji podatkowej, w szczególności z art. 122, 187, 210 § 4 tej ustawy) - rozważyć okoliczności faktyczne sprawy na tle kryteriów, o których mowa w art. 21 ust. 5 ustawy o VAT z 1993 r. Skoro powodem uchylenia przez Sąd decyzji organów podatkowych było stwierdzenie uchybień proceduralnych polegających na załatwieniu sprawy