Rozstrzygnięcie kasatoryjne ze swej istoty nie wywołuje takich skutków prawnych, o których mowa w art. 61 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, uzasadniających zastosowanie instytucji wstrzymania jego wykonania. Skutki prawne, o których mowa w powyższym przepisie, wystąpić mogą - co do zasady - dopiero wskutek

Wskazanie organu wyższego stopnia, w rozumieniu art. 17 Kpa, właściwego do stwierdzenia nieważności decyzji wydanej przez organ I instancji na podstawie obecnie nieobowiązującej normy prawnej, wymaga ustalenia, czy zadania związane z kompetencją wynikającą z tej normy są zadaniami realizowanymi w obecnym stanie prawnym przez organy administracji rządowej, czy też organy samorządu terytorialnego; w

Obecnie obowiązujące przepisy, nie dają radzie gminy prawnych możliwości ingerowania w jakikolwiek sposób w czynności wojewody podejmowane w zakresie analizy oświadczeń majątkowych i nie zezwalają na weryfikowanie przekazanych w trybie art. 24h ust. 3 pkt 12 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591 ze zm./ informacji.

Czynności - niezależnie od formy - podejmowane przez organy administracji publicznej w trybie przepisów działu VIII Kodeksu postępowania administracyjnego /art. 221-256 Kpa/ odnoszące się do skarg i wniosków nie mieszczą się w zakresie przedmiotowym objętym art. 16 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ i stąd nie podlegają kognicji sądu administracyjnego

Czynności - niezależnie od formy - podejmowane przez organy administracji publicznej w trybie przepisów działu VIII Kodeksu postępowania administracyjnego /art. 221-256 Kpa/ odnoszące się do skarg i wniosków nie mieszczą się w zakresie przedmiotowym objętym art. 16 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ i stąd nie podlegają kognicji sądu administracyjnego

1. Pojęcie zatrudnienia użyte w przepisie art. 21 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /t.j. Dz.U. 2002 nr 42 poz. 371 ze zm./ należy odróżnić od pełnienia służby lub funkcji. 2. Przepisy ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych

Stronami postępowania w sprawie o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu mogą być w zależności od okoliczności także właściciele nieruchomości niesąsiadujących bezpośrednio z terenem zaplanowanej inwestycji.

W przeciwieństwie do postępowania prowadzonego na podstawie Kodeksu postępowania administracyjnego, w którym stroną może być każdy, czyjego interesu prawnego lub uprawnienia dotyczy postępowanie, stroną w postępowaniu toczącym się na podstawie art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /t.j. Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591 ze zm./ może być jedynie podmiot, którego interes prawny lub uprawnienie

Nie ma przeszkód w ubieganiu się o stwierdzenie nieważności decyzji o przydziale lokalu wydanej na podstawie dekretu z dnia 21 grudnia 1945 r. o publicznej gospodarce lokalami /Dz.U. R.P. 1946 nr 4 poz. 27/, jednakże dla uwzględnienia żądania strony konieczne jest ustalenie, iż zachodzi przesłanka określona w art. 156 par. 1 Kpa. Decyzja o przydziale lokalu, wydana ok. 50 lat temu we wskazanym stanie

Jeżeli w obrocie prawnym była ważna decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla przedmiotowej inwestycji, to organ architektoniczno-budowlany był nie tylko uprawniony ale i zobowiązany - przy spełnieniu innych warunków wymaganych ustawą z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2003 nr 207 poz. 2016 ze zm./, do wydania kwestionowanego pozwolenia na budowę i nie można mu skutecznie

Organizacja społeczna, która nie brała udziału w postępowaniu administracyjnym regulowanym przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego, może zgłosić swój udział w postępowaniu sądowym w sprawie ze skargi na decyzję administracyjną, w sprawie innej osoby na podstawie art. 33 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/, jeżeli

W przypadku zaskarżenia do sądu administracyjnego decyzji wydanej w postępowaniu regulowanym przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego, przesłanki dopuszczenia organizacji społecznej do udziału w postępowaniu sądowym, na podstawie art. 33 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/, określa ten przepis, ale także przepis

W przypadku stosowania przepisu art. 152 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ w razie uwzględnienia skargi na decyzję chodzi o wykonalność decyzji w szerokim znaczeniu, podobnie jak szerokie znaczenie ma "wykonanie decyzji" w rozumieniu art. 130 par. 1 i 2 Kpa. Stwierdzenie przez sąd, że uchylona decyzja nie podlega wykonaniu

Wniesienie przez wojewodę skargi do sądu, w trybie art. 93 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /t.j. Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591 ze zm./, jest wykonywaniem uprawnień nadzorczych. Skoro tak, to stroną postępowania sądowego, zarówno przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym jak i Naczelnym Sądem Administracyjnym może być wyłącznie gmina.

Żądanie zawarte w skardze nie mieści się w zakresie działania sądów administracyjnych określonych przepisem art. 3 par. 2 pkt 5-7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/, a zmierza do zobowiązania Wojewody do podjęcia przez niego zarządzenia zastępczego określonego w art. 98a ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie

Obywatel nie może się domagać, ażeby sąd administracyjny nakazał wojewodzie wezwać wójta do zaprzestania naruszania prawa. Z takiej możliwości stworzonej przez art. 96 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /t.j. Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591 ze zm./ może skorzystać jedynie gmina lub związek międzygminny, a nie osoba fizyczna.

Nie można utożsamiać kontroli organów Państwowej Inspekcji Ochrony Środowiska, o której mowa w rozdziale 3 ustawy z dnia 20 lipca 2002 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska /t.j. Dz.U. 2002 nr 112 poz. 982 ze zm./ z oględzinami, o których mowa w art. 79 par. 1 Kpa. Przepisy rozdziału 3 ww. ustawy o Inspekcji Ochrony Środowiska stanowią o kontroli przeprowadzanej na podstawie i w trybie tej ustawy, powodując

Odstępstwa, choć istotne, do których odnosi się art. 36a ustawy dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./, mogą dotyczyć tylko obiektu określonego w pozwoleniu na budowę, a nie innego obiektu czy obiektów.