1. Artykuł 105 Kpa nie może stanowić podstawy prawnej wydania decyzji o umorzeniu postępowania w kwestiach rozstrzyganych w drodze postanowienia. 2. Jeżeli postanowienie organu I instancji o wstrzymaniu wykonania decyzji administracyjnej stało się bezprzedmiotowe ze względu na utratę mocy obowiązującej tej decyzji, organ II instancji - prowadzący postępowanie zażaleniowe na takie postanowienie - powinien

Skorzystanie z doraźnej pomocy lekarskiej w trakcie trzydziestodniowego terminu do wniesienia skargi sądowo-administracyjnej nie jest racjonalnie uzasadnioną przeszkodą do wniesienia tej skargi /art. 199 par. 1 Kpa w zw. z art. 168 par. 1 Kpc/.

Podjęcie decyzji przez organ administracji państwowej w trybie art. 154 Kpa w trakcie postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym uzasadnia zwrot stronie skarżącej kosztów postępowania przed Sądem /art. 103 par. 1 Kpc w związku z art. 211 Kpa/.

"Uzgodnienie", o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o gospodarce energetycznej /Dz.U. nr 21 poz. 96/ jest w istocie władczym rozstrzygnięciem państwowej jednostki administracyjnej, powołanej z mocy prawa do załatwiania spraw indywidualnych /art. 1 par. 1 i 2 Kpa/ i ma charakter decyzji administracyjnej.

Wydana pod rządem ustawy z dnia 10 października 1987 r. o nasiennictwie /Dz.U. nr 31 poz. 166/ decyzja o cofnięciu zezwolenia na prowadzenie szkółki jest nieważna z powodu podjęcia jej, bez podstawy prawnej /art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa/.

Na decyzję dotyczącą stwierdzenia wygaśnięcia stosunku pracy z powodu upływu okresu, na jaki był zatrudniony mianowany pracownik naukowo-dydaktyczny, nie przysługuje skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego /art. 170 pkt 6 w związku z art. 172 ust. 1 ustawy z dnia 4 maja 1982 r. o szkolnictwie wyższym - Dz.U. 1985 nr 42 poz. 201 ze zm./.

1. Naruszenie przez terenowy organ administracji państwowej o właściwości ogólnej kompetencji podległego mu organu o właściwości szczególnej, przez polecenie wydania decyzji administracyjnej o określonej treści, narusza układ kompetencji ustalony ustawą o systemie rad narodowych i samorządu terytorialnego, a więc podstawowy warunek praworządnego działania terenowych organów administracji państwowej

Postępowania karnego skarbowego nie można utożsamiać z postępowaniem podatkowym, a czynności procesowych podejmowanych w postępowaniu karnym skarbowym nie można uznawać za spełniające warunki kodeksu postępowania administracyjnego.

Skoro do Naczelnego Sądu Administracyjnego zaskarżono decyzje podatkowej komisji odwoławczej, to decyzja wydana w trybie art. 200 par. 2 Kpa przez Izbę Skarbową jest nieważna /art. 156 par. 1 Kpa/.

Kompetencje orzecznicze organu odwoławczego nie sprowadzają się tylko do kontroli zasadności zarzutów podniesionych w stosunku do decyzji organu I instancji. Organ odwoławczy obowiązany jest uwzględnić zmiany stanu faktycznego, jakie zaszły w sprawie w okresie między wydaniem orzeczenia I instancji, a orzeczeniem II instancji.

Z przepisu art. 200 par. 2 Kpa nie wynika obowiązek wyjścia przez organ poza zakres rozstrzygnięcia zaskarżonej decyzji i merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy odmiennej od zaskarżonej, nawet gdy przepis prawa dopuszcza wydanie decyzji sugerowanej przez stronę w jej skardze.

1. Odpowiedź na krytykę prasową nie jest decyzją administracyjną, gdyż nie rozstrzyga co do istoty sprawy indywidualnej, ani nie kończy jej w danej instancji /art. 1 par. 1 pkt 1 oraz art. 104 Kpa/. 2. W razie nieudzielenia odpowiedzi na krytykę prasową w terminie określonym w art. 6 ust. 2 w ustawie z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe /Dz.U. nr 5 poz. 24/ służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego

Nie wymaga dowodu okoliczność, że wykonanie zaskarżonej decyzji przed zbadaniem przez Naczelny Sąd Administracyjny jej zgodności z prawem może spowodować dla skarżącego nieodwracalne skutki.

1. Organ odwoławczy, jako organ o charakterze reformacyjnym, ma obowiązek uwzględnić zmiany stanu faktycznego i prawnego, które nastąpiły po wydaniu decyzji przez organ pierwszej instancji. 2. Decyzja organu odwoławczego, doręczona stronie po zmianie stanu prawnego, przyjętego jako jej podstawa prawna, jest sprzeczna z prawem i podlega uchyleniu przez Naczelny Sąd Administracyjny z przyczyny określonej

Decyzja wydana na podstawie art. 162 par. 1 pkt 1 Kpa jest decyzją wydaną w nowej sprawie.

1. Kodeks postępowania administracyjnego nie przewiduje możliwości działania organu wyższego stopnia w charakterze organu odwoławczego inaczej, niż na podstawie odwołania strony. 2. Jeżeli strona pominięta w postępowaniu spowodowała wznowienie - z przyczyny określonej w art. 145 par. pkt 4 Kpa - postępowania w sprawie zakończonej decyzją ostateczną, to przedmiotem odwołania może być tylko decyzja wydana

Odmienna wykładnia przepisu prawa materialnego, stanowiącego podstawę prawną decyzji, orzekającej co do istoty sprawy, nie jest ani nową okolicznością faktyczną, ani nowym dowodem uzasadniającym wznowienie postępowania administracyjnego.

Rozwiedziony małżonek na zasadzie art. 216 par. 1 Prawa spółdzielczego traci uprawnienie do mieszkania spółdzielczego, jeżeli prawo do tego mieszkania, z którym związany jest wkład w spółdzielni mieszkaniowej, po rozwiązaniu małżeństwa przez rozwód /lub unieważnienie/ postanowieniem sądu o podziale majątku wspólnego przyznane zostało na wyłączną własność byłemu małżonkowi.

Są podstawy do stwierdzenia, że organ II instancji przekroczył granice swobodnej oceny dowodów, jeżeli w decyzji odmawiającej uznania ubytku słuchu za chorobę zawodową przyjął dowód z opinii oceniającej ubytek słuchu u pracownika jako mniej niż 30 dB, mimo iż dysponował dowodem z opinii wcześniejszej, oceniającej ubytek słuchu na 48 dB.

1. Decyzja organu odwoławczego uchylająca decyzję organu I instancji i przekazująca sprawę temu organowi do ponownego rozpatrzenia /decyzja kasacyjna/ nie może być zaskarżona do Naczelnego Sądu Administracyjnego. 2. Skarga prokuratora na decyzję kasacyjną, podlega odrzuceniu przez Naczelny Sąd Administracyjny.

Odmowa uwzględnienia wniosku o przydział lokalu lub pomieszczenia zastępczego z powodu nieumieszczenia na liście przydziałów, bez jednoczesnego podjęcia czynności zmierzających do rozstrzygnięcia w przedmiocie umieszczenia na owej liście, nie odpowiada wymogom prawnego uzasadnienia decyzji administracyjnej /art. 107 par. 3 Kpa/.

Organ odwoławczy nie tylko kontroluje prawidłowość decyzji organu stopnia podstawowego, ale powtórnie rozstrzyga tę samą sprawę administracyjną. W związku z tym organ odwoławczy jest zobowiązany uwzględnić zmiany stanu faktycznego, jakie zaszły w danej sprawie pomiędzy wydaniem decyzji przez organ stopnia podstawowego, a wydaniem decyzji odwoławczej.

Realizacja obowiązku rolniczego wykorzystania gruntów /art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych - Dz.U. nr 11 poz. 79/ nie jest uzależniona od tego, czy ich właściciel otrzymywał lub otrzymuje od Państwa pomoc finansową i techniczną na powyższy cel.