Organy jednostek pomocniczych gminy /art. 5 ust. 1 i art. 36 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ nie są stronami postępowania administracyjnego w sprawie indywidualnej z zakresu administracji publicznej, w której decyzję wydaje inny organ tej samej gminy na podstawie upoważnienia wynikającego z przepisów ustawy.

1. O ustaniu związku między środkami trwałymi, a wykonywaną działalnością gospodarczą można mówić dopiero w przypadku likwidacji tej działalności w rozumieniu art. 24 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./. Nie jest jednak taką likwidacją całkowita lub częściowa zmiana branży albo zmiana formy prawnej, w jakiej działalność prawna

Skoro skarżące przedsiębiorstwo nie dysponuje żadnymi dokumentami stanowiącymi podstawę wszczęcia postępowania reklamacyjnego i sposobu załatwienia reklamacji /to jest reklamacji odbiorców, zawiadomienia o stwierdzonych wadach, wyniki negocjacji stron/, tym samym zasadnie organy podatkowe nie uznały przedmiotowych upustów za koszt uzyskania przychodu. Zgodzić się trzeba z argumentacją organów podatkowych

Do działalności organów samorządowych w sferze zobowiązań publicznoprawnych nie stosuje się zasady "co nie jest zakazane jest dozwolone", lecz regułę, "dozwolone jest tylko to, co prawo wyraźnie przewiduje".

Prawidłowe i skuteczne wykonywanie kompetencji w zakresie nadzoru pedagogicznego, zwłaszcza w sprawach wyrażania zgody na zlikwidowanie szkoły publicznej, badania zgodności zatrudnienia nauczycieli z wymaganymi kwalifikacjami, wydawania doraźnych zaleceń dyrektorom szkół, wydawania decyzji polecających usunięcie uchybień przez szkołę, placówkę lub organ prowadzący, cofania zezwoleń na założenie szkoły

Skoro wypłaty były dokonywane z dołu i stanowiły zryczałtowaną miesięczną równowartość wartości zużytych w toku świadczenia pracy materiałów, to jest środków czystości, mioteł i ścierek, to kwoty tych wypłat należało uznać za ekwiwalenty pieniężne, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./. Tak więc w

Od dnia 1 października 1995 r. przepisy art. 127 par. 3 i 4 Kpa pozostają w ścisłym związku z art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, który stanowi, że skargę do sądu administracyjnego można wnosić po wyczerpaniu środków odwoławczych. Przez wyczerpanie tych środków należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden

Względy natury celowościowej nie mogą mieć pierwszeństwa przed wyraźnymi sformułowaniami ustawy. Należy przy tym zwrócić uwagę na to, iż uwzględnienie interesu właściciela jednej tylko nieruchomości może być sprzeczne z interesami innych podmiotów, które powinny mieć prawo wypowiedzenia się jeszcze przed podjęciem uchwały w sprawie zmiany planu zagospodarowania przestrzennego, którą jest także uchylenie

Jakkolwiek przepis art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ nie określa wprost przesłanek, jakimi przy odraczaniu terminów przewidzianych w przepisach podatkowych winien kierować się organ podatkowy, to nie może ulegać wątpliwości odpowiednie zastosowanie tu przesłanek przewidzianych w art. 13 ust. 1 tej ustawy, a więc wystąpienie

Wszczęcie przez prokuratora postępowania karnego o popełnienie przestępstwa polegającego na wyłudzeniu zwrotu podatku VAT stanowi dla organów podatkowych dostateczną podstawę do zawieszenia postępowania podatkowego, gdyż poczynione w postępowaniu karnym ustalenia, w szczególności w zakresie postępowania dowodowego, stanowić będą w postępowaniu podatkowym podstawę do prawidłowych ustaleń faktycznych