Orzeczenia
Kwestia własności nieruchomości ma istotne znaczenie przy decyzji o pozwoleniu na budowę, nie ma natomiast prawnego znaczenia przy doprowadzeniu wykonywanych robót do stanu zgodnego z prawem i uzyskania pozwolenia na ich wznowienie. Wykorzystywanie dla celów budowlanych cudzej nieruchomości może rodzić tylko roszczenia właściciela do inwestora o charakterze cywilnoprawnym, które mogą być dochodzone
Wydatki na ulepszenie środka trwałego powiększają jego wartość początkową, a tym samym nie są uważane za koszty uzyskania przychodów /art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. "c" ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./, jeżeli zostały spełnione kumulatywnie dwie przesłanki: 1/ ulepszenie polegało na przebudowie, rozbudowie, rekonstrukcji, adaptacji
W sytuacji, gdy podatnikowi przysługiwało uprawnienie do obniżenia kwoty podatku należnego, lecz uprawnienie to utracił na skutek nie przestrzegania rygorów przewidzianych w ustawie z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, brak jest podstaw prawnych do zaliczenia tego podatku do kosztów uzyskania przychodów.
Chybiony jest pogląd, iż ciężar udowodnienia faktu zajęcia przez rzekę części działki spoczywa na ubiegającym się o przyznanie odszkodowania. W procedurze administracyjnej brak podstaw do przywoływania przepisów kodeksu cywilnego o charakterze proceduralnym.
Nawet stwierdzony zły stan techniczny budynku, ale bez wykazania "stanu bezpośrednio grożącego zawaleniem", nie uzasadnia wydania decyzji na podstawie art. 68 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./.
Warunki skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 27a ust. 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym do osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ nie muszą być spełnione przez cały rok podatkowy.
1. Przepis art. 49 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ nie ma w pełni samodzielnego charakteru. Jego zastosowanie może mieć miejsce, gdy spełnione są przesłanki z art. 48 i gdy upłynie 5 lat od zakończenia budowy, przy czym termin ten może być liczony najwcześniej od 1 stycznia 1995 r. 2. Brak powołania art. 49 w art. 103 ust. 2 Prawa Budowlanego z 1994
Językowa wykładnia art. 7 ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./, wykazuje, że podstawę do obniżenia dochodu daje dopiero wykazanie straty w zeznaniu rocznym CIT-8. Do momentu jego złożenia z ksiąg rachunkowych wynika jedynie strata bilansowa, wyliczona na podstawie przepisów ustawy o rachunkowości. Nie musi być ona równoznaczna
1. Kwestie orzekania o charakterze terenu, na którym znajduje się obiekt w którym ma nastąpić zameldowanie oraz o charakterze obiektu - altany i możliwości wykorzystywania jej na pobyt stały lub czasowy ludzi należą do innych organów w administracji publicznej i są rozpatrywane w innym trybie. 2. Nie jest rzeczą organu właściwego w sprawach ewidencji ludności dokonywanie oceny, czy określony obiekt
Jednakowa sankcja spotyka inwestorów, którzy spełniając teoretycznie wszystkie materialne przesłanki dopuszczalności wszczęcia procesu budowlanego nie uzyskali jedynie formalnego ich potwierdzenia w postaci decyzji o pozwoleniu na budowę, jak i tych samowolnie prowadzących inwestycje, dla których nie uzyskaliby pozwolenia na budowę, właśnie z uwagi na niespełnienie wszystkich wymaganych przesłanek
Przez przewidziane w art. 25 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ wydatki związane z nabyciem towarów i usług, o których mowa w art. 21 ust. 3 tej ustawy /tzn. tych, które są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji/, należy rozumieć wszystkie
Wyjaśnienia zawarte w komentarzach do kodeksu postępowania administracyjnego i podręcznikach oraz orzeczenia sądowe /wydawane w odniesieniu do konkretnej sprawy/ nie stanowią obowiązującej wykładni której przestrzeganie jest obowiązkiem organu administracji przy załatwianiu konkretnej sprawy. Organ administracji, rozpoznając konkretną sprawę, dokonuje wykładni przepisów prawa mających do nich zastosowanie
Na podstawie art. 8 par. 1 pkt 4 in initio ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./ nie podlegają egzekucji administracyjnej narzędzia i inne przedmioty niezbędne do pracy zarobkowej wykonywanej osobiście przez zobowiązanego. Fakt wykonywania przez zobowiązanego innej jeszcze, aniżeli wymieniona pracy zarobkowej, nie ma prawnego
Wydatki na konferencję prasową mającą na celu reklamę i promocję towaru mogą być uznane za koszty wydatkowane na promocję i reklamę publiczną w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ wtedy, jeżeli wywołało to skutek w postaci stosownych publikacji prasowych skierowanych do nieograniczonego kręgu czytelników
Rzeczą organu administracji jest ocena czy na wykonanie określonych w zgłoszeniu /art. 30 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ robót budowlanych potrzebne jest pozwolenie na budowę, czy też wystarczy jedynie dokonanie ich zgłoszenia. Ponieważ, organ ten w terminie 30 dni nie zareagował, inwestor miał prawo przystąpić do realizacji projektowanej inwestycji.
