Jeżeli wojewódzki sąd administracyjny w zawiadomieniu o rozprawie informuje stronę o tym, że jej obecność nie jest obowiązkowa, to konsekwentnie powinien pouczyć ją, że na rozprawie może zapaść wyrok, który nie będzie podlegał doręczeniu, a którego zaskarżenie będzie możliwe po uprzednim złożeniu wniosku o jego uzasadnienie w terminie 7 dni od ogłoszenia tego wyroku /art. 6 w związku z art. 107 i art

Wpis od skargi w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego należy ustalić zgodnie z treścią par. 2 ust. 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 221 poz. 2193/, tj. na kwotą 200 zł.

Złożenie oświadczenia o cofnięciu kasacji po wniesieniu skargi i uiszczeniu opłaty, a przed wydaniem przez prezesa sądu odwoławczego zarządzenia o przyjęciu bądź odmowie przyjęcia kasacji, jest cofnięciem skargi w sensie faktycznym. Nie jest wówczas potrzebne ani badanie sprawy pod kątem przesłanek wymienionych w art. 432 in fine w zw. z art. 518 k.p.k., ani nawet wydawanie postanowienia o zwrocie

Przy obronie z wyboru obrońca może bowiem działać także po uprawomocnieniu się orzeczenia, zatem może złożyć wniosek o sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku w terminie siedmiodniowym liczonym od daty ogłoszenia wyroku.

Orzeczenie stwierdzające znaczny stopień niepełnosprawności nie jest równoznaczne z orzeczeniem lekarza orzecznika organu rentowego o całkowitej niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji.

Nadzorca sądowy nie jest legitymowany do wniesienia zażalenia na postanowienie sędziego-komisarza wydane w następstwie rozpoznania sprzeciwu wierzyciela.

1. Do przepisów regulujących postępowanie przed sądami administracyjnymi nie zostało wprowadzone unormowanie zwalniające organizacje pożytku publicznego od opłat sądowych, o jakim mowa w art. 24 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i wolontariacie /t.j. Dz.U. nr 96 poz. 873/. 2. W obowiązującym stanie prawnym brak jest przepisów przyznających organizacjom pożytku publicznego

Art. 239 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ zawiera katalog przypadków, w których strona podlega ustawowemu zwolnieniu od kosztów postępowania. W pkt 1 lit. "a" ustawodawca przewidział takie zwolnienie dla strony skarżącej działanie lub bezczynność organu w sprawach z zakresu pomocy i opieki społecznej. Co prawda przepis

Uchwała Rady Izby Komorniczej podjęta na podstawie art. 74 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji /Dz.U. nr 133 poz. 882 ze zm./, której przedmiotem jest wniosek o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego przeciwko komornikowi, nie podlega kognicji sądu administracyjnego.

Zakładowi zamkniętemu, w którym wykonywany jest środek zabezpieczający, nie przysługuje prawo do wynagrodzenia za sporządzenie wskazanej w art. 203 § 1 k.k.w. opinii, którą kierownik tego zakładu, realizując dyspozycję wymienionego przepisu, obowiązany jest przesłać do sądu.

Przedkasacyjne orzeczenie o odmowie wyznaczenia obrońcy z urzędu winno w tej fazie być dokonane w formie postanowienia. (...) Jeśli np. wniosek strony o zwolnienie od opłaty kasacyjnej zostanie rozstrzygnięty odmownie, po wezwaniu strony do usunięcia tego braku - w trybie art. 120 k.p.k. - strona nie uiściła omawianej opłaty, prezes sądu odwoławczego zaś odmówi przyjęcia nieopłaconej kasacji (art.

Przesłanki w postaci wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, o których mowa w art. 61 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ należy wiązać z sytuacją, która może powstać, gdy zaskarżony do sądu akt administracyjny zostanie wykonany, a następnie na skutek uwzględnienia skargi akt

Przepisy art. 22 par. 2 Kpa oraz art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ uzasadniają rozstrzyganie przez sąd administracyjny sporu kompetencyjnego między organem jednostki samorządu terytorialnego a organem administracji rządowej co do tego, który z tych organów jest właściwy do przedstawienia stanowiska w trybie

Jeżeli organ, do którego strona zwróciła się o załatwienie sprawy, uznał się za niewłaściwy i przekazał podanie w drodze postanowienia na podstawie art. 65 par. 1 Kpa innemu organowi, organ, któremu podanie przekazano ostatecznym postanowieniem, jeżeli uzna, że nie jest organem właściwym, nie może wydać postanowienia o przekazaniu podania organowi, od którego je otrzymał, lecz powinien wystąpić do

Udzielenie ochrony tymczasowej w postaci wstrzymania wykonania decyzji nakazującej cudzoziemcowi opuszczenie terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. nr 128 poz. 1176 ze zm./ do czasu zakończenia postępowania sądowoadministracyjnego w sprawie decyzji odmawiającej

1. Przy formułowaniu wniosku o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego lub sporu o właściwość trzeba uwzględnić przede wszystkim dwa następujące założenia: po pierwsze wystąpienie z wnioskiem o rozstrzygnięcie sporu musi być poprzedzone ustaleniami i rozważaniami pozwalającymi na stwierdzenie, że przy wykorzystaniu wszelkich metod wykładni organ, do którego wpłynęło żądanie rozpoznania sprawy, nie jest

Przepis art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ ma zastosowanie również w sprawach, w których podejmowane są akty i czynności, wymienione w art. 3 par. 2 pkt 4 tej ustawy, dotyczące uprawnienia lub obowiązku wynikającego z przepisów prawa.

Z istoty sporu o właściwość i sporu kompetencyjnego, o których mowa w art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 157 poz. 1270 ze zm./, wynika, że spór może mieć miejsce w takiej sytuacji prawnej, kiedy istnieje materialnoprawna podstawa do załatwienia przez organ administracji określonej sprawy administracyjnej.

Przesłanki w postaci wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, o których mowa w art. 61 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ należy wiązać z sytuacją, która może powstać, gdy zaskarżony do sądu akt administracyjny zostanie wykonany, a następnie na skutek uwzględnienia skargi

Odroczenie wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego utraty mocy obo-wiązującej art. 607t § 1 k.p.k. (przepis art. 190 ust. 3 Konstytucji i art. 71 ust. 2 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym) oznacza, że w tym czasie nie można na podstawie art. 55 ust. 1 Konstytucji od-mówić wykonywania europejskiego nakazu aresztowania, wydanego przez inne państwo wobec obywatela polskiego.

Obrońca Marcina Ż. w kasacji podniósł zarzut „rażącej obrazy przepisów prawa procesowego, tj. art. 92 k.p.k., przez niewystarczające wzięcie pod uwagę podczas wyrokowania okoliczności mającej najistotniejsze znaczenie dla właściwego rozstrzygnięcia, tj. sytuacji rodzinnej skazanego i wyjątkowo prawidłowo przebiegającego procesu resocjalizacyjnego, co w efekcie wyraziło się uznaniem, iż zastosowanie

Z treści art. 61 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ wynika, że sąd może wstrzymać na wniosek skarżącego akty lub czynności, o których mowa w par. 1 art. 61. Z przepisu tego wynika więc, że po pierwsze, wstrzymanie wykonania decyzji może nastąpić tylko na wniosek skarżącego /sąd nie może orzekać o wstrzymaniu wykonania

1. Wniesienie skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na postanowienie organu podatkowego pierwszej instancji kończące postępowanie na podstawie art. 70b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ nie jest uzależnione od wcześniejszego wezwania tego organu do usunięcia naruszenia prawa na podstawie art. 52 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.

Podpisanie skargi przez osobę, która nie może być pełnomocnikiem, jest brakiem formalnym, który może podlegać usunięciu przez wezwanie strony do podpisania skargi na podstawie art. 49 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ w związku z art. 57 par. 1 i w związku z art. 46 par. 1 pkt 4 powołanej ustawy.