1. Zwrot "w celu", użyty w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./, oznacza, iż aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. 2. Za koszty

Podatnik zamierzający skorzystać z odliczenia od dochodu wydatków poniesionych na cele mieszkaniowe, powinien udowodnić w sposób nie budzący wątpliwości, że te wydatki faktycznie poniósł /art. 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./. Wydruki kasowe nie zawierają w swojej treści - poza wysokością ceny - żadnej informacji dotyczącej rodzaju

Wzruszanie decyzji w postępowaniu prowadzonym na podstawie art. 155 Kpa musi być podyktowane względami celowości mieszczącymi się w założeniach interesu strony. Wzruszenie decyzji w tym trybie może dotyczyć zarówno decyzji wadliwych jak i niewadliwych. Kryterium oceny jest zawsze istnienie bądź brak w konkretnej sprawie względów natury celowościowej.

Naczelny Sąd Administracyjny nie jest uprawniony ani do zmiany decyzji ani też do ich oceny z punktu widzenia słuszności, zasad współżycia społecznego, czy też rozważania czy są one dla skarżących krzywdzące, czy też nie.

Ustawodawca - również w odniesieniu do organów samorządu terytorialnego - zobowiązuje prokuratora do zwrócenia się do organu, który wydał wadliwą jego zdaniem uchwałę albo właściwego organu nadzoru z wnioskiem o jej zmianę lub uchylenie, a wyjątkowo wprost do sądu administracyjnego. Za takim rozwiązaniem przemawia też możliwość szybszego i tańszego /w stosunku do postępowania sądowego/ przywrócenia

1. Nie może być dowodem w postępowaniu zarówno księga nierzetelna jak i księga wadliwa /art. 169 par. 1 Kpa/. 2. Pominięcie księgi jako dowodu w postępowaniu nie jest równoznaczne z obowiązkiem dokonywania szacunku obrotów i dochodów /art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./.

Na podstawie art. 40 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ rada gminy nie może wydawać przepisów porządkowych, dotyczących kwestii spożywania alkoholu, w zakresie w jakim zostało to uregulowane w Kodeksie Wykroczeń bądź w ustawie z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze

1. Nieuwzględnienie wniosku strażaka o rozwiązanie z nim stosunku służbowego we wskazanym przez niego dniu, uznać należy za uzasadnione zwłaszcza wtedy, gdy zamiar wcześniejszego odejścia ze służby w istocie zmierza do niezakończenia prowadzonego przeciwko funkcjonariuszowi postępowania dyscyplinarnego i do niewykonania kary dyscyplinarnej, która mogłaby być wydana po zakończeniu tego postępowania.

1. Przepis art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych /Dz.U. nr 51 poz. 298 ze zm./ statuuje następstwo prawne pod tytułem ogólnym /sukcesja generalna/, obejmując ogół praw i obowiązków poprzednika prawnego, przechodzących na jego następcę. 2. W prawie podatkowym niedopuszczalne jest stosowanie analogii; obowiązki oraz ulgi podatkowe wynikać muszą wprost

Jeżeli część wpłaconej w 1992 r. do spółdzielni mieszkaniowej, na wkład mieszkaniowy, kwoty została podatnikowi w tym samym roku zwrócona, poniesiony w 1992 r. wydatek stanowi różnica pomiędzy kwotą wpłaconą a zwróconą /art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "c" i ust. 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./.

Zgodnie z art. 26 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./, w brzmieniu obowiązującym w 1992 r., wydatki na cele mieszkaniowe ustalało się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie. W rozpoznawanej sprawie przedstawione rachunki budziły szereg wątpliwości przede wszystkim ze względu na ich adresata i fakt nie uwzględnienia

Małoletni spadkobierca może korzystać ze zwolnienia od podatku przewidzianego w art. 4 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./, jeżeli dopełnione zostaną wymogi w tym przepisie wymienione; do złożenia w imieniu małoletniego oświadczenia o dalszym prowadzeniu zakładu przez okres co najmniej 5 lat uprawnieni są jego przedstawiciele ustawowi

Poniesione przez podatnika w roku 1992 wydatki w granicach określonych przepisami winny być odliczone od osiągniętego dochodu przy ustaleniu podstawy obliczenia podatku dochodowego. Ponadto w myśl postanowień art. 26 ust. 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ przy ustalaniu w 1992 r. podstawy obliczenia tego podatku, od osiągniętego

Wszelkie odstępstwa od zasady powszechności opodatkowania nie mogą być interpretowane rozszerzająco. W art. 26 ust. 1 pkt. 5 lit. "d" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ nie chodzi o każdą działalność gospodarczą prowadzoną przez sprzedającego, a działalność gospodarczą mającą na celu budowanie domów, w celu ich dalszej sprzedaży.

Ustalenie w postępowaniu odwoławczym, że zaskarżona odwołaniem decyzja została wydana w sprawie już poprzednio rozstrzygniętej inną decyzją, może uzasadniać jedynie uchylenie zaskarżonej decyzji. Nie daje jednak wbrew postanowieniom art. 138 par. 1 pkt 2 i par. 2 Kpa podstaw do merytorycznego rozstrzygnięcia w sprawie przez organ odwoławczy, bądź do przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia przez

Tam, gdzie wchodzi w grę rozbieżność w wykładni prawa nie można mówić o jego rażącym naruszeniu /art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa/.

1. Z treści przepisów ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ wynika, że utworzenie jednostki pomocniczej w gminie w postaci dzielnicy miejskiej zależy od woli Rady Gminy i pozostaje w sferze jej uznania, po rozeznaniu opinii w tej kwestii mieszkańców gminy. 2. Uprawnienie do wniesienia skargi w oparciu o art. 101 ustawy o samorządzie terytorialnym ma

Przepis art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ nie stanowi samodzielnej podstawy do uznania określonego kosztu za koszt uzyskania przychodu; reguluje jedynie zasady potrącania kosztów uzyskania przychodów.

Badając, w granicach zakreślonych w art. 200 par. 2 Kpa słuszność skargi, organ odwoławczy dokonuje jej oceny na podstawie materiału dowodowego zebranego w postępowaniu instancyjnym - przed wydaniem decyzji ostatecznej.

Właściwym rzeczowo do rozpoznawania spraw ze stosunku pracy pracowników kolejowych od dnia 19 maja 1993 r. są sądy pracy na podstawie art. 262 par. 1 pkt 1 Kodeksu pracy.

Przypadki zakazu zwolnienia kobiety policjanta określone w przepisie art. 44 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179 ze zm./ dotyczą wyłącznie sytuacji, gdy inicjatywa takiego zwolnienia spoczywa po stronie przełożonych /art. 41 ust. 1 pkt 1-4 i ust. 2 pkt 2, 3 i 5/, a nie uprawnionego. Przepis art. 41 ust. 3 w sposób wyczerpujący normuje kwestie związane ze zwolnieniem

1. Zaliczenie świadczenia usług przewozowych na liniach podmiejskich do kategorii prawnej "lokalnego transportu zbiorowego" zależy od uznania przez jedną lub więcej gmin wspólnie, iż linie te zaspokajają zbiorowe potrzeby mieszkańców tej gminy lub gmin łącznie lub rozdzielnie. Chodzi zatem o ocenę wystąpienia potrzeb, a następnie zapewnienia ich zaspokajania w sposób trwały i nieprzerwany, a zarazem