Przepis § 14 ust. 2 pkt 1 lit. a Rozporządzenia M.F. z 27 kwietnia 2004 r, wydany w oparciu o ustawową delegację wynikającą z art. 92 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT został wywiedziony wprost z normy wynikającej już z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którą podatnik może korzystać z prawa do odliczenia podatku od towarów i usług przewidzianego w tych ustawach z tytułu dostaw towarów lub świadczenia

Zaliczenie nadpłaty podatku na poczet zaległości podatkowych jest czynnością materialnotechniczną a postanowienie wydane w trybie art. 76a § 1 Ord. pod., które jest warunkiem formalnym zaliczenia nadpłaty wywołuje skutki wsteczne.

Przewidziana w art. 199 Ordynacji podatkowej możliwość przesłuchania podatnika w charakterze strony stanowi wprawdzie samodzielny środek dowodowy w sensie procesowym, ale ze względu na źródło i możliwość pozyskania informacji jest on taki sam jak wyjaśnienia.

Pojęcia "nieruchomość" i "odpłatne zbycie nieruchomości" nie zostały zdefiniowane na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie nie ma podstaw do przyjęcia innego ich znaczenia, aniżeli nadanego im na gruncie prawa cywilnego. Zgodnie z art. 47 § 1 w zw. z art. 48 Kodeksu cywilnego budynek mieszkalny, jego cześć lub udział w nim nie może być odrębnym od gruntu przedmiotem

Wyczerpanie złoża i wykonywanie rekultywacji gruntów nie stanowi w związku z tym względów technicznych, uniemożliwiających prowadzenie działalności gospodarczej i nie daje podstaw do uznania gruntu rekultywowanego, za grunt pozostały w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. c ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

Wyczerpanie złoża i rekultywacja gruntów nie stanowitym względów technicznych, uniemożliwiających prowadzenie działalności gospodarczej i nie daje podstaw do uznania gruntu rekultywowanego, za grunt pozostały w rozumieniu art.5 ust. 1 pkt 1 lit. c ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

Porównanie treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a i b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i art. 21 ust. 1 pkt 126 tej ustawy wyraźnie wskazuje, że zwolnienie uregulowane w ostatnim z powołanych przepisów odnosi się do przychodów ze źródła, określonego w pierwszym z nich. Pojęcia w nich użyte powinny więc być rozumiane tak samo. Trudno zakładać, że racjonalny ustawodawca nie zdawał sobie sprawy

W rozpoznanej sprawie zakład nie posiada interesu prawnego wynikającego z prawa materialnego (ustawa o VAT), a zatem nie jest stroną tego postępowania. Skoro wnioskodawca nie może być - w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie wniosku o udzielnie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług - stroną postępowania, to postępowanie to nie mogło

To, że sama sprzedaż wierzytelności stanowi po stronie nabywcy świadczenie usług nie prowadzi jednocześnie do jej opodatkowania w przypadku, gdy nie jest wykonywana przez podmiot, który nie zostanie uznany za podatnika podatku VAT, czy też w przypadku gdy usługa taka nie będzie posiadała przymiotu odpłatności.

Wyczerpanie złoża i rekultywacja gruntów nie stanowi względów technicznych, uniemożliwiających prowadzenie działalności gospodarczej i nie daje podstaw do uznania gruntu rekultywowanego, za grunt pozostały w rozumieniu art.5 ust. 1 pkt 1 lit. c u.p.o.l.

Oświadczenie strony (wyjaśnienie złożone organowi w wykonaniu wezwania w trybie art. 155 O.p.) stanowi w postępowaniu podatkowym dowód w rozumieniu art. 180 § 1 O.p.

Wyjątki od powszechności opodatkowania, jako wyrazu wspomnianej równości i sprawiedliwości, powinny być ściśle określone przez prawo, a podatnik nie może oczekiwać innych przywilejów podatkowych aniżeli te, jakie można ustalić na podstawie norm prawnych regulujących ulgi i zwolnienia.

Przestępstwa określone w art. 220 k.k. mają charakter typów kwalifikowanych w stosunku do odpowiadających im typów unormowanych w art. 160 k.k., ze względu na sprecyzowanie w art. 220 § 1 k.k. normatywnego źródła obowiązku sprawcy jako gwaranta niezaistnienia skutku, a także na zawężeniu kręgu potencjalnych pokrzywdzonych. Między typami przestępstw z art. 220 § 1 lub 2 k.k. (leges speciales) a odpowiadającymi

Instytucja interpretacji prawa podatkowego przewidziana w przepisach Ordynacji podatkowej dotyczy generalnie uprawnień i obowiązków podmiotów określonych przez przepisy prawa jako podatnicy, płatnicy, inkasenci (z wyjątkami podanymi wyżej, a niedotyczącymi rozpoznawanej sprawy) w sferze prawa podatkowego. Nie została ona utworzona dla podmiotów funkcjonujących poza ustawami podatkowymi do informowania