Wyrok Sądu administracyjnego, uchylający zaskarżoną decyzję o pozwoleniu na budowę, wywiera swe skutki dopiero od daty ogłoszenia tego wyroku /ex nunc/. Oznacza to, że decyzja, która tym wyrokiem została uchylona, obowiązywała od chwili jej doręczenia lub ogłoszenia, a utraciła swą moc prawną z chwilą ogłoszenia wyroku.
Brak wynikającego z przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ obowiązku uzyskania pozwolenia na budowę ogrodzenia czy zgłoszenia nie oznacza jednak, że taki obiekt pozostaje poza zakresem unormowań przepisów Prawa budowlanego. Odmienne stanowisko pozostawałoby w sprzeczności chociażby z treścią art. 1 i art. 5 oraz z przepisami rozdziału 6 Prawa budowlanego
Kontrola legalności decyzji o mianowaniu /przeniesieniu/ policjanta na stanowisko służbowe równorzędne ze stanowiskiem dotychczas zajmowanym sprowadza się do zbadania, czy w świetle przepisów prawa regulujących służbę w Policji obecne i dotychczasowe stanowiska są równorzędne, a zatem czy nie doszło do obejścia przepisów prawa dotyczących mianowania policjanta na niższe stanowisko służbowe.
Sporządzony po wydaniu zaskarżonej decyzji ostatecznej deklaratywny dokument prywatny stwierdzający oświadczenia co do pewnych faktów związanych z zakończonym postępowaniem administracyjnym - nie może stanowić przedmiotu uzupełniającego dowodu z dokumentów w trybie i na podstawie art. 52 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.
Z zawartego w art. 18a ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ sformułowania wynika, że pojęcie "montaż" zostało bezpośrednio powiązane łącznikiem "i" z zakupem maszyny lub urządzenia, w związku z czym pod tym pojęciem należy rozumieć czynności związane z przystosowaniem danej maszyny do pracy w określonym miejscu /
1. Niezgodne z prawem jest nakazywanie zamurowania samowolnie wykonanego otworu okiennego na podstawie art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./. Przepis ten nie zezwala na usuwanie samowoli budowlanej w inny sposób niż przez rozbiórkę całości lub części obiektu. 2. Przeniesienie w umowie najmu odpowiedzialności za samowolę budowlaną na najemcę, nie może
Zestawienie treści przepisów art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482/ oraz paragrafu 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 września 1997 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. nr 116 poz. 747/ wskazuje, że zwolnieniem przedmiotowym od podatku dochodowego od
1. Przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./, nie można odrywać od art. 9 ust. 1 tej ustawy, zobowiązującego podatników do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie wysokości dochodu /straty/, podstawy opodatkowania i należnego podatku. 2. Przepisy art
Odszkodowanie z tytułu klauzuli konkurencyjnej jest tego rodzaju świadczeniem, które uzasadnia jego zaliczenie do grupy odszkodowań korzystających ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych.