Przepis art. 43 zdanie pierwsze k.p.a. ma zastosowanie do doręczenia decyzji organu rentowego a przewidziane w nim doręczenie opiera się na fikcji prawnej, że pismo zostało doręczone adresatowi w tym samym dniu, w którym dokonano doręczenia zastępczego.

Art. 251 § 1 k.p. ma zastosowanie, gdy trzy kolejne umowy o pracę na czas określony zostały zawarte po wejściu w życie tego przepisu, a ciąg trzech kolejnych umów o pracę na czas określony, gdy jedna lub dwie z tych umów zostały zawarte przed wejściem w życie tego przepisu, nie ma znaczenia.

Pracownikowi, z którym pracodawca rozwiązał bez wypowiedzenia umowę o pracę z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu umów w tym trybie, przysługuje ponad odszkodowanie z art. 58 k.p., którego wysokość jest limitowana, odszkodowanie na podstawie ogólnych przepisów Kodeksu cywilnego o odpowiedzialności kontraktowej (art. 471 i nast. k.c.) lub deliktowej (art. 415 i nast. k.c.). Dochodząc odszkodowania

Sąd pracy nie ma obowiązku wydania odrębnego postanowienia o przywróceniu pracownikowi terminu do wniesienia odwołania od wypowiedzenia umowy o pracę, o którym mowa w art. 265 § 1 k.p. Nawet bez wydania postanowienia przywracającego powodowi termin do wniesienia odwołania od wypowiedzenia umowy o pracę możliwe jest uwzględnienie powództwa pracownika o uznanie wypowiedzenia za bezskuteczne, o przywrócenie

Sprawa o ustalenie, że zdarzenie było wypadkiem przy pracy jest sprawą o prawa majątkowe.

Powaga rzeczy osądzonej (art. 199 § 1 pkt 2 k.p.c.) nie występuje w sprawie z odwołania ubezpieczonego od decyzji organu rentowego odmawiającej ponownego ustalenia prawa do świadczenia na podstawie wniosku złożonego po uprawomocnieniu się wyroku oddalającego poprzednie odwołanie.

1. Jeżeli podstawę wznowienia postępowania stanowi ujawnienie nowych faktów i dowodów, to we wznowionym postępowaniu uwzględnia się je i ocenia wspólnie ze zgromadzonym dotychczas materiałem dowodowym, a nie rozstrzyga wyłącznie na podstawie nowych dowodów. 2. Jeżeli podstawę wznowienia stanowi oparcie rozstrzygnięcia na akcie normatywnym uznanym następnie przez Trybunał Konstytucyjny za niezgodny

Objęcie jednym wyrokiem wielu decyzji ustalających płatnikowi składek (pracodawcy) podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne zatrudnionych pracowników oznacza, że w skardze kasacyjnej organu rentowego roszczenia z nich wynikające podlegają zsumowaniu przy ustalaniu wartości przedmiotu zaskarżenia (art. 21 k.p.c. w związku z art. 3984 § 2 k.p.c.).

Na mocy art. 4011 k.p.c. można żądać wznowienia postępowania wówczas, gdy wskazany przez stronę wyrok Trybunału Konstytucyjnego dotyczy przepisu stanowiącego podstawę prawną decydującą o wyniku rozstrzygnięcia zaskarżonego skargą o wznowienie postępowania.

Sprawa o ustalenie odpowiedzialności wspólnika spółki cywilnej za zaległości składkowe spółki (art. 115 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (jednolity tekst: Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) w związku z art. 31 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 ze zm.) jest sprawą o prawa majątkowe, w

Skarga na przewlekłość postępowania wniesiona po uprawomocnieniu się wyroku sądu drugiej instancji jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu.

Roszczenie związku zawodowego o przekazanie należnych środków na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych (art. 8 ust. 3 w związku z art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, jednolity tekst: Dz.U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 ze zm.) obejmuje żądanie utworzenia tego funduszu (art. 5 ust. 1 tej ustawy).

Nowelizacja [ustawą zmieniającą z dnia 18 grudnia 2002 r.] art. 24 ust 1 ustawy systemowej [tzn. o systemie ubezpieczeń społecznych] stanowi przykład regulacji przewidującej bezpośrednie działanie ustawy nowej, nie ma natomiast charakteru działania prawa wstecz (retroakcji). Tym samym regulacja ta nie może być podważana poprzez odwoływanie się do rygorów zasady niedziałania prawa wstecz.