Skoro organem właściwym do wydania zaświadczenia stwierdzającego, iż lokal jest samodzielny, jest starosta jako organ jednostki samorządu terytorialnego (art. 2 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali, Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.), a przepisy tej ustawy nie wskazują organu wyższego stopnia w tych sprawach, zgodnie z art. 17 pkt 1 K.p.a. organem wyższego stopnia w

Jeśli organ nadzoru wydał rozstrzygnięcie, które zakwalifikować należy jako decyzję administracyjną, mimo iż przepisy prawa powszechnie obowiązującego nie przewidują takiej formy działania organu, to akt taki dotknięty jest wadą określoną w art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa, jako wydany bez podstawy prawnej. Oznacza to, iż adresat takiej wadliwej decyzji, którym bez wątpienia jest skarżący, jako osoba wyłoniona

Postanowieniami wydanymi w postępowaniu administracyjnym, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193 ze zm.), są postanowienia wydane w toku postępowania administracyjnego, a nie postanowienia rozstrzygające sprawę co do

Postanowieniem wydanym w postępowaniu administracyjnym, o którym mowa w par. 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 221 poz. 2193 ze zm./ jest postanowienie wydawane w toku postępowania administracyjnego, a nie postanowienie rozstrzygające sprawę co do

Przedmiotem zaskarżenia w trybie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591 ze zm./ może być wyłącznie uchwała z zakresu administracji publicznej naruszająca interes prawny wnoszącego, a uchwała będąca jedynie odpowiedzią na wezwanie do usunięcia naruszenia, stanowi spełnienie wymogów formalnych do wniesienia skargi i nie podlega odrębnemu zaskarżeniu

Tylko w przypadku ustalenia przez sąd sytuacji określonej w art. 60 zdanie trzecie ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) sąd może odstąpić od obowiązku umorzenia postępowania na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 tej ustawy.

W przypadku uchylenia przez organ wyższego stopnia postanowienia organu jednostki samorządu terytorialnego o przekazaniu sprawy organowi administracji rządowej oraz wskazania organu jednostki samorządu terytorialnego jako organu właściwego do załatwienia sprawy, organ jednostki samorządu terytorialnego może wystąpić do Naczelnego Sądu Administracyjnego, na podstawie art. 22 par. 2 i 3 Kpa w związku

Kognicją sądów administracyjnych objęto między innymi rozstrzyganie sporów co do zadań publicznych, przy czym nie chodzi w tym wypadku o ogólną kontrolę administracji publicznej, o której mowa w art. 184 Konstytucji RP, lecz o rozstrzyganie przez sąd administracyjny, jak to przewiduje art. 166 ust. 3 Konstytucji, sporów kompetencyjnych między organami samorządu terytorialnego i administracji rządowej

Do podmiotów uprawnionych do wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego nie należy organ administracji, któremu w tej samej sprawie, na którymkolwiek jej etapie przysługuje kompetencja do jej decyzyjnego rozstrzygnięcia. Decyzję w pierwszej instancji wydał Starosta, który następnie wniósł skargę do sądu administracyjnego zatem skarga do wojewódzkiego sądu administracyjnego, jako wniesiona

To, że przepis art. 102[2] ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591 ze zm./ wyłącza stosowanie art. 52 par. 3 i 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ w sprawach, o których mowa w rozdziale 10 ustawy o samorządzie gminnym, oznacza tylko tyle, że w tych sprawach nie stosuje się wezwania

Określony w art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591 ze zm./ 30 dniowy termin do stwierdzenia przez organ nadzoru we własnym zakresie nieważności zarządzenia organu gminy, które nie podlega obowiązkowi przedłożenia organowi nadzoru w myśl art. 90 ust. 1 tej ustawy, rozpoczyna bieg od dnia faktycznego doręczenia takiego zarządzenia organowi nadzoru

Skoro stosownie do dyspozycji art. 61 par. 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./. wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji został postanowieniem organu rozpoznany i wstrzymanie objęło całą zaskarżoną decyzję, uwzględniając przy tym fakt, że postanowienie to pozostaje w obrocie prawnym, bowiem nie doszło

Sprawy udzielania zezwoleń na podjęcie przez policjanta zajęcia zarobkowego poza służbą należą do spraw wynikających z podległości służbowej między podwładnymi a przełożonymi i tym samym na mocy art. 5 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ są wyłączone spod kognicji sądów administracyjnych.

1. Program gospodarki odpadami niebezpiecznymi jest zatwierdzany w drodze decyzji przez właściwy organ, którym jest: 1/ wojewoda - dla przedsięwzięć lub instalacji, o których mowa w art. 378 ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska /Dz.U. nr 62 poz. 627 ze zm./ oraz 2/ starosta - dla pozostałych przedsięwzięć. Na szczegółowe ustalenie przypadków, w których właściwy w sprawie

Stosownie do regulacji art. 50 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ dopuszczalność skargi do sądu administracyjnego została ukształtowana szeroko /może ją wnieść każdy, kto ma w tym interes prawny/, to jednak z expressis verbis wyrażonej woli ustawodawcy, znajdującej wyraz w regulacji art. 98 ust. 3 ustawy z dnia

1. Postanowienie organu wyższego stopnia nad organem załatwiającym sprawę o wyłączeniu organu administracji od załatwienia sprawy oraz wyznaczające nowy organ administracji w miejsce wyłączonego wydane w trybie art. 26 par. 2 pkt 1 w związku z art. 17 pkt 1, art. 24 par. 1 pkt 1 i 4 oraz art. 26 par. 3 Kpa a więc odnoszące się do sytuacji organu nie ma charakteru aktu lub czynności z zakresu administracji

Prawomocne postanowienie wojewódzkiego sądu administracyjnego o przekazaniu sprawy według właściwości do rozpoznania Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu nie wiąże tego Sądu, pozwalając mu odmiennie niż Sąd przekazujący ocenić swoją właściwość. Odmienne ustalenia w tym zakresie powodują, że Naczelny Sąd Administracyjny zobowiązany jest wydać postawienie o przekazaniu do rozpoznania sprawy na powrót