Zgodnie z wynikającą z art. 8a ustawy zaopatrzeniowej normą materialnoprawną, organ badając, czy została ona spełniona przez wnioskodawcę powinien przede wszystkim zbadać, czy zachodzi szczególnie uzasadniony przypadek, a pomocniczą rolę w ustaleniu czy zachodzi szczególnie uzasadniony przypadek pełnią dwa kryteria, tj. kryterium krótkotrwałej służby oraz kryterium rzetelnego wykonywania zadań i obowiązków

Urzędy likwidacyjne, utworzone dekretem z dnia 8 marca 1946 r. o majątkach opuszczonych i poniemieckich (Dz. U. Nr 13, poz. 87), także po zmianach dokonanych ustawą z dnia 18 listopada 1948 r. o zmianie organizacji i zakresu działania urzędów likwidacyjnych (Dz. U. Nr 57, poz. 454), nie były legitymowane do działania w imieniu byłych właścicieli nieruchomości warszawskich, w tym do składania w ich

Odmowa ustanowienia prawa użytkowania wieczystego gruntu na podstawie decyzji z roku 1962 była zgodna z obowiązującym wówczas prawem, które przewidywało szczególne zasady dotyczące dysponowania gruntami w Warszawie oraz uzależniało możliwość pełnienia inwestycji budowlanych od ich przeznaczenia na cele użyteczności publicznej.

Organ nie może odmówić udostępnienia informacji tylko dlatego, że ma ona posłużyć do załatwienia indywidualnej sprawy podmiotu składającego wniosek o dostęp do informacji publicznej.

Proces wykładni umów, zgodnie z art. 65 k.c., obejmuje analizę różnych czynników. Włączając dosłowne brzmienie umowy, reguły interpretacyjne oraz zgodny zamiar i cel umowy, interpretacja umowy uwzględnia również kontekst sytuacyjny, dotychczasową współpracę stron, sposób wykonania zobowiązania oraz inne zachowania stron ex post.

Bezpodstawne wzbogacenie nie ma zastosowania w przypadku, gdy inwestor uzyskuje korzyść majątkową w wyniku wykonania umowy głównej, która zobowiązuje wykonawcę do świadczenia na rzecz inwestora. Ponadto, inwestor nie jest wzbogacony, ponieważ traci roszczenie o wykonanie prac wobec wykonawcy w wyniku wykonania tych prac przez podwykonawcę.

Świadczenie wykonane przez podwykonawcę w ramach umowy podwykonawczej może być oceniane jako należne lub nienależne tylko w kontekście zobowiązania podwykonawcy względem generalnego wykonawcy, co wyklucza roszczenia podwykonawcy względem inwestora.

Kredytobiorca, zaciągając kredyt denominowany w walucie obcej, musi być jasno i w zrozumiały sposób poinformowany o ryzyku kursowym i ewentualnych wahaniach kursów wymiany, które mogą wpłynąć na jego zdolność do udźwignięcia zobowiązań finansowych. Warunki umowy dotyczące ryzyka walutowego muszą być wyrażone w sposób prosty i zrozumiały, aby konsument mógł podejmować świadome i rozważne decyzje. Brak

Naruszenie art. 149 § 2 k.p.c. przez zbyt późne doręczenie zawiadomienia o rozprawie nie stanowi pozbawienia strony możności obrony swych praw, jest jednak uchybieniem procesowym, mogącym mieć wpływ na wynik sprawy. Tak samo należy ocenić uniemożliwienie pełnomocnikom pozwanego w przytoczonych okolicznościach udziału w rozprawie. Teza od Redakcji

W procesie ustalania odszkodowania za wywłaszczenie nieruchomość, operat szacunkowy musi spełniać formalne wymogi prawa i zawierać analizę rynku nieruchomości, która nie ogranicza się jedynie do rynku lokalnego, lecz w razie konieczności obejmuje także rynek regionalny.

Nietezowane

Ustawa z 9 czerwca 2011 r. - Prawo geologiczne i górnicze, która weszła ‎w życie z dniem 1 stycznia 2012 r., nie zawiera przepisów, wskazujących na wsteczne działanie uregulowań ustawy do zdarzeń i ich skutków, które zaistniały przed powstaniem jej mocy obowiązującej. Jeśli do zdarzenia szkodzącego ‎i powstania szkody górniczej doszło przed wejściem tej ustawy w życie i gdy zarówno to zdarzenie, jak

Wymagalność roszczenia o zadośćuczynienie, a tym samym początkowy termin naliczania odsetek za opóźnienie w jego zapłacie, może kształtować się różnie w zależności od okoliczności każdej sprawy. Terminem tym, może być zarówno dzień poprzedzający wyrokowanie, jak i dzień wyrokowania przez sąd pierwszej instancji, zwłaszcza, jeśli sąd ustala sumę zadośćuczynienia, uwzględniając wszystkie istotne dla

Wyeliminowanie ostatecznej decyzji administracyjnej w oparciu o przewidzianą w art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. przesłankę rażącego naruszenia prawa powinno następować tylko w okolicznościach bezspornych. Rażące naruszenie prawa musi być stwierdzone w sposób oczywisty i nie może podlegać jakimkolwiek wątpliwościom.