Orzeczenia
1. Budowa fermy krów, niezależnie od okresowej zmiany możliwości wykorzystania tej inwestycji do celów produkcji rolnej, nie zmieniła przeznaczenia gruntów, na jakich była wznoszona, na grunty nierolnicze /art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych - Dz.U. nr 11 poz. 79/. 2. Wyłączenia gruntów rolnych z produkcji może dokonać nie tylko właściciel, lecz również
Względy ekonomiczne i finansowe, utrudniające wykonanie decyzji nakazującej doprowadzenie poziomu natężenia hałasu na stanowiskach pracy do stanu zgodnego z prawem, nie mogą być uznane za przesłankę niewykonalności decyzji w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt 5 Kpa.
Z przepisów ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze /Dz.U. nr 16 poz. 124/ wynika, że uchwały organów samorządu adwokackiego dotyczące bezpośrednio praw lub obowiązków poszczególnych osób odpowiadają pojęciu decyzji administracyjnej. Ani kodeks postępowania administracyjnego, ani prawo o adwokaturze nie wyłączają w żadnym przepisie stosowania przepisów kodeksu w sprawach unormowanych tym
Przepis par. 3 pkt 1 lit. "a" rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 sierpnia 1982 r. w sprawie zmian w podatku wyrównawczym /Dz.U. nr 26 poz. 192/ nie uzależnia wyłączenia z opodatkowania tym podatkiem wynagrodzeń i dodatków za pracę w niedziele, święta i dodatkowe dni wolne od pracy - od tego, czy wypłacono je jako wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych, lecz od tego, czy była to praca
Jeżeli wydając decyzję organ administracji państwowej właściwy w sprawach cen, dysponując oceną jakości towaru dokonaną przez właściwy państwowy organ kontroli /Państwową Inspekcję Handlową/, nie uwzględnia odmiennej treści opinii rzeczoznawcy powołanego przez producenta towaru, ze względu na przeprowadzenie badania niezgodnie z zasadami ustalonymi dla tego badania w "Polskiej Normie", to z tego tylko
1. Decyzje wydawane w granicach tak zwanego uznania administracyjnego nie są wyłączone spod obowiązku ich uzasadniania na zasadach ogólnych kodeksu postępowania administracyjnego, chyba że z przepisów zawartych w ustawach odrębnych, wydanych przed wejściem tego kodeksu w życie, wynikała taka możliwość wyłącznie ze względu na bezpieczeństwo Państwa lub porządek publiczny. 2. Ani ustawa z dnia 31 stycznia
W sprawach, gdzie nie ma dokumentów urzędowych o pobycie wnioskodawcy w więzieniu hitlerowskim i o przyczynach tego pobytu /czy był to pobyt ze względów politycznych, narodowościowych lub rasowych, czy pobyt z powodów kryminalnych/, a wniosek uzasadniony jest wyłącznie oświadczeniami świadków, należałoby każdorazowo przesłuchać tych świadków przez organ I instancji rozpoznający sprawę, wypytać ich
O tym, czy darowizna otrzymywana jest z zagranicy, decyduje miejsce położenia rzeczy, którą nabywa się w drodze darowizny. Skoro nieruchomość będąca przedmiotem darowizny położona jest w Polsce, nabywca jej nie może być zaliczony do III grupy podatkowej.
Obowiązek informowania strony przez organ administracji o okolicznościach faktycznych i prawnych, które mogą mieć wpływ na ustalenie jej praw i obowiązków /art. 9 Kpa/, ciąży na organach administracji państwowej zwłaszcza w sprawach, których okoliczności dają podstawę do wniosku, że strona pierwszy raz zetknęła się z takimi problemami faktycznymi i prawnymi.
1. Zmiana treści decyzji ostatecznej może być dokonana jedynie w wypadkach przewidzianych w kodeksie postępowania administracyjnego /art. 16 par. 1 Kpa/ i wymaga to wydania nowej decyzji lub - w razie oczywistej omyłki - postanowienia o jej sprostowaniu, na które służy stronie zażalenie /art. 113 Kpa/. 2. Przerobienie przez organ administracji treści decyzji ostatecznej jest niedopuszczalne i - w zależności
1. Jeżeli strona nie wycofa skutecznie odwołania, nie jest dopuszczalne pozostawienie bez rozpoznania przez organ odwoławczy jej wniosku w sprawie przywrócenia terminu do wniesienia odwołania. 2. Postępowanie odwoławcze kończy wydanie postanowienia o niedopuszczalności odwołania /art. 134 Kpa/ albo decyzji ostatecznej /art. 138 Kpa/. Zaniechanie przez organ wydania takich aktów uniemożliwia orzekanie
1. Podstawę do ustalenia należności i opłat z tytułu nabycia i użytkowania gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne, nabytych pod rządem ustawy z dnia 26 października 1971 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych oraz rekultywacji gruntów /Dz.U. nr 27 poz. 249/, stanowią przepisy tej ustawy i wydane z ustawowego upoważnienia przepisy wykonawcze. 2. Decyzja reformatoryjna organu odwoławczego
1. Jakkolwiek Naczelny Sąd Administracyjny nie jest uprawniony do kontroli zgodności z prawem postanowień organów administracji państwowej o wznowieniu postępowania, jest uprawniony - w ramach kontroli zgodności z prawem decyzji administracyjnej wydanej na podstawie art. 151 par. 1 pkt 2 Kpa - kontrolować występowanie podstaw do wznowienia postępowania, wymienionych w art. 145 par. 1 Kpa. 2. Wadą nieważności
1. Nowa regulacja dotycząca obowiązku ponoszenia określonych świadczeń pieniężnych uległa takim przeobrażeniom, że konieczne jest oderwanie się od dawnego unormowania i jednolite traktowanie według nowych zasad - osób wyłączających takie grunty z produkcji leśnej /lub rolnej/. Co do tego jakie rozporządzenie wykonawcze powinno być stosowane /obowiązujące w dacie nabycia gruntów, czy też rozporządzenie
Realizacja zasady prawdy obiektywnej wymaga, aby dopuścić jako dowód w sprawie wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia stanu faktycznego, a nie jest sprzeczne z prawem /art. 75 Kpa/. Odmienne uregulowania w aktach wewnątrzorganizacyjnych nie mają zastosowania w sprawach indywidualnych, rozstrzyganych przez daną organizację społeczną w drodze decyzji administracyjnych.
Nie jest prawidłowe stanowisko, by utrzymują w mocy decyzję organu I instancji, uzasadnić to nowymi okolicznościami faktycznymi, nie ustosunkowując się do motywów decyzji organu II instancji. Zarówno bowiem z zasad ogólnych postępowania administracyjnego /art. 8, art. 9 i art. 11 Kpa/, jak z treści art. 107 par. 1 i 3 Kpa wynika, że strona powinna wiedzieć na jakiej podstawie faktycznej i prawnej wydano
Naruszenie przepisów postępowania administracyjnego, które miało istotny wpływ na wynik sprawy /art. 207 par. 2 pkt 3 Kpa/, może polegać na tym, że na podstawie stanu faktycznego, wynikającego z akt administracyjnych, nie można stwierdzić, czy rozstrzygnięcie sprawy przez organ administracyjny jest zgodne z normami prawa materialnego.
1. Fundamentalną zasadą, na jakiej opiera się nasz system prawny, jest zasada równości obywateli wobec prawa. Zasada ta wprawdzie nie została wyrażona odrębnie w przepisach prawa materialnego i postępowania administracyjnego, wynika jednak ona z art. 67 ust. 2 Konstytucji PRL i - jak każda zasada konstytucyjna - musi być przestrzegana na gruncie wszystkich dziedzin prawa polskiego. 2. Jeżeli strona
1. W sytuacji, gdy obowiązujące w dniu orzekania przepisy podatkowe regulują kwestię zwolnienia od podatków w taki sam sposób, jak przepisy obowiązujące poprzednio, powołanie się przez organ podatkowy w decyzji na przepisy już nie obowiązujące nie oznacza, że taka decyzja została wydana bez podstawy prawnej. 2. Utrata prawa do zwolnienia od podatków /par. 7 ust. 3 i 4 rozporządzenia Ministra Finansów
1. Decyzje administracyjne wydane w ramach kompetencji wynikających z przepisów o dozorze technicznym zawierające ustalenie obejmujące problematykę wznoszenia lub utrzymania we właściwym stanie technicznym obiektów budowlanych, ich części lub instalacji i urządzeń służących do wykorzystania obiektów budowlanych, są decyzjami dotyczącymi budownictwa w rozumieniu art. 196 par. 2 Kpa i podlegają kontroli
Zezwolenie na przyjęcie darowizny przez jednostki organizacyjne niepaństwowe /art. 888 par. 2 Kc/ jest decyzją administracyjną podlegającą kognicji Naczelnego Sądu Administracyjnego na podstawie art. 196 par. 2 pkt 12 Kpa.
1. Organ administracji państwowej właściwy do działania w trybie nadzoru /art. 157 par. 1 Kpa/, ma obowiązek stwierdzić nieważność decyzji dotkniętej jedną z wad określonych w art. 156 par. 1 Kpa. 2. Decyzja właściwego organu administracji, odmawiająca stwierdzenia nieważności decyzji dotkniętej jedną z wad określonych w art. 156 par. 1 Kpa, jest nieważna z przyczyny określonej w art. 156 par. 1 pkt
1. Aczkolwiek stowarzyszenie wyższej użyteczności ZBoWiD jest z istoty swej organizacją społeczna, a nie organem administracji państwowej, to jednak z mocy art. 1 par. 2 pkt 2 Kpa do jego aktów w sprawach indywidualnych orzekających o uprawnieniach kombatanckich mają zastosowanie przepisy tego kodeksu. 2. Art. 1 ustawy o szczególnych uprawnieniach kombatantów /Dz.U. 1982 nr 16 poz. 122/ nie uzależnia
1. Jeżeli decyzja właściwego organu, zezwalająca na prowadzenie zakładu gastronomicznego przez osobę fizyczną, określa ten zakład jako "bar przekąskowy", nie można wydać zezwolenia na sprzedaż w nim napojów alkoholowych, dopóki we właściwym trybie nie nastąpi przekwalifikowanie "baru przekąskowego" na inny bar, nie wymieniony w par. 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Handlu Wewnętrznego i Usług z dnia