1. Decyzja przewidziana w par. 15 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 listopada 1968 r. w sprawie przekazywania nieruchomości rolnych i niektórych innych nieruchomości położonych na terenie gromad pomiędzy jednostkami gospodarki uspołecznionej /Dz.U. 1969 nr 1 poz. 1/ o wygaśnięciu użytkowania nieruchomości ustala sam fakt zakończenia stosunku prawnego oraz ustala termin zwrotu nieruchomości. 2

Niezachowanie w toku załatwiania sprawy formy wiążącego współdziałania organów administracji państwowej, przewidzianej w art. 106 par. 5 i w art. 107 par. 3 w związku z art. 126 Kpa, stanowi przesłankę uchylenia zaskarżonej decyzji na podstawie art. 207 par. 2 pkt 3 Kpa.

Dopełnienie obowiązku zameldowania się na pobyt stały /art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych - Dz.U. nr 14 poz. 85/ nie może bezpośrednio wywierać dla strony negatywnych skutków w świetle art. 43 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 74/, chyba że materiał dowodowy pozwoli stwierdzić bez zastrzeżeń, że zameldowanie

Sąd nie może ograniczyć się do powołania się na konkluzję opinii biegłego w sprawie rozpoznania klinicznego choroby, lecz jest zobowiązany sprawdzić, na jakich przesłankach biegły tę konkluzję sformułował i skontrolować prawidłowość jego rozumowania.

Nie wyrażenie sprzeciwu przez ojca na zmianę nazwiska dziecka nie może być utożsamiane z ustawowym obowiązkiem uzyskania przed wydaniem decyzji jego zgody na zmianę nazwiska, tym bardziej, że w sprawie objętej skargą ojciec dziecka nie mógł się wypowiedzieć w kwestii zmiany nazwiska, ponieważ jak wynika z materiałów sprawy o toczącym się postępowaniu nie był powiadomiony i nie brał w nim udziału. Powyższe

1. Cofnięcie prawa jazdy żołnierzom w czynnej służbie wojskowej /par. 214 ust. 2 rozporządzenia Ministrów Komunikacji i Spraw Wewnętrznych z dnia 20 lipca 1968 r. w sprawie ruchu na drogach publicznych - Dz.U. nr 27 poz. 183 ze zm./ następuje na wniosek właściwego organu wojskowego, a funkcjonariuszom Milicji Obywatelskiej - na wniosek właściwego organu MO. 2. Postępowanie w sprawie cofnięcia prawa

Dopóki sprawa nie została zakończona decyzją ostateczną, strona może zmodyfikować swoje żądanie, a organ administracji państwowej ma obowiązek na nowo ocenić to żądanie w świetle przepisów prawa materialnego po wyczerpującym ustaleniu stanu faktycznego.

Powołanie w decyzji administracyjnej jedynie tytułu ustawy, bez wskazania określonego jej przepisu nie może być uznane za określenie podstawy prawnej podjętej decyzji.

Jeżeli organy administracji państwowej doszły do przekonania, że skarżąca w danym lokalu nie zamieszkuje, przy czym stanowisko swe uzasadniły w sposób szczegółowy i logiczny, podając dlaczego dają wiarę dowodom na których oparły swe ustalenia, natomiast odmawiają wiarygodności dowodom przeciwnym, to podniesiony w skardze zarzut naruszenia art. 80 i 107 par. 3 Kpa nie jest zasadny. Ocena materiału dowodowego

1. Zgodnie z przepisami art. 26 ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o planowaniu przestrzennym /Dz.U. 1975 nr 11 poz. 67 ze zm./ i par. 7 ust. 4 uchwały nr 148 Rady Ministrów z dnia 9 lipca 1976 r. w sprawie zasad i trybu sporządzania, uzgadniania i zatwierdzania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego /M.P. nr 31 poz. 135/ terenowy organ administracji państwowej może w pewnych sytuacjach

Skoro do decyzji skarżący wybrał administracyjny tryb weryfikacji /tryb nadzoru/ i skorzystał z tego trybu - przedmiotem skargi do sądu w takiej sytuacji może być jedynie decyzja wydana w trybie nadzoru, a nie decyzje, które były kontrolowane w tym trybie.

Decyzja uchylająca dokonanie wpisu w rejestrze mieszkańców i w dowodzie osobistym o zameldowaniu na pobyt stały wydana w wyniku wznowienia postępowania na podstawie art. 145 par. 1 pkt 5 Kpa jest zgodna z prawem jeżeli skarżący zgłaszając wniosek o zameldowanie w lokalu wprowadził w błąd organy administracji gdyż w lokalu tym nie przebywał. Działanie skarżącego było działaniem bezprawnym, w związku

Ukończenie wyższych studiów na Wydziale Prawa i Administracji w zakresie administracji i uzyskanie w związku z tym tytułu magistra administracji /a nie prawa/ nie może być uznane za spełnienie warunku ukończenia wyższych studiów prawniczych, przewidzianego w art. 24 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych /Dz.U. nr 19 poz. 145/.

Zgromadzenie przez osobę należącą do spółdzielni mieszkaniowej wkładu mieszkaniowego rodzi po stronie spółdzielni obowiązek dostarczenia lokalu mieszkalnego. Czas oczekiwania, aczkolwiek z reguły nie jest określony konkretną datą, to jednak wyczerpuje warunek zawarty w art. 32 ust. 2 /obecnie art. 35 ust. 2/ ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/ dotyczący zapewnienia

W świetle statutu Ligi Ochrony Przyrody do celów tej organizacji należy m.in. ochrona wszelkich dziedzin środowiska przyrodniczego oraz podejmowanie działań zmierzających do ochrony środowiska. Zarząd Wojewódzki tej organizacji występujący w sprawie przeciwdziałania zagrożeniom środowiska działa zgodnie z celami statutowymi i stosownie do art. 31 par. 1-5 Kpa uczestniczy w postępowaniu na prawach strony

Uprawnienia Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska mają charakter uznaniowy /"może umorzyć"/. Załatwienie sprawy objętej tzw. uznaniem administracyjnym nie jest jednak równoznaczne z dowolnością rozstrzygnięcia. W myśl art. 7 Kpa organy administracji państwowej w toku postępowania są obowiązane do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy mając na względzie

Art. 208 Kpa stanowi wyłączną podstawę prawną orzekania przez sąd o kosztach, nie przewiduje zasądzenia od strony kosztów postępowania na rzecz organu administracyjnego w związku z oddaleniem skargi. Wynika to z faktu, że stroną przeciwną wobec strony skarżącej przed Naczelnym Sądem Administracyjnym jest organ administracji państwowej, to znaczy jednostka budżetowa. Wpis zaś od skargi na decyzję administracyjną

1. Pismo właściwego organu administracji, informujące o wstąpieniu wskazanej osoby w stosunek najmu lokalu mieszkalnego /art. 691 Kc/, jest zaświadczeniem, a nie decyzją administracyjną. 2. Brak jest podstaw do stwierdzenia przez organ wyższego stopnia nieważności zaświadczenia na podstawie art. 156 par. 1 Kpa.

Ustawa z dnia 26 października 1971 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych oraz rekultywacji gruntów /Dz.U. nr 27 poz. 249 ze zm./ - obowiązująca do 30 czerwca 1982 r. - nie znała wyłączenia gruntów rolnych bądź leśnych z produkcji, a obowiązek uiszczenia jednorazowej należności i /lub/ opłat rocznych wiązała z nabyciem takich gruntów przeznaczonych na inne cele /art. 10 ust. 1/. Z kolei ustawa z dnia

Zarówno nabycie gruntów rolnych bądź leśnych przeznaczonych na inne cele, jak i wyłączenie ich z dotychczasowej produkcji są zdarzeniami rodzącymi skutki prawne pod warunkiem, że nastąpiły one w czasie obowiązywania ustaw, w których te konstrukcje zostały określone. Jeżeli więc wspomniane nabycie miało miejsce po 30 czerwca 1982 r. to fakt nabycia nie rodzi żadnych zobowiązań w zakresie jednorazowej

Niewyjaśnienie wszystkich okoliczności sprawy, w tym istotnej kwestii, czy fakt 11-letniego nieprzerwanego zamieszkiwania w pokoju służbowym w Warszawie przez wysokokwalifikowanego i niezbędnego dla warszawskiej instytucji pracownika, może być uznany za podstawę do zezwolenia na pobyt stały w Warszawie ze względów życiowych i społecznych stanowi naruszenie art. 7, art. 8 i art. 77 par. 1 Kpa i skutkuje

Szczególny przepis, jakim jest art. 174 Kpa ma na celu umożliwienie naprawienia błędu prawnego, którego naprawienie nie byłoby już w zasadzie możliwe w postępowaniu odwoławczym z uwagi na zakaz wynikający z art. 139 Kpa, chyba że, chodziłoby o rażące naruszenie prawa lub interesu społecznego.