W postępowaniu administracyjnym prowadzonym w przedmiocie unieważnienia prawa z rejestracji znaku towarowego nie jest wyłączony obowiązek wyjaśnienia przez organ okoliczności sprawy, o którym mowa w art. 7 i 77 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), mimo że ciężar dowodu spoczywa na tym, kto ma w tym interes prawny (art.

Warunku co najmniej dziesięcioletniej praktyki zawodowej w zakresie zapobiegawczego nadzoru sanitarnego, o jakiej mowa w § 2 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 29 listopada 2002 r. w sprawie rzeczoznawców do spraw sanitarno-higienicznych (Dz.U. Nr 210, poz. 1792), nie można zawężać do wykonywania wyłącznie pracy na stanowiskach związanych z wykonywaniem nadzoru sanitarnego

Upoważnienie udzielone przez Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, o którym mowa w § 3 ust. 2 pkt 2 załącznika do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 4 października 1999 r. w sprawie nadania statutu Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 80, poz. 914 ze zm.), jest upoważnieniem do działania w imieniu ZUS jako organu administracji publicznej i dlatego nie narusza art. 268a

W razie niedokonania wyboru zarządu nieruchomości wspólnej uprawnienia właściciela do wyrażenia pisemnej zgody na wydanie zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych w budynku mieszkalnym wielorodzinnym, o której mowa w art. 18 ust. 6 pkt 3 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz.U. z 2002 r. Nr 147, poz. 1231 ze zm.), przysługują współwłaścicielom

Dla zastosowania normy zawartej w art. 167 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. Nr 210, poz. 2135 ze zm.) wymagane jest nie tylko wykazanie naruszenia prawa, statutu lub interesów świadczeniobiorców bądź też odmowy udzielenia wyjaśnień i informacji. Niezbędne jest także przypisanie wskazanej osobie odpowiedzialności za dane

Stosownie do art. 167 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych /Dz.U. nr 210 poz. 2135 ze zm./ kompetencja do nakładania kary przysługuje Ministrowi Zdrowia niezależnie od innych środków nadzoru. Wybór takich środków, objęty uznaniem administracyjnym, podlega ocenie co do zgodności z prawem w ramach kontroli granic tego uznania w realiach

1. Przepisy art. 102 ust. 5 pkt 24 i art. 107 ust. 5 pkt 16 oraz art. 109 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych /Dz.U. nr 210 poz. 2135 ze zm./ nie stanowi samodzielnej podstawy materialnoprawnej do władczego rozstrzygania w drodze decyzji administracyjnej o indywidualnych prawach konkretnych podmiotów dotyczących spraw określonych

W sytuacji niewykonywania przez Narodowy Fundusz Zdrowia obowiązków nałożonych na ten Fundusz przez ustawę z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych /Dz.U. nr 210 poz. 2135 ze zm./ należy podejmować działania określone w art. 165 i art. 166 tej ustawy. Niezależnie od tych działań właściwy organ może stosować sankcje przewidzianą w art. 167 ustawy

Podmiotem uprawnionym do wystąpienia do organu Funduszu Zdrowia z żądaniem wynagrodzenia za świadczenie opieki zdrowotnej udzielonej świadczeniobiorcy w stanie nagłym zgodnie z art. 19 ust. 5 w związku z art. 5 pkt 33 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych /Dz.U. nr 210 poz. 2135 ze zm./ jest wyłącznie świadczeniodawca.

1. Przepis art. 30 ust. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych /Dz.U. nr 123 poz. 776 ze zm./ stanowi podstawę nie tyle do wydania decyzji z istoty deklaratoryjnej, co do wydania decyzji kształtującej określoną sytuację prawną adresata, jednak nie z momentem wejścia decyzji do obrotu prawnego zgodnie z regułami kodeksu postępowania

Podstawowy cel art. 33 ustawy z dnia 21 lipca 2000 r. Prawo telekomunikacyjne /Dz.U. nr 73 poz. 852 ze zm./ polega na bezpośrednim wskazaniu przez samego ustawodawcę, że opłaty, o których mowa w art. 31 tego Prawa podlegają egzekucji administracyjnej, bez względu na kwestię oceny charakteru tych opłat. Z powyższego wynika, że poddanie określonego obowiązku egzekucji administracyjnej nie może być rozumiane

1. Stosownie do art. 90 ust. 2b i ust. 3 w związku z art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty /Dz.U. 2004 nr 256 poz. 2572 ze zm./ osobie prowadzącej niepubliczne przedszkole przysługuje dotacja na każdego ucznia, jeżeli w ramach jego wychowywania przedszkolnego zostały poniesione nakłady zapewniające pełną realizację zadań określonych w zał. nr 1 do rozporządzenia Ministra

1. Przepisy art. 33 w związku z art. 70 ust. 2 Porozumienia w sprawie handlowych aspektów prawa własności intelektualnej /załącznik nr 1C do Porozumienia ustanawiającego Światową Organizację Handlu - Dz.U. 1996 nr 32 poz. 143/ są normami prawa międzynarodowego nadającymi się do bezpośredniego stosowania w sprawach patentów udzielonych przed wejściem w życie art. 3 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 30 października

1. Prawidłowa podstawa prawna żądania strony wynika z przedstawionej przez nią podstawy faktycznej żądania, co oznacza, że błędne zakwalifikowanie sprawy pod względem prawnym, zarówno przez stronę jak i organ administracji nie wiąże wojewódzkiego sądu administracyjnego w rozumieniu art. 134 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153

Z treści art. 110 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 21 lipca 2000 r. - Prawo telekomunikacyjne /Dz.U. nr 73 poz. 852 ze zm. obecnie art. 192 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne - Dz.U. nr 171 poz. 1800 ze zm./ nie wynikają uprawnienia dla operatora do żądania wszczęcia postępowania, bez względu na istnienie interesu prawnego, także wówczas, gdy podjęcie interwencji w rozumieniu