Prawo do świadczenia pielęgnacyjnego przysługuje osobom, na które ciąży obowiązek alimentacyjny względem osoby niepełnosprawnej, przy czym krąg osób zobowiązanych jest ściśle określony przez przepisy Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, co wyklucza osoby będące w stopniu powinowactwa takie jak szwagierka.

Posiadanie prawa do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy wyklucza możliwość uzyskania świadczenia pielęgnacyjnego, chyba że osoba dokonuje zawieszenia prawa do renty – wówczas wyeliminowana jest negatywna przesłanka wyłączająca prawo do świadczenia pielęgnacyjnego.

Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje osobie, która nie podejmuje zatrudnienia lub rezygnuje z niego w celu sprawowania opieki nad członkiem rodziny, jeśli opieka ta ma charakter stały lub długotrwały i jest adekwatna do potrzeb zdrowotnych osoby niepełnosprawnej, niezależnie od tego, czy są inne osoby zobowiązane alimentacyjnie.

W sytuacji, gdy uprawniony wyraża wolę skorzystania ze świadczenia korzystniejszego i deklaruje chęć rezygnacji z wcześniej pobieranego świadczenia, przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego powinno nastąpić od daty złożenia wniosku, nawet jeśli w tym okresie pobierane było świadczenie wykluczające możliwość otrzymania świadczenia pielęgnacyjnego.

Koła łowieckie jako podmioty wykonujące zadania publiczne są zobowiązane do udostępniania informacji publicznej na podstawie ustawy o dostępie do informacji publicznej, dotyczących ich działalności, w tym protokołów walnych zgromadzeń i posiedzeń zarządu, o ile dokumenty te odnoszą się do wykonywania przez nie zadań publicznych.

Niepodejmowanie zatrudnienia przez osobę sprawującą całodobową i stałą opiekę nad członkiem rodziny z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności jest wystarczającą przesłanką do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego, nawet jeśli wcześniej opiekun rezygnował z pracy z innych przyczyn, a konieczność sprawowania takiej opieki uniemożliwia skarżącemu podejmowanie jakiejkolwiek pracy zarobkowej.

Zwolnienie od podatku akcyzowego dla alkoholu etylowego skażonego wykorzystanego do produkcji produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi wymaga spełnienia ściśle określonych wymogów materialnych, przy czym kluczowe znaczenie ma rzeczywiste przeznaczenie wytworzonego produktu, a nie jedynie zastosowanie samego procesu denaturacji alkoholu etylowego.

Zawarcie porozumienia w przedmiocie odszkodowania za ograniczenie sposobu korzystania z nieruchomości wyklucza możliwość prowadzenia w tej sprawie postępowania administracyjnego i ustalania dodatkowego odszkodowania w trybie art. 129 ust. 5 pkt 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami.