Orzeczenia
1. Zaskarżeniu do sądu administracyjnego podlegają wyłącznie te uchwały organów samorządu adwokackiego, które mają znamiona decyzji administracyjnych. 2. Uchwała okręgowej rady adwokackiej, odmawiająca przyznania adwokatowi dopłat do biletu kolejowego z miejsca zamieszkania do siedziby zespołu, nie jest decyzją administracyjną.
Prawo spółdzielcze nie nakłada na spółdzielnię mieszkaniową obowiązku przydzielenia byłym małżonkom dwóch odrębnych lokali mieszkalnych w zamian za prawo do lokalu dotychczas zajmowanego. Obowiązku takiego nie może też nałożyć na spółdzielnię sąd w orzeczeniu dokonującym podziału majątku wspólnego małżonków.
Sprawy udzielania i umarzania kredytów bankowych nie należą do kategorii spraw objętych art. 1 par. 1 pkt 1 i art. 196 par. 2 Kpa i skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego w powyższej sprawie jest niedopuszczalna.
Odwołanie pracownika naukowo-dydaktycznego uczelni z funkcji kierownika jednostki organizacyjnej tej uczelni oraz pozbawienie go dodatku funkcyjnego związanego z tą funkcją nie należy do właściwości Naczelnego Sądu Administracyjnego /art. 16 par. 2 i art. 196 par. 1 Kpa/.
Odmowa wyrażenia zgody na zmianę przeznaczenia gruntów leśnych - dokonana trybie art. 7 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79 ze zm./ - dotyczy czynności łączącej się z planowaniem przestrzennym i nie ma prawnego charakteru decyzji administracyjnej.
Ustanowienie pełnomocnika w sprawie administracyjnej na podstawie art. 32 k.p.a. do zastępowania mocodawcy w sprawie podatkowej za 1987 r. daje temu pełnomocnikowi również umocowanie do działania w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym.
Decyzje podejmowane w sprawie skierowania, bądź odmowy skierowania studenta na komisję lekarską nie są decyzjami w rozumieniu prawa administracyjnego /art. 107 Kpa/ lecz decyzjami wewnątrzzakładowymi, na które nie przysługuje skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego /art. 16 par. 2 i art. 196 par. 1 Kpa/.
1. Dla zachowania przewidzianego w art. 199 par. 1 Kpa - trzydziestodniowego terminu do wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego, niezbędne jest, aby skarga strony wpłynęła do organu, który wydał zaskarżoną decyzję, najpóźniej w trzydziestym dniu od daty doręczenia decyzji stronie. 2. Niedotrzymanie określonego w art. 199 par. 1 Kpa terminu wniesienia skargi sądowoadministracyjnej do
Akty prawne organów uczelni, dotyczące przyznania, nie przyznania lub cofnięcia stypendium socjalnego studentowi tej uczelni, są przejawami władztwa zakładowego i stosunków zakładowych w uczelni, a nie decyzjami administracyjnymi w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego.
Przywrócenia terminu do złożenia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego nie uzasadnia okoliczność, że najbliższy urząd pocztowy był nieczynny w ostatnim dniu terminu, jeżeli strona mogła w tym dniu nadać skargę w innym urzędzie pocztowym, bądź złożyć ją bezpośrednio organowi, którego decyzja jest przedmiotem skargi.
Zgoda na zamianę lokalu zakładowego, wyrażana przez zakład pracy będący dysponentem takiego lokalu, nie jest wyrażana w formie decyzji administracyjnej w rozumieniu art. 104 Kpa, lecz jest oświadczeniem woli w rozumieniu przepisów prawa cywilnego.
Naczelny Sąd Administracyjny nie jest wstanie rozpoznać skargę, która została wniesiona przez skarżącą od decyzji organu I instancji.
Nie podlega zaskarżeniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego dokument /orzeczenie/ Państwowej Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych zawierający wyniki badań laboratoryjnych jakości towaru /art. 3 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o Państwowej Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych - Dz.U. nr 16 poz. 137 ze zm./.
Niedopuszczalna jest skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego na zawarte w decyzji administracyjnej rozstrzygnięcie o kosztach postępowania administracyjnego /art. 264 Kpa/.
Nowa decyzja administracyjna, wydana na skutek uchylenia lub zmiany - zgodnie z art. 154 par. 1 i par. 2 Kpa - decyzji ostatecznej, stanowi rozstrzygnięcie sprawy w I instancji, dlatego skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego na taką decyzję jest niedopuszczalna /art. 198 Kpa/.
Czy organ II instancji administracji państwowej po wydaniu decyzji w trybie art. 200 par. 2 Kpa w wyniku wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego może wydać ponowną decyzję w tym trybie?
Celem instytucji wstrzymania wykonania decyzji ostatecznej, od której wniesiono skargę do sądu administracyjnego jest zapobieżenie przymusowemu wyegzekwowaniu nałożonego nią obowiązku albo dobrowolnemu zrealizowaniu przyznanego uprawnienia administracyjnego. Natomiast decyzja "odmawiająca wznowienia postępowania administracyjnego" /art. 149 par. 3 Kpa/ nie podlega ani przymusowemu, ani dobrowolnemu