Jeżeli przepis prawa dopuszcza możliwość rozbieżnej jego interpretacji, to wybór jednej z nich nie może być oceniony jako rażące naruszenie prawa w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa nawet wówczas, gdy zostanie ona później uznana za nieprawidłową albo, co zdarza się częściej, inna interpretacja zostanie uzana za słuszniejszą.
1. Akceptowanie dopuszczalności orzekania na podstawie art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ o rozbiórce części obiektu budowlanego stanowiącej dobudowę, nadbudowę lub rozbudowę istniejącego legalnie obiektu pozostaje w sprzeczności z konstytucyjną zasadą państwa prawa. 2. Możliwość nałożenia obowiązku wykonania czynności mających na celu doprowadzenie
1. Żaden przepis prawa nie ustala kryteriów, jakim powinny odpowiadać meble służące wyposażeniu pomieszczeń przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Celowość przeznaczenia określonych składników majątkowych do prowadzenia działalności gospodarczej należy do prowadzącego tę działalność. Organ podatkowy może jedynie zakwestionować określone wydatki jako koszty uzyskania przychodów, stosując
Przepis art. 79 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych /Dz.U. nr 19 poz. 145 ze zm./ jest przepisem przejściowym, odnoszącym się do stanów faktycznych istniejących w chwili wejścia w życie ustawy. Zawarte w nim wymagania posiadania co najmniej 3-letniego okresu zatrudnienia na stanowisku odpowiadającym funkcji radcy prawnego musiało być więc spełnione w dniu 1 października 1982
Stosując w prawie podatkowym pojęcia bezpośrednio zaczerpnięte z innych gałęzi prawa, nie można nadawać im całkowicie nowego znaczenia. Przykładem takiego pojęcia jest cywilistyczne pojęcie własności.
Art. 22 ust. 4 i 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ wobec szczegółowego uregulowania różnic kursowych jako kosztu uzyskania przychodu w art. 22 ust. 1 tej ustawy nie ma zastosowania. Różnice kursowe są wielkością zmienną jako pochodna zmieniających się kursów walut a więc określenie różnic kursowych co do kwoty następować może
Zgodnie z treścią art. 26 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ podstawę obliczenia podatku stanowi dochód po odliczeniu kwot alimentów, z wyjątkiem alimentów na rzecz dzieci, w wysokości ustalonej w wyroku alimentacyjnym. Gramatyczna wykładnia tego przepisu prowadzi do wniosku, że ustawodawca rozróżnił dwa stany faktyczne
Umowa zawarta na czas oznaczony i nie zawierająca wzmianki o prawie nabycia rzeczy przez dzierżawcę - leasingobiorcę /przedmiot umowy zalicza się do majątku wydzierżawiającego - leasingodawcy/ spełnia warunki wymienione w par. 2 ust. 2 pkt 1-3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 6 kwietnia 1993 r. w sprawie zaliczania przedmiotu umów najmu lub dzierżawy rzeczy albo praw majątkowych do składników
Od orzeczenia /decyzji/ Głównej Komisji Orzekającej w sprawach o naruszenie dyscypliny budżetowej przy Ministrze Finansów przysługuje skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Dopłaty waloryzacyjne z tytułu umowy pożyczki nie stanowią "innego źródła " przychodów w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, nie są również przychodami z kapitałów pieniężnych /art. 17 cyt. ustawy/. Dopłaty te nie stanowią więc dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Decyzja kasacyjna powodująca przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji nie może być podjęta w sytuacjach innych niż te, które zostały określone w art. 138 par. 2 Kpa. Żadne inne wady postępowania ani wady decyzji podjętej w pierwszej instancji nie dają organowi odwoławczemu podstaw do wydania decyzji kasacyjnej. Wydanie decyzji kasacyjnej stanowi wyjątek od zasady
1. Cech Rzemiosł Różnych może korzystać z dobrodziejstw rozwiązania zawartego w art. 25 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./. 2. Cech określony jako "związek pracodawców" może być alternatywnie określony także jako "organizacja pracodawców".
Art. 26 ust. 1 pkt 7a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ nie obejmuje swoim zakresem wyższych szkół niepaństwowych.
Późniejsze uzyskanie dokumentów potwierdzających zatrudnienie w szczególnych warunkach przez okres ponad 15 lat może uzasadniać wniosek osoby uprawnionej o zmianę decyzji w trybie art. 155 Kpa, względnie wniosek o wznowienie postępowania w trybie art. 145 par. 1 pkt 5 Kpa.
1. Ustalenie wartości nie zaewidencjonowanej sprzedaży w drodze oszacowania powinno obejmować ściśle określone czynności, a nie okresy. Decyzja zawierająca sankcje z art. 27 ust. 5 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie może być oparta na nieskonkretyzowanych zarzutach, że podatnik naruszył obowiązki ewidencyjne
Stosownie do art. 4 pkt 12 ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 16 poz. 78/ "należność" oznacza jednorazową opłatę z tytułu trwałego wyłączenia gruntów z produkcji. Opłaty roczne zaś są pochodną należności. Wynoszą one 10 procent opłaty jednorazowej. Zarówno jednorazowa należność, jak i opłaty roczne z tytułu wyłączenia gruntów z produkcji na cele nierolnicze
Istota zastawu, także ustawowego z art. 23 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, polega na indywidualizacji przedmiotu zastawu. Stąd postępowanie egzekucyjne w przedmiocie wierzytelności pieniężnej zabezpieczonej zastawem na rzeczy będzie w przypadku egzekucji sądowej toczyć się w trybie art. 844-879 Kpc, a w przypadku egzekucji administracyjnej
Skoro "stłuczki" są normalnym następstwem działalności związanej z handlem butelkowanymi napojami, to rzeczywista wartość tych stłuczek winna zostać co do zasady uwzględniona jako koszt uzyskania przychodu /art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./.
Jeżeli decyzja o warunkach zabudowy nie została wydana względnie została wzruszona, brak jest podstaw do wydania decyzji o pozwoleniu na budowę. Brak jest również podstaw do zawieszenia postępowania w przedmiocie pozwolenia na budowę, jeżeli inwestor nie legitymuje się ostateczną decyzją o warunkach zabudowy.
Zachowanie wymagań art. 79 i art. 31 Kpa niezależnie od wagi i treści przeprowadzonego dowodu jest bezwzględnym obowiązkiem organu administracji prowadzącego postępowanie zmierzające do wydania prawidłowej decyzji. Naruszenie powyższych wymagań czyni przedwczesnym zarzut nierzetelności prowadzonej przez podatnika ewidencji księgowej.
Stosownie do treści art. 213 par. 2 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze /Dz.U. nr 30 poz. 210 ze zm./ spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego powstaje z chwilą przydziału lokalu, a oświadczenie spółdzielni pod nieważnością, powinno być złożone w formie pisemnej. Wniesienie wkładu budowlanego lub mieszkaniowego, przy braku przydziału lokalu rodzi jedynie możliwość uzyskania spółdzielczego
1. Przy ocenie czy wydatki poniesione przez podatnika polegają na budowie budynku, czy też na jego remoncie lub modernizacji, należy się posługiwać przede wszystkim potocznym rozumieniem tych pojęć, definicjami encyklopedycznymi, a pomocniczo również rozwiązaniami przyjętymi w prawie budowlanym. 2. Prawo podatnika do odliczenia wydatków mieszkaniowych należy analizować wnikliwie na tle konkretnego
Nieprawidłowości polegające na nie przeliczeniu wartości początkowej środka trwałego na złote polskie, nie podanie stawki amortyzacyjnej oraz odpisu amortyzacyjnego - nie mogą stanowić przesłanki skutkującej nie uznanie za koszty uzyskania przychodu amortyzacji środków trwałych.