1. Przydziały asygnat, talonów, promes i podobnych dokumentów uprawniających do nabycia materiałów i urządzeń w jednostkach gospodarki uspołecznionej nie są decyzjami administracyjnymi w rozumieniu kodeksu postępowania administracyjnego. 2. Jeżeli obywatel mający odpowiednie kwalifikacje zamierza prowadzić działalność gospodarczą, wymienioną w przepisach prawnych dotyczących koncesjonowania takiej
1. Nieskazitelność charakteru to nie tylko kwestia niekaralności czy niepopełnienia przestępstwa, to nie tylko ocena danej osoby w kategorii prawnej lecz przede wszystkim jest to sfera etyczno-moralna. Chodzi tu więc nie o to, czy dana osoba popełniła przestępstwo to jest czyn zagrożony karą w ustawie karnej, lecz o to czy osoba ta w dotychczasowym postępowaniu podejmowała i wykonywała działania obiektywnie
Według art. 51 par. 1 Kpa, osoba zobowiązana do osobistego stawiennictwa w organie administracji państwowej, może być obarczona tym obowiązkiem tylko w obrębie gminy lub miasta, w którym zamieszkuje albo przebywa. Z brzmienia art. 51 par. 1 i art. 52 Kpa wynika, że organ administracji państwowej prowadzący postępowanie administracyjne zobowiązany jest do korzystania z trybu przeprowadzenia czynności
1. Jeżeli co do istnienia związku przyczynowego pomiędzy robotami górniczymi a szkodą w nieruchomości wyłaniają się zasadnicze wątpliwości, to rzeczowo właściwa Komisja do spraw Szkód Górniczych może uznać za celowe zasięgnięcie opinii biegłego z zakresu teorii wpływu eksploatacji górniczej na powierzchnię terenu. 2. Rozstrzyganie tych wątpliwości przez przewodniczącego danej komisji, poza przewidzianym
Przeprowadzenie rozprawy przed podatkową komisją odwoławczą pod nieobecność ustanowionego pełnomocnika podatnika, mimo braku dowodu zawiadomienia go o terminie rozprawy, stanowi rażące naruszenie art. 40 par. 2, art. 91 i art. 94 par. 2 Kpa, uzasadniające stwierdzenie przez sąd administracyjny nieważności decyzji wydanej w następstwie tej rozprawy.
W zasadzie identyczny w brzmieniu wymóg rękojmi co do prawidłowego wykonywania zawodu przewidziany ustawowo dla adwokatów /art. 65 pkt 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze - Dz.U. nr 16 poz. 124 ze zm./ i radców prawnych /art. 24 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych - Dz.U. nr 19 poz. 145/ nie oznacza tożsamości wszystkich kryteriów ocennych rękojmi. Zespół
Zmiana zakresu czynności urzędnikowi państwowemu mianowanemu nie należy do spraw poddanych kognicji Naczelnego Sądu Administracyjnego na zasadzie art. 38 ust. 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./.
Osoba pozbawiona zdolności do czynności prawnych nie może sama w postępowaniu administracyjnym podejmować żadnych czynności prawnych, ponieważ nie wywierają one skutku procesowego.
Czy niezgodność decyzji z prawem obowiązującym w dacie wydania ostatecznej odmownej decyzji administracyjnej, może uzasadniać przyjęcie, że naruszenie prawa materialnego, nie miało wpływu na wynik sprawy /art. 207 par. 2 pkt 1 Kpa/, jeżeli przed wyrokowaniem w Naczelnym Sądzie Administracyjnym nastąpiła niekorzystna dla sprawy zmiana prawa usuwająca tą niezgodność. W przypadku negatywnej odpowiedzi
1. Przedłużenie przez organ wyższej uczelni sesji egzaminacyjnej studentowi, powodujące zmianę decyzji o skreśleniu z listy studentów, jest również decyzją administracyjną, na którą przysługuje skarga do sądu administracyjnego /art. 196 par. 2 pkt 14 Kpa/. 2. Rozstrzygnięcie organu szkoły wyższej, podjęte w sprawie indywidualnej użytkownika zakładu administracyjnego, jakim jest szkoła, dotyczące przekształcenia
Działalność gospodarcza określona w par. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 listopada 1982 r. w sprawie opodatkowania podatkiem scalonym niektórych jednostek gospodarki uspołecznionej /Dz.U. nr 36 poz. 236/, korzysta ze zwolnienia od podatku scalonego bez względu na to, czy jest wymieniona w statucie jednostki organizacyjnej.
1. Jeżeli organ administracji nie wydaje postanowienia o podjęciu zawieszonego postępowania mimo oczywistego ustania przyczyny jego zawieszenia, a zażalenie strony w trybie art. 37 Kpa nie odniosło skutku, stronie służy skarga do sądu administracyjnego na niewydanie decyzji /art. 216 Kpa/. Uwzględnienie w takich okolicznościach skargi przez sąd administracyjny i zobowiązanie organu do wydania decyzji
Wezwanie strony przez właściwy terenowy organ administracji państwowej do uzupełnienia braków w operacie wodnoprawnym, na podstawie którego organ ten miał wydać pozwolenie wodnoprawne, ma charakter postanowienia w rozumieniu art. 123 Kpa.
Rozpoznając skargę na bezczynność organu administracji państwowej /art. 216 Kpa/, sąd orzeka z uwzględnieniem stanu faktycznego i prawnego sprawy, ustalonego w dniu wydania orzeczenia.
Naczelny Sąd Administracyjny dokonuje kontroli legalności decyzji administracyjnych z uwzględnieniem stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania decyzji i na podstawie materiału dowodowego zebranego w chwili jej wydania.
Pismo dla adresata, którego doręczający nie zastanie w miejscu pracy, można doręczyć osobie upoważnionej do odbioru pism. Należy domniemywać, że referent administracyjny nadleśnictwa jest osobą upoważnioną do odbioru pism. Ewentualne doręczenie skarżącemu decyzji w dniu następnym nie ma żadnego wpływu na sposób obliczania terminu do zaskarżenia decyzji.
Wprawdzie wniesienie odwołania powoduje przejęcie kompetencji do załatwienia sprawy administracyjnej przez organ odwoławczy, to jednak jego decyzja /poza przewidzianą w art. 138 par. 1 pkt 3 Kpa decyzją o umorzeniu postępowania odwoławczego/ musi bezpośrednio ustosunkowywać się do zaskarżonej decyzji pierwszoinstancyjnej. Punktem odniesienia dla całego postępowania odwoławczego jest bowiem nieostateczne
Jeżeli wszczęte postępowanie karne kończy się umorzeniem postępowania względnie wydaniem wyroku uniewinniającego, a zebrany w tym postępowaniu materiał dowodowy dotyczy okoliczności mających istotne znaczenie dla ustalenia przez organ podatkowy znamion stanu prawno-podatkowego, to powinnością tego organu jest przeprowadzenie w postępowaniu podatkowym dowodu z materiału zebranego w postępowaniu karnym
Skoro zatem ustawa z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79/ nie zawiera przepisów międzyczasowych, który regulowałyby omawiane zagadnienie, należy uznać, że do faktycznego wyłączenia gruntów rolnych z produkcji rolniczej dokonanego na podstawie decyzji o realizacji inwestycji przed wejściem w życie tej ustawy, zastosowanie mają przepisy obowiązujące do dnia
Organ prowadzący postępowanie o wymeldowanie z miejsca pobytu stałego, ma obowiązek ustalić faktyczne miejsce pobytu tej osoby na podstawie wszelkich dostępnych źródeł informacji, a także umożliwić jej wzięcie udziału w postępowaniu jako stronie. Zaniedbanie tego obowiązku uzasadnia żądanie wznowienia postępowania z przyczyny określonej w art 145 par. 1 pkt 4 Kpa.
Stwierdzenie organu wyższego stopnia, że brak jest podstaw do wzruszenia decyzji administracyjnej wydanej przez organ podległy, jest w istocie decyzją odmawiającą stwierdzenia nieważności tej decyzji, bowiem zawiera władcze i jednostronne rozstrzygnięcie, kształtujące indywidualną sytuację prawną jednostki nie podporządkowanej organowi.
Wstrzymanie wykonania decyzji powoduje, że nie może być ona realizowana. A zatem przerywa się również bieg terminu, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe /Dz.U. nr 5 poz. 24 ze zm./.
Nakaz rozpatrzenia możliwości wzruszenia ostatecznej decyzji we właściwym trybie, zawarty w art. 235 par. 1 Kpa oznacza, że jeżeli w skardze zarzuca się, iż decyzję wydano na podstawie fałszywych dowodów /art. 145 par. 1 Kpa/, to właściwym trybem rozpatrzenia takiego zarzutu, jak i innych zarzutów dotyczących prawidłowości postępowania, wymienionych w art. 145 par. 1 Kpa jest tryb wznowienia postępowania
Z brzmienia art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa nie wynika aby wadliwość miała dotyczyć tylko podstawy materialnoprawnej decyzji. Również rażące naruszenie przepisów prawa powołanego jako podstawa kompetencyjna lub proceduralna rozstrzygnięcia jest przesłanką stwierdzenia nieważności decyzji.