Od rozwiązania stosunku pracy w drodze porozumienia stron /art. 15 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych - Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./ urzędnikowi państwowemu mianowanemu nie przysługuje skarga do sądu administracyjnego na podstawie art. 38 ust. 2 wyżej wymienionej ustawy, gdyż w takiej sprawie brak jest decyzji o jakiej mowa w art. 104 Kpa.

Zwrócenie się organu administracji państwowej do zwierzchniego organu kościelnego o wydanie stosownych zarządzeń w stosunku do duchownego w związku z prowadzoną przez niego działalnością, ocenianą jako szkodliwa dla Państwa, nie dotyczy "uprawnień do wykonywania określonych czynności i zajęć", o których mowa w art. 196 par. 2 pkt 17 Kpa i nie podlega kontroli Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Wezwanie strony przez właściwy terenowy organ administracji państwowej do uzupełnienia braków w operacie wodnoprawnym, na podstawie którego organ ten miał wydać pozwolenie wodnoprawne, ma charakter postanowienia w rozumieniu art. 123 Kpa.

Rozpoznając skargę na bezczynność organu administracji państwowej /art. 216 Kpa/, sąd orzeka z uwzględnieniem stanu faktycznego i prawnego sprawy, ustalonego w dniu wydania orzeczenia.

Pismo dla adresata, którego doręczający nie zastanie w miejscu pracy, można doręczyć osobie upoważnionej do odbioru pism. Należy domniemywać, że referent administracyjny nadleśnictwa jest osobą upoważnioną do odbioru pism. Ewentualne doręczenie skarżącemu decyzji w dniu następnym nie ma żadnego wpływu na sposób obliczania terminu do zaskarżenia decyzji.

Wstrzymanie wykonania decyzji powoduje, że nie może być ona realizowana. A zatem przerywa się również bieg terminu, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe /Dz.U. nr 5 poz. 24 ze zm./.

Decyzje dotyczące dotacji budżetowych na cele budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w par. 5 ust. 1 zarządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1983 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu przyznawania dotacji budżetowej na budowę domów jednorodzinnych, lokali w małych domach mieszkalnych lub domach wielomieszkaniowych oraz jej hipotecznego zabezpieczenia /M.P. nr 43 poz. 255/, są wprawdzie

Wątpliwości co do daty decyzji należy kwalifikować jako wątpliwości "co do treści decyzji", o których mowa w art. 113 par. 2 Kpa, a zatem rozstrzygnięcie powinno nastąpić w formie postanowienia, na które służy zażalenie /art. 113 par. 3 Kpa/.

Datą wszczęcia postępowania w sprawach ze skarg na decyzje weryfikujące inne decyzje ostateczne określa się według daty wszczęcia postępowania w trybie zwykłym, instancyjnym, to jest według pierwszej czynności strony /lub organu działającego z urzędu/, w rozumieniu art. 61 par. 3 Kpa, w wyniku którego zawiązany został stosunek administracyjnoprawny, rozstrzygnięty pierwszą decyzją organów administracji

Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Naczelnego Sądu Administracyjnego organy samorządu adwokackiego nie mają przymiotu strony przy podejmowaniu rozstrzygnięcia w sprawach indywidualnych dotyczących poszczególnych adwokatów. Skarga, jako niedopuszczalna, podlega odrzuceniu na podstawie art. 204 par. 1 Kpa.

Zaświadczenia nie stanowią decyzji w rozumieniu art. 104 Kpa, lecz wydawane są w trybie przepisów art. 217-220 Kpa. Odmowa wydania zaświadczenia następuje w drodze postanowienia /art. 219 Kpa/ i na zaświadczenie oraz na postanowienie o odmowie wydania zaświadczenia skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego nie służy.

Przepis art. 196 par. 2 pkt 4 Kpa nie odnosi się do decyzji wydawanych w toku kwalifikacji jakości wyrobów i kontroli nad wyrobami; również w innych przepisach, zarówno zawartych w Kodeksie postępowania administracyjnego, jak i w ustawach szczególnych, brak jest podstawy prawnej do zaskarżania wyżej wymienionych decyzji do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

1. W zakresie uregulowanym przez art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze /Dz.U. nr 16 poz. 124/ organy samorządu adwokackiego nie mają uprawnień do stanowienia o statusie adwokata, a ich uchwała w tym przedmiocie nie ma znamion decyzji administracyjnej i nie ulega zaskarżeniu do sądu administracyjnego. 2. Właściwość Ministra Sprawiedliwości w sprawach wyrażenia zgody na indywidualną

Pismo Państwowej Dyspozycji Mocy uzasadniające odmowę zawarcia umowy o dostawę energii elektrycznej nie jest decyzją administracyjną i nie może być przedmiotem skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego, mimo że sprawy gospodarki paliwowo-energetycznej są objęte właściwością Naczelnego Sądu Administracyjnego /art. 196 par. 2 pkt 8 Kpa/.

Spośród różnych decyzji wydawanych przez Główny Urząd Kontroli Publikacji i Widowisk przedmiotem zaskarżenia do Naczelnego Sądu Administracyjnego są tylko "decyzje dotyczące zakazu publikacji i widowisk" /art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 31 lipca 1981 r. o kontroli publikacji i widowisk - Dz.U. nr 20 poz. 99 ze zm./. Decyzje o odmowie przyjęcia publikacji lub widowiska do kontroli nie są wymienione w art

Strona, która zwróciła się do naczelnego organu administracji państwowej z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją tego organu, powoduje stosownie do art. 61 par. 3 Kpa - wszczęcie postępowania określonego w art. 127 par. 3 Kpa w dniu doręczenia wniosku organowi. Strona niezadowolona z decyzji organu naczelnego, która swoim wnioskiem wszczęła postępowanie określone w art. 127 par

Ustalenie wysokości opłat z tytułu kosztów eksploatacji oraz remontów bieżących i kapitalnych domów w których znajduje się nabyty od Skarbu Państwa lokal mieszkalny, zarówno w stanie prawnym obowiązującym do dnia 1 sierpnia 1985 r. to jest do dnia wejścia w życie rozporządzenia Rady Ministrów z 16 września 1985 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu oddawania w użytkowanie wieczyste gruntów i sprzedaży