Na podstawie art. 216 par. 5 Kpa w związku z art. 216 par. 1 Kpa i art. 196 par. 3 Kpa na nie wydanie postanowienia z wniosku organizacji społecznej o dopuszczenie do udziału w postępowaniu administracyjnym służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego także wtedy, gdy wnioskowane przez organizację społeczną postępowanie nie zostało jeszcze wszczęte.

1. W postępowaniu prowadzonym na podstawie art. 154 Kpa zmiana okoliczności faktycznych, jaka nastąpiła po dniu wydania dotychczasowej decyzji, może mieć znaczenie tylko dla oceny występowania przesłanek interesu społecznego lub słusznego interesu strony. Natomiast zmiana obowiązującego prawa powoduje, iż powstaje nowa sprawa nie tylko w sensie procesowym, lecz również w znaczeniu materialnoprawnym

Instytucja stwierdzenia nieważności decyzji stanowi odstępstwo od określonej w art. 16 par. 1 Kpa zasady, że uchylenie lub zmiana decyzji ostatecznych, stwierdzenie ich nieważności może nastąpić tylko w przypadkach przewidzianych w kodeksie postępowania administracyjnego. Stwierdzenie nieważności decyzji z przyczyny rażącego naruszenia prawa może mieć miejsce jedynie wówczas, gdy organ ustali, że decyzja

1. Przepisy kodeksu postępowania administracyjnego dotyczące odwołań nie przewidują obowiązku informowania odwołujących się o terminie rozpoznawania sprawy przez organ odwoławczy. Obowiązek taki istnieje jedynie w razie zarządzenia rozprawy, której przeprowadzenie nie ma charakteru obligatoryjnego /art. 89 par. 1 Kpa/. 2. Powtórne zwrócenie się do organów samorządu adwokackiego o rozpoznanie sprawy

Istotą rażącego naruszenia prawa jest pominięcie w sposób pełny, oczywisty i przez to niejako demonstracyjny nakazu bądź zakazu określonego postępowania. Rażące naruszenie prawa w decyzji administracyjnej to taki sposób rozstrzygnięcia sprawy, jakiego w żaden sposób tolerować nie można, to w potocznym znaczeniu ilustracja "gwałtu na prawie". Takie właśnie kryteria stosuje się przy analizie potrzeby

1. Przy rozpoznawaniu sporów kompetencyjnych sąd nie analizuje bliżej stanu faktycznego spraw po to, aby nie ograniczać organów w samodzielnym ich rozstrzyganiu. Podobnie sąd obowiązany był postąpić przy rozpoznawaniu tego sporu, precyzując jedynie przedmiot sprawy, którą należy rozpoznać w postępowaniu odwoławczym. 2. Po uwzględnieniu generalnej klauzuli i konkretnych rozwiązań przyjętych w art. 1

Zgodnie z art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa naruszenie prawa skutkuje nieważność decyzji tylko wtedy, gdy jest rażące. Dotyczy to zarówno podstawy stwierdzenia nieważności w nadzorczym postępowaniu administracyjnym toczącym się w ramach art. 157 Kpa, jak i w postępowaniu sądowoadministracyjnym wszczętym skargą z art. 196 par. 1 Kpa. Wynika to jednoznacznie z przepisów art. 207 par. 2 i par. 3 Kpa. Przez rażące

Art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ nie stanowi podstawy do ustalania przez radę gminy opłat za korzystanie z cmentarza komunalnego. Opłaty za miejsce na cmentarzach mają prawo pobierać Przedsiębiorstwa Gospodarki Komunalnej lub inne jednostki sprawujące zarząd cmentarzem. Jeżeli natomiast na danym terenie nie ma jednostek, które sprawują

Nie jest dopuszczalna taka interpretacja jakiegokolwiek przepisu prawa, która by naruszała zagwarantowane konstytucyjnie prawa obywatelskie lub była sprzeczna z ratyfikowanymi przez Polskę aktami międzynarodowymi, a także pozostawała w sprzeczności z innymi przepisami obowiązujących ustaw.

Wymienione w art. 18 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ uprawnienie rady gminy do uchwalenia statutu gminy i jego zmiany należy rozumieć jako prawo do takiej regulacji organizacji wewnętrznej oraz trybu prac rady /art. 22 tej ustawy/, która nie jest sprzeczna z przepisami ustawy.

1. Forma rozkazu nie może być, wbrew prawu, używana do nawiązywania i rozwiązywania stosunku służbowego; w art. 32 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179/ expressis verbis postanowiono, że mianowanie policjanta na stanowisko, przenoszenie oraz zwolnienie ze służby następuje w formie decyzji administracyjnej. 2. Wprawdzie art. 44 ust. 1 powyższej ustawy dopuszcza

Rozporządzenie o prawach i obowiązkach pracowników Polskich Kolei Państwowych normuje tylko "niektóre" ich prawa i obowiązki /art. 298 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy - Dz.U. nr 24 poz. 141 ze zm./, w pozostałym zaś zakresie, stosownie do dyspozycji art. 5 Kp, mają zastosowanie odpowiednie przepisy Kodeksu pracy, w szczególności art. 8 tego Kodeksu. Przepis ten zastosowany do par. 2

Ustalenie opłaty za wodę wymaga uchwały rady gminy, gdyż opłaty tego rodzaju dotyczą bliżej nieokreślonych adresatów i są opłatami cyklicznymi, wymagającymi wielokrotnego stosowania uregulowań w tym zakresie, a zatem wprowadzenie ich wymaga wydania przepisów powszechnie obowiązujących na obszarze gminy, dla których przewidziano formę uchwały /art. 40 ust. 1 i 2 oraz art. 41 ust. 1 ustawy o samorządzie

Podmiotem uprawnionym do wystąpienia z wnioskiem do organu gminy o wydanie zezwolenia na usunięcie drzewa z terenu cmentarza jest użytkownik - jednostka zarządzająca cmentarzem, a nie osoba mająca prawo do grobu /art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych - Dz.U. 1972 nr 47 poz. 298 ze zm./.

l. W działalności samorządu radcowskiego, mającego charakter samorządu zawodowego, muszą bezwzględnie być rozdzielone dwie sfery: administracji publicznej i tak zwanego wnętrza organizacyjnego korporacji. Pierwsza z nich może być regulowana wyłącznie przepisami powszechnie obowiązującymi. 2. Granice problematyki regulaminów uchwalanych przez Krajową Radę Radców Prawnych /art. 60 pkt 8 ustawy z dnia

Wypowiedzenie się w przedmiocie zgody na udzielenie przez urząd skarbowy ulgi, odroczenia, umorzenia oraz zastosowanie zaniechania ustalenia i poboru podatków /art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1990 r. o dochodach gmin i zasadach ich subwencjonowania w 1991 r. oraz o zmianie ustawy o samorządzie terytorialnym - Dz.U. nr 89 poz. 518/ powinno nastąpić z zachowaniem formy i trybu określonych w art

1. Instytucja interwencji ubocznej /art. 76 Kpc/ nie ma zastosowania w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym; w zakresie udziału osób w tym postępowaniu art. 202 Kpa jest regulacją wyczerpującą. 2. W postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym stroną jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jako osoba prawna, a nie, jej poszczególni wspólnicy; nie mogą oni w takim postępowaniu

Tylko rozstrzygnięcie co do istoty sprawy poprzednio rozstrzygniętej inną decyzją ostateczną stanowi przesłankę do stwierdzenia nieważności decyzji na podstawie art. 156 par. 1 pkt 3 Kpa. Natomiast decyzja kończąca sprawę w inny sposób nie jest dotknięta wadą nieważności w sytuacji, gdy wcześniejsza decyzja ostateczna rozstrzygnęła sprawę co do istoty.

Uchwała rady gminy ustalająca wysokość opłaty targowej jest uchwałą w sprawie z zakresu administracji publicznej. Opłatę targową pobiera się niezależnie od tego, czy sprzedaż odbywa się na targowisku miejskim, czy też prywatnym